We werden zo juist gebeld door het lab. We zouden de keuze telefonisch krijgen, mochten de eitjes niet rijp zijn om te injecteren, wat we dan wilden. Een overenthousiaste laborante belt mij op. Aan haar stem te horen zijn beide eitjes rijp en kunnen we ervoor kiezen om ze te laten injecteren. De werkelijkheid is heel anders, 1 eitje is rijp en er is voor ons besloten om ons laatste rietje te ontdooien. Injectie heeft reeds plaats gevonden. Ik ben furieus!!! We hadden de keuze zelf mogen en willen maken, ik denk , nee ik weet het bijna zeker, dat we het namelijk niet hadden gewaagd. Hoe pijnlijk het dan zou zijn geweest om voor nu te stoppen, dan kon een volgende, laatste punctie alleen maar meer opbrengen... Het voelde al als een B-team vandaag, nu kan de slechte communicatie ons lot bepalen.
reacties (0)