Onze donor

De afgelopen week druk geweest met het over en weer mailen met de Deense spermabank. We wensen nog altijd graag een derde kindje samen. Nu onze donor is gestopt, en we onze kinderwens niet opzij kunnen zetten, zijn we op zoek naar een andere donor. Na wat heen en weer gemail, blijkt dat onze donor al gestopt is met doneren voordat we zwanger werden van onze oudste. We vinden het heel spijtig dat we hier niet toen al over geinformeerd zijn, want de kans om onze kinderen volledig biologisch te laten matchen is daarmee vooraf al nihil geweest. Des te rijker voelen wij ons met twee kinderen van deze donor, die dus beide na het stoppen van de donor nog hebben mogen groeien in mijn buik.

In de loop van de jaren is er het een en ander verandert. Waar we toen onze keuze maakten op uiterlijke kenmerken en opleiding, kunnen we nu hele psychologische testen inzien, de familiegeschiedenis bekijken en een foto en persoonlijke noot van de donor bekijken. Daarnaast kunnen we lezen wat de donor heeft doen besluiten om donor te willen zijn. Het is heel bijzonder om op deze manier op zoek te gaan en meer te weten over die toch wel heel bijzondere 'meneer'.
Toch deed het ons ook het een en ander beseffen. Want waar je soms hele mooie, diepzinnige en ontroerende berichtjes leest, zijn er ook donoren die eerlijk schrijven het beetje geld wat ze ervoor krijgen - goed te kunnen gebruiken. Laat ons nou net niet die donor willen... Maar dan knaagt er wat. Van de donor van onze kinderen weten we hier niets van, hebben we nooit een babyfoto kunnen zien en weten we ook niet over zijn familiegeschiedenis, onderzoeken en gezondheidsgeschiedenis...
Willen wij op papier ook 'kennis' maken met de donor van onze kinderen? Willen we weten aan wat voor persoon wij onze prachtige kinderen te danken hebben? Ja natuurlijk! En ja, ook zelfs als dit confronterend zal zijn en hij niet de persoonlijkheid lijkt te hebben die je zou wensen. Het blijft voor ons wel de persoon die ons, ons grootste geluk gegund en gegeven heeft. 
En nu ben ik gespannen, als een kind die een paar dagen voor zijn verjaardag zit. Denemarken heeft bevestigt dat ze ons dezelfde gegevens van de donor kunnen doen toekomen, die we nu ook van de andere donoren kunnen inzien. We moeten enkel nog wat gegevens doorgeven van ons 'profiel' die we hebben op hun website, en dan zorgen ze dat onze donor daaraan gekoppeld gaat worden. Ik verwacht dus dat we kort na het weekend heel veel meer weten dan nu.

Denemarken helpt ons ook met het vinden van een lijkende match, zodat ons hopelijk derde wonder gelijkenissen zal hebben met zijn/haar broer en zus. Zij kunnen nog meer gegevens inzien, volwassen foto's van de donor vergelijken op uiterlijke kenmerken en nu hebben ze een match met twee donoren gevonden. Beide hebben nu geen voorraad, maar zullen begin en/of eind augustus weer de voorraad 'rietjes' aanvullen.

In de tussentijd hebben we nog geen definitieve besluiten genomen. Eind juli heb ik een telefonisch consult afgesproken met mijn begeleidend arts. We staan nu nog op de wachtlijst voor een Nederlandse, betaalbaardere donor. Maar omdat de wachtlijst zo groot is, en ik er niet jonger op word (en de arts ook al heeft aangegeven dat mijn eicellen in kwaliteit achteruit gaan gezien de opbrengst bij de icsi's) wil ik niet meer minimaal een jaar wachten. Ik wacht nog af wat de arts mij kan vertellen over de vordering op de wachtlijst en in hoeverre je dan keuze hebt in een donor of dat je gewoon iemand toegewezen krijgt. En daarna besluiten we verder wat we doen... Dus wie weet kan het zomaar in een versnelling komen allemaal.