Kut opmerking 20-03-2020
Vandaag even gezellig bij mijn tante geweest. Ik kan goed met haar praten.
We hadden het nog even over mijn cyclus dat die er niet is. Ik vroeg of zij wist
hoe het bij hun in de familie zit. Mijn zussen en moeder werden allemaal snel zwanger.
Mijn zussen hebben een andere vader dus dacht misschien als het er al mee te maken heeft
zit het dan aan mijn vaders kant. Mijn vader wist dit niet precies dus dacht vraag het even
aan mijn tante.
Die wist het ook niet precies ze kon mij alleen haar verhaal vertellen. Mijn tante heeft alleen epelepsie
en zware medicijnen hier voor. Ze weet dus niet hoe het was gegaan als zij deze medicijnen niet had.
Ze heeft het ook nooit verder laten onderzoeken en verder zijn er geen andere die hier last van hebben
voor zo ver wij weten. Het zegt dus eigenlijk helemaal niks.
Vanmiddag zij ik dus tegen mijn vader dat ik het met haar er over gehad had en vertelde het verhaal. En het
enige wat hij kan zeggen op een hele negatieve manier nou dan hoop ik dat het gaat lukken. Maar niet op een
normale manier dat hij het echt hoopt, maar echt heel negatief. Ik ben echt een beetje klaar met die
kut opmerkingen van hem. Ik snap dat hij het misschien moeilijk vind dat ik op deze manier een kind wil. Maar na een
half jaar moet hij zich er echt wel bij neer leggen. Ik wordt er gewoon bozer en bozer om als ik er over na denk dat hij van die
kut opmerkingen maakt.
Tuurlijk ik weet dat ik waarschijnlijk nooit op een normale manier zwanger ga worden. Waarschijnlijk ook niet
als ik wel een partner had gehad. Maar dat weten we nu niet. Maar zoals ze bij de kliniek zeggen je moet er wel een
beetje vertrouwen in hebben. En niet gelijk negatief denken er zijn nog een heleboel manieren
om het te laten lukken en ik zit pas aan het begin van het traject. We hebben pas 1 iui die mislukt is dit was alleen met Gobalf
In plaats van negatief er over te doen moet hij mij een eentje moed in praten. Het is al zwaar genoeg in mijn eentje. En tuurlijk
heb ik ook in mijn hoofd wat als. Maar voor nu is dat nog lang niet aan de orde. Ik ben pas net begonnen.
Soms is het best moeilijk om te begrijpen wat er allemaal in zijn hoofd om gaat. Hij heeft trouwens woensdag een gesprek
gehad met de nieuws psycholoog ik heb er wel een beetje naar gevraagd maar hij verteld er niet echt over. Ik denk
dus dat hij dat niet wilt. Dat is zijn eigen keus. Ik vind het echt niet leuk dat hij zo negatief doet al is hij dat wel vaker. Ik kan het nu
gewoon niet er bij hebben denk ik waar door het moeilijk is om daar mee om te gaan.
Ik heb gewoon zelf even genoeg aan mijn hoofd nu.
Morgen zou hij hier komen eten ik heb gezegd dat als hij zijn kut opmerkingen voor zich kan houden hij kan komen
en dat hij anders maar lekker thuis blijft. Ik weet nu al dat hij straks belt en doet alsof er niks aan de hand is. Hij heeft
volgens mij niet eens door dat het mij wat doet als hij zulke opmerkingen maak. Al hoe wel ik het te laatste tijd wel duidelijk laat
merken dat ik het echt niet leuk vind.
Hij reageert ook altijd zo ongeïnteresseerd als we het hier over hebben. Dat is ook
echt niet leuk. Maar de verhalen van hem die echt nergens over gaan. Zoals bijvoorbeeld
nieuwe tegels voor de tuin of wat de vrije din van de vriendin van de vriendin van de buurvrouw
heeft gedaan. Of wat er op de tv is moet ik wel naar luisteren. Maar mijn verhaal interesseert hem niet
echt.
Zo tranen weer weg en weer even van mijn afgeschreven ik was van alles van plan voor vandaag. Maar
nu maar even op de bank Netflixen want heb nu even nergens zin in.
Op weg naar een BaMam.
reacties (18)