Ik vind het niet leuk meer

Bah. Ik heb er geen zin meer in, in dat zwanger zijn. Ik ben het officieel beu. Ik begon vorige week al onrustig te worden. Ik slaap zo slecht en ben zo nieuwsgierig! Maar nu ben ik het officieel beu.

Gisteren om 23:45 uur voelde ik, toen ik op bed lag, wat vocht uit me lopen. Ik voelde duidelijk dat het uit mijn vagina kwam, dus ik voelde even met mijn vinger. Nattigheid. Mijn vinger was nat en er zaten wat witte dingetjes in het vocht. Ik rook er aan en de geur deed me denken aan moedermelk: weeig en zoet. Dat moest dus haast wel vruchtwater zijn, dacht ik! Maar het was maar een heel klein beetje en er kwam verder niets meer. Ik was er helemaal onrustig van. Heb een uur lopen spoken: naar de wc en weer terug. Toen maar besloten te gaan slapen. Ik dacht: mocht de bevalling beginnen, dan kan ik wat extra uurtjes slaap goed gebruiken!
Maar ondanks dat ik nog een paar keer wakker werd omdat ik moest plassen, kwam er geen vocht meer uit mijn vagina. Geen druppel.

Vanmorgen opgestaan. Het was weer gewoon een nieuwe dag als elke andere dag. Maar ik ben er nu helemaal klaar mee. Die druppel vocht was gelijk ook de figuurlijke druppel. De druppel die me deed realiseren: ik wil nu bevallen. Ik wil nu mijn baby! En sinds vanmorgen ben ik dan ook jankerig, labiel, chagrijnig, emotioneel.

Ik heb rond half 1 de verloskundige (in het ziekenhuis) gebeld, omdat ik dacht dat ik nog wat vocht verloor. Maar aan mijn omschrijving te horen, dacht ze toch echt dat het wat vloeibare afscheiding is. Er komt namelijk verder niets uit. Maar ik moet het natuurlijk wel goed in de gaten houden. Ik ben nu zo onrustig als een hondje dat elk moment zijn blikvoer kan krijgen! Ik loop te drentelen, heb nergens meer zin in, wil eigenlijk gewoon dat het nu begint.

Aaargh!
X Reeqais