Angst, ik kan niet genieten!

Kost tijd denk ik. Vanaf 't moment dat je zo 'n verlies meemaakt moet je weer vetrouwen krijgen in je lichaam. (thans zo ervaar ik het) en hoe verder je bent hoe meer vertrouwen je krijgt ❤️ en in de tussentijd blijven ademen en veel afleiding zoeken. Lezen, films evt vakantie plannen?

Ik denk dat dat absoluut normale gevoelens zijn na wat je hebt meegemaakt! Hopelijk kunnen de bezoekjes aan de verloskundige en de gynaecoloog je wat gerust stellen. Uiteraard duim ik mee voor een goed verloop van je zwangerschap en een gezonde baby!

Heel begrijpelijk die angst! Nu de cruciale week van Storm eraan komt, besef je nu dubbel zo hard dat het niet vanzelfsprekend is dat dit kindje in je buik wel blijft leven. Je kent immers ook de andere kant! Probeer er veel over te praten en hopelijk krijg je ook alle steun van je partner. Want ook hij zal diep van binnen dezelfde angsten hebben (ook al willen mannen zich soms sterker voordoen dan dat ze eigenlijk voelen)

Zelf ben ik nu ook zwanger van een regenboogje. Nu 14+6 weken en herken je gevoelens. Écht genieten lukt mij ook niet. Het enige wat mij wel lukt is elke dag mijn hand op de buik leggen en koesteren dat ik op dat moment nog zwanger ben. Naar morgen of nog verder in de toekomst durf ik nog niet niet te kijken. Misschien dat het wel lukt om ook zo’n dagelijkse koestermomentje in te lassen?

Ik snap je angsten heel goed. Het zal ook je moedergevoel zijn die meespeelt. Ik heb hiervoor een gezonde dochter gekregen en tot nu toe verloopt mijn tweede zwangerschap heel goed en ben nu bijna 27 weken zwanger maar toch ben ik de hele zwangerschap al wat angstig, het zijn wel momenten hoor dus niet constant maar ben vaak bang dat er iets gebeurt vroeggeboorte, hartje dat niet meer klopt etc. En soms heb ik er een hele tijd geen last van en soms steekt het de kop weer op. Maar ik raak niet helemaal in de stress ik blijf er wel rustig onder en zo hou ik het dan onder controle en gaat t ook zo weer weg. Dit had ik bij mijn eerste zwangerschap ook en ik denk dat het ook deels door de hormonen komt. Dus je angsten zijn niet erg zolang het maar geen extreme stress veroorzaakt dat is niet goed voor je kleintje. Fijn dat je eventueel elke week mag langskomen, gewoon gebruik van maken als jij je daar goed bij voelt..

Kan me het heel goed voorstellen.. helemaal nu de cruciale week dichtbij komt. Fijn dat de verloskundige met je meedenkt.

Ik duim zeker met je mee dat alles goed mag gaan 😘🍀

Herkenbaar hoor! Ik ben pas 7 weken, maar wat een angst en onzekerheid! Ik vind het geestelijk behoorlijk zwaar om weer zwanger te zijn. We hebben besloten elke mijlpaal te vieren en dat het gaat om het resultaat. Hopelijk gaat het ons helpen. Helaas verder geen tips. Heel veel succes met alles!

Ik snap je angst! Ik kon zelf ook pas later in de zwangerschap echt gaan genieten, vooral toen ik de kleine goed ging voelen.

Voor mij was het ook gewoon moeilijk te accepteren dat er een nieuw kindje in mij groeide en dat vergroot de angst. Ik heb regelmatig gesprekken gehad met de praktijkondersteuner v.d. huisarts om mijn hart te luchten, dat heeft mij echt geholpen. Zij gaf mij ook tips wat te doen als voorbereiding voor de baby (want ik vond het heel erg moeilijk om daarmee te beginnen) en ze gaf me ook kleine opdrachtjes om te doen voor mijn dochter, zodat ik het beter kon afsluiten en tegelijkertijd niet het gevoel had haar in de steek te laten.

Wat mij ook heeft geholpen is een foto zien als er weer een baby was geboren. In het begin heel confronterend en moeilijk, maar ik moest zien dat het wel kan. Dat heeft mij sterker gemaakt.

Ik ben echt van heel ver gekomen, morgen wordt ik ingeleid en ik ben er klaar voor om mijn kleine mannetje te gaan ontmoeten. Stuur me gerust een berichtje als je wat wilt vragen of advies wilt. Heel veel sterkte meis!

Ik denk dat iedereen jou angst kan begrijpen. Ga extra vaak langs bij de vk als jou dat extra rust kan geven.