15-2-5021

Alweer 35 weken en 4 dagen zwanger. Ik kan niet wachten tot ik mijn
kleine man eindelijk in mijn armen heb.

Woensdag werd ik gebeld door de verloskundige waar ik eerst zat om even
bij te kletsen. Met haar er over gehad dat ik hem nog steeds niet echt voel en dat
dat wel wat stress met zich mee brengt. Zij gaf aan dat ik gewoon het ziekenhuis moet
bellen als ik dat gevoel blijf houden. Ze zegt echt hoor je gaat er liever heen voor niks
als dat er straks wel wat is.

Donderdag uit eindelijk toch maar besloten om weer te bellen en ik mocht weer aan de
ctg en ook maar weer een bloed en urine onderzoek. Mijn bloeddruk is heel wisselend de ene
keer is die nog steeds hoog met de medicijnen en de andere keer is die goed. Ik spreek met de arts
af dat ik vrijdag nog een keer langs kom voor een ctg zodat ik rustig het weekend in kan. Aangezien
ik maandag zo en zo weer een afspraak heb. Er wordt wel gezegd dat als ik twijfel het weekend ik gewoon weer moet
bellen maar moet zeggen dat ik dat ook wel moeilijk vind. Ik heb het gevoel dat sommige mij echt een zeur vinden.
Terwijl andere heel meelevend zijn.

Het weekend lekker afleiding gezocht met de laatste baby wasjes. Het enige wat nu nog moet zijn de boxkleden
en knuffels. Ook nog even een bestelling opgehaald bij de zeeman de mandjes voor in de babykamer en verder lekker
rustig aan gedaan. Zondag is mijn vader langs geweest om mijn bed op klossen te zetten. Ik moet zeggen dat het wel even
wennen is zo hoog. Maar ik kom er nu wel makkelijk uit hihi.
De kleine man is soms heel druk in mijn buik maar hij kan ook zomaar 20 uur achter elkaar niks van zich laten horen. En dan
begin ik toch weer te twijfelen. Ik vind het soms best een eng idee. En ook die hoofdpijn is zo vervelend.

En gelukkig had ik vandaag weer een controle in het ziekenhuis. De verloskundige vraagt hoe het gaat en ik vertel
dat het nog steeds heel wisselend is qua beweging. Maar dat ik hem net wel even voelde in de wachtkamer. Ze vraagt
hoe het gaat met de medicijnen voor mijn bloeddruk en hoe het nu gaat met de hoofdpijn ik geef aan dat ik wel een beetje
klaar ben met de hoofdpijn. En mijn bloeddruk is heel wisselend tijdens de controles.

Dan gaat ze nog even een echo maken en dat was best fijn want ook ik voelde hem nu even bewegen. Even bevestigjng dat alles goed is.
We spreken af dat ik vrijdag nog een keer langs kom voor een ctg. En dan maandag weer een groei echo krijg. Ook zegt ze dat er daarna een afspraak
bij de gynaecoloog gemaakt moet worden om een inleiding te bespreken. Maar die is nog niet gepland. Dus dat geloof ik pas als het gepland staat.
Maar ik kan niet wachten om een datum te hebben. Tijdens alle afspraken merk ik dat de de een genoeg redenen ziet om mij in te leiden na 37 weken
maar dat er ook wel is iemand tussen zit die zegt ja maar het is beter als hij zelf komt. Vandaar mijn twijfel of dit echt gedaan gaat worden maar het zou heel
fijn zijn. Ze zegt nog dat als ik voor vrijdag twijfel over de beweging dat ik gewoon weer moet bellen. En dat ik dan echt geen zeur ben.

De komende dagen maar weer war schoonmaken in huis en her verder lekker rustig aan doen.
En hopen dat het dan snel vrijdag is.

In de avond heb ik vaak last van mijn buik en soms hoop ik stiekem dat het door zet zodat ik mijn kleine man eindelijk
kan bewonderen. Ik hoop dat mijn kleine man nog iets vaker van zich laat voelen de komende dagen. Groei maar goed
kleine man nog even geduld.
HouVanJouw

Op weg naar een BaMam