Zo onwerkelijk

Zo onwerkelijk, ik leef er al meer dan een jaar naartoe, maar eindelijk is het zover… Maar het is zo onwerkelijk en ergens durf ik het ook nog niet volledig te geloven…

De namiddag na het bloedonderzoek werd ik gebeld. Wanneer de vroedvrouw zegt dat ze goed nieuws heeft komen de tranen in mijn ogen. Het is gelukt, en ik ben zo blij. Iets meer dan twee jaar geleden begonnen we met informatie te verzamelen en afspraken te maken, en nu is het gelukt. Na nog een gesprek met de prof bevestigd zij dat er geen twijfel mogelijk is, het zwangerschapshormoon is goed hoog; het is gelukt! Volgende week volgt er nog een bloedonderzoek om zeker te zijn dat het goed blijft stijgen, als alles dan in orde is gaan de afspraken niet meer door in het fertiliteitscenter maar mag ik een afspraak maken half augustus voor de 8 weken echo bij de gewone gynaecoloog. Ons geluk kan niet op. Eveneens is het ook duidelijk waarom ik de voorbije dagen regelmatig zo misselijk werd.

Meteen moest ik ook de coördinator van mijn werk inlichten (meldingsplicht bij zwangerschap- meteen stoppen met werken wegens te grote risico’s). Wat ik ga doen met al de tijd die nu plots vrijkomt … daar moet ik nog eens over nadenken.

Ik ben zo benieuwd naar alles… Niemand krijgt deze glimlach nog van mijn gezicht!