Wanneer dromen geen werkelijkheid worden, wat dan?

Hoe het hier nu gaat is moeilijk op papier te zetten. Het ene moment zit ik vol energie en kan ik de hele wereld aan en genieten van alles wat ik wel heb. Op het andere moment schop ik tegen alles wat ik tegenkom, slik ik mijn tranen weg of laat ze gaan en fantaseer ik over hoe ons leven nu anders loopt en gaat lopen. Gister was de uitgerekende datum van ons vlindertje, vanaf gister had ons derde kindje geboren 'moeten' worden. Of was ons derde kindje er intussen al geweest, net als grote zus, die een dagje eerder kwam. Of had het nog in mijn buik gezeten, net als grote broer, die pas na de 41 weken wilde komen. Wat heb ik tegen de eigenlijke, uitgerekende dag opgezien en wat ben ik blij dat dé datum nu voorbij is. Ons vlinderkindje zal ik nooit vergeten, het was zo enorm welkom in ons gezin!

Vandaag hadden we het evaluatiegesprek in mck. De arts was zeer ontevreden over de opbrengst en resultaten van de twee icsi's. De respons was slechter dan 5 jaar geleden, wat raar was volgens haar. Schijnbaar verbetert PCOS normaliter naarmate de jaren verstrijken. Bij mij lijkt het juist te verergeren, wat zeer ongunstig is en dus ook is geweest en gebleken. De kwaliteit van de eicellen verslechterd door de PCOS, wat zorgt voor de slechte rijping. Ze leefde zo enorm met ons mee dat ze ter plekke het lab heeft geinformeerd of er bij mck zelf in de opslag wellicht nog door andere clienten afgestane units beschikbaar waren gekonen van onze Deense donor. De kans was klein, maar ik kreeg voor even nog wat hoop. Maar helaas, door de verandering in regelgeving hebben ze afgestane units niet meer bewaard. De kans was uiteraard nihil, maar wat zou het mij gelukkig gemaakt hebben.

We hebben ons wel op de wachtlijst gezet van hun eigen spermabank. Mochten we besluiten om wel voor een andere donor te kiezen, staan we op de wachtlijst van inmiddels 1,5 jaar. Helaas word ik er niet jonger op, en aangezien mijn eicellen duidelijk in kwaliteit verslechterd zijn, durf ik niet te zeggen of we daarop willen en kunnen wachten. Ik zou dan bijna 35 jaar zijn als we gekoppeld worden aan een donor. Voor nu zit ik nog in een rouwproces, maar ik probeer hoop te houden voor de toekomst. De mogelijkheid om genetisch onze kinderen voltallig broer en zus te laten zijn is nu dan wel onmogelijk. Maar als we besluiten om af te stappen van dit 'ideaal', en dan bedoel ik dus de genetische verwantschap tussen onze kinderen, is er misschien nog wel een kans op invulling van onze kinderwens. Voor nu pakken we rust, proberen we ons staande te houden en te dealen met het gemis, rouwen we, maar proberen we vooral kracht te halen uit de kleine lichtpuntjes en het geluk dat we wel hebben. We genieten van onze twee schatjes, het waren al onze wereldwondertjes, maar na alles en na de strijd met negatieve uitkomst, beseffen we weer opnieuw en des te meer hoe erg we geboft hebben!

1745 x gelezen, 2

reacties (0)


  • Mevrouw-mama

    Jullie hebben elkaar ik ben erg blij voor je dat je twee gezonde kinderen hebt een een fijne partner om dit alles mee te delen. Gecondoleerd met het verlies en sterkte met de rest

  • Nora9

  • Nivine

    Dikke knuffel !

  • Girlsmommy84

    Oh lieverd ik leef zo met je mee!! Bij mij blijven de dagen van horen dat ons vlindertje niet meer leefde, de curretage en uitgerekende datum van die klote dagen.... Al wordt het dit jaar al 4 jaar... Het heeft echt de tijd nodig om het een plekje te geven....

    Ik weet ook niet zo goed wat ik moet zeggen... Heel veel sterkte! En geniet van de 2 mooie wonders die jullie hebben mogen krijgen 😘😘

  • Yune

    Sterkte, ik begrijp het gevoel van rouw en gemis nu al te best om een kindje dat nooit heeft mogen bestaan. Hoe kort dan ook. Blijf positief en in de tussentijds genieten van je 2 wondertjes

  • Lumi

    Dikke knuffel lieverd

  • Linde-1

    ❤️

  • 4mommy

    Lieverd..

    Ik kan hier veel waardering voor opbrengen hoe jullie hierin staan. Ik hoop voor jullie dat jullie er toch nog eens voor kunnen gaan.

    Dikke knufffff❤️❤️❤️❤️

  • mybabies

    Ach lieverd, ik leef al zo lang met je mee. Het maakt me ook verdrieti. oneerlijk hoor. Knap hoe jullie er in staan. Mag je heel trots op zijn!