Onze eicel is bevrucht en 9 jaar samen!

Vandaag zijn mijn man en ik 9 jaar samen. En wat hebben wij veel voor onze kiezen gehad. Gelukkig worden we alleen maar sterker samen, al verwerken we dingen niet altijd op dezelfde manier. We weten elkaar altijd te vinden, wat hou ik toch van die man!

Vanmorgen werd ik al vroeg gebeld door de verpleegkundige met de vraag hoe het nu ging na de punctie. En eigenlijk ging het erg goed, behalve dat ik het nu echt heel erg voel dat ik 2x op en neer naar school gewandeld heb. Dus voor nu lekker op de bank, de kids zijn heerlijk aan het spelen en zijn heel lief voor 'mama met gaatjes in haar buik'. Toen ze haar vaste vragen gesteld had heb ik aangegeven dat ik er moeite mee heb hoe het gister gelopen is. Ze schrok er wel van en begreep ook dat ik hier absoluut niet zo blij van was. Vanmiddag word ik gebeld door de arts die de punctie heeft gedaan, om er even over te praten en ik hoop dat er duidelijkheid komt waar in de communicatie dit verkeerd is gegaan.
Toen was ik zo brutaal om de vraag te stellen hoe het nu met onze geinjecteerde eicel ging, en ondanks dat het nog niets zegt, kon ze wel al zeggen dat hij bevrucht is! Nu moet hij gaan delen en dan horen we morgen of er een terugplaatsing zal zijn! Ik ben al heel blij dat hij in ieder geval bevrucht is, nog weer een dag langer in spanning met een beetje hoop op een wonder! Heel erg bedankt iedereen die mij gister van die lieve berichten gestuurd hebben, het doet me goed.