Even bijpraten 19-03-2020

Wat een gedoe met dat corona virus. Ik hoop dat het virus snel weer
het land uit is. Iedereen is van slag af. Een hoop gedoe met het werk iedereen
moet van alles regelen en er is een heleboel onzeker. Bij ons op het werk
hebben we het nu allemaal wel een beetje op de rit. We weten wie er wel en geen
gebruik maken van de opvang maar het is heel rustig. Ik ben zelf dus veel thuis.
Ik hoop dat we snel weer het gewone leven op kunnen pakken.

Dinsdag avond zat ik nog even te denken over hoe ik nu verder ga in mijn traject ik had natuurlijk
in de middag te horen gekregen dat de arts het eerst wilt overleggen in het grote overleg. En dat ik
dan 1 April een bel afspraak heb om te bespreken hoe we verder gaan. 1 April is nog 2 weken wachten
en dan krijg ik waarschijnlijk dan te horen dat ik weer een provera kuur krijg om een menstruatie op te wekken
en we dan verder gaan. Ik heb dus maar even een mailtje gestuurd naar de kliniek of ik niet vast halverwege
volgende week vast kan beginnen met de provera kuur. Als ik dan 1 april de bel afspraak heb ben ik al bijna klaar
met de kuur en hoef ik niet dan nog te beginnen zodat we dan toch iets sneller door kunnen met de volgende ronde.
Gister middag heeft de kliniek mij terug gemaild dat dit wel een goed idee is. Als ik toch een menstruatie krijg moet
ik bellen om een uitgangs echo in te plannen. Ze schreef er wel bij dat het er wel een beetje vanaf hangt hoe het verder
gaat lopen met het corona virus. Maar ze zetten alles op de website dus die houdt ik maar goed in de gaten. Het receptje
voor de provera heeft ze in mijn dossier gezet. Dan kan ik deze ophalen bij mijn eigen apotheek.

Gister ben ik even bij een vriendin langs geweest zij is zwanger en in mei uitgerekend
en heeft een kindje van 2. Ik heb eerst dus met haar overlegd of ik wel kon komen. We hebben
allemaal nergens last van dus ben toch gewoon geweest. Maar we konden natuurlijk niet echt
iets doen dus hebben gewoon een beetje gepraat.

Vandaag eerst even met mijn compagnon langs geweest op het werk en daarna even naar een
buitenlands winkeltje geweest even wat lekkere dingen gekocht. Dit is een super klein winkeltje
waar je eigenlijk niet echt mensen tegen komt. Snel er in halen wat we nodig hebben en hup de auto
weer in. Daarna naar de apotheek geweest met mijn recept voor de provera. Ik had vanmorgen eerst
al even gebeld om te vragen of ik wel naar binnen kan daar en of het überhaupt op voorraad was.
En het was gelukkig op voorraad. Daar aangekomen is het allemaal wel heel heftig. Ik kwam niemand tegen
en alles afgezet. De vrouw bij de balie was niet zo blij met een recept en vroeg waarom het niet gefaxt was.
Ik vertelde dat ik express gebeld had omdat ik een digitaal recept had en het zo door kon sturen. Maar ik mocht
het gewoon halen. Ze zij ja jij kan er ook niks aan doen hoor. Ik legde het recept op de balie en zij maakt het klaar.
Ze vroeg of ik het wel mocht omdat ik een kinderwens heb. Ik vertelde dat ik geen cyclus heb en het juist daarom is.
Ik zie haar vaker en ze zei dat is ook wel even heftig. Sorry dat ik het vroeg.
Ik vertelde haar dat het niet uit maakt. Kan zij toch ook niet weten. We hadden het nog even over het virus dat het allemaal
zo heftig is. Ze wenste mij heel veel succes in mijn traject en daar ging ik weer.

Vanmiddag nog even bij mijn oom en tante langs geweest. Even afgesproken dat ze zaterdag gezellig
bij mij komen eten. Ga ik lekker pannenkoeken bakken. En hebben we weer iets om naar uit te kijken.

Deze week kan ik nog wat dingetjes doen. Niet te veel want we zitten wel met het virus. Dus geen drukke plekken
en zo maar wel iets. Woensdag begin ik weer met de provera kuur hier heb ik de vorige keer veel last van gehad. Ik
hoop dat het deze keer minder is. Maar ga er maar niet van uit. Ik weet nu wel wat ik kan verwachten. Ik ga er maar even van uit
dat ik dan weer niet zo veel doe.

Nu maar hopen dat het virus snel weer het land uit is! En we allemaal weer het gewone leven op kunnen pakken.
Dit is echt heel heftig. Ik had dit totaal niet verwacht. Ik had zelf ook zo iets van dat het allemaal mee zou vallen
maar dat is helaas niet zo.

Gisteravond heb ik al mijn blogs door gelezen vanaf het begin van mij traject. En ik moet zeggen als ik het
zo lees is het soms best heftig wat ik heb mee gemaakt de afgelopen periode. Een paar positieve dingen maar vooral
heel veel tegenslagen. Ik hoop dat het uit eindelijk helemaal goed gaat komen, maar ik heb nog een lange weg te gaan.
Ik heb net nog even een foto gemaakt van alle hormoon spuitjes en de provera kuur die ik nodig heb gehad voor mijn eerste
iui poging. Die dus uit eindelijk niet gelukt is.

Op weg naar een BaMam.