Telefonisch gesprek met de arts

Vanmiddag belde de arts mij op. Ik vertelde haar wat ons nog dwars zat en dat we een heel vervelende nasmaak hebben overgehouden aan de manier hoe het gister is gegaan. De arts vertelde dat ze het communicatief ook heel vervelend vond hoe het is gegaan en ze had al een calamiteitenformulier ingevuld om de gang van zaken met het team te bespreken. De onduidelijkheid over wel of niet doorgang van de punctie die we ter plekke moesten besluiten, terwijl er ineens onduidelijkheid kwam over hoe de verzekering hierin zou staan. Ze zei dat ze had gewild dat hier vooraf een duidelijk plan van aanpak voor was gemaakt en dat er duidelijkheid vanuit de verzekering was. Ik vertelde dus dat de arts zondag geen bezwaar zag om eventueel een punctie met eicellen alsnog af te breken na de punctie en dat we er ook geen moment zelf aan gedacht hebben dat de verzekering hierin voor problemen kan zorgen. Volgens mij zouden zij inhoudelijk toch ook niet kunnen inzien in hoeverre de punctie wel of niet iets op heeft geleverd?

Daarna kwamen we tot het punt, waar is het fout gegaan met de communicatie voor het (ten onrechte) ontdooien en gebruiken van ons rietje. De arts erkende hier zelf fouten in gemaakt te hebben. Ze vertelde dat ze het laboratorium had doorgegeven dat er over gegaan mocht worden tot injectie. Ze had hierbij niet verteld dat dit in overleg moest gebeuren als bleek dat niet alle eitjes rijp zouden zijn. Haar eerlijkheid hierin, waarbij ze als arts ook echt wel door het stof ging om excuses te maken, maakt dat we iets meer vrede hebben met hoe het gelopen is. We kunnen het gaan verwerken wat hier is misgegaan.

Morgen horen we of de bevruchte eicel is gaan doordelen, in dat geval zou vrijdag de terugplaatsing zijn. We hebben het ook nog gehad over het gebruik van utrogestan of duphaston. Ze vertelde dat er studies zijn die aantonen dat er geen verschil zit in de medicatie, maar ik mag ook utrogestan krijgen. Gezien het feit dat ik na utrogestan een voldragen zwangerschap mocht hebben en na duphaston niet en het feit dat mijn lichaam ook niet op duphaston reageerde, juist toen er een onttrekkingsbloeding moest komen, maakt mij tot de keuze om utrogestan te gaan gebruiken. Ik kan hier dan na de terugplaatsing mee starten. Ik zou anders al vrijdagochtend met duphaston moeten beginnen, maar dat maakt niet uit. Ze vertelde dat je pas uitetlijk 5 of 6 dagen na punctie hoeft te starten, maar daarvoor vaak al gedaan wordt om te wennen (en het dus in het systeem zit om het op tijd te gebruiken).

*lief lief kleintje, ik hoop dat je voelt hoe enorm welkom je bent!