Angst kruipt voorop...

14 weken 3 dagen. Vorige keer begon alle ellende rond de 14 weken (achteraf bekeken).


Met 14 weken begon ik harde buiken te krijgen. Ik besloot het na te vragen bij mijn verloskundige... zij vond dit normaal, en niet iets om een extra controle voor in de te plannen. ik zou overigens met 15 weken toch een controle hebben. Daar heb ik het hartje kunnen horen, voor de laatste keer. Met 15 weken precies heb ik vorige keer mijn zwangerschap bekend gemaakt op Facebook. Nu durf ik niet. Weet niet eens of ik het uberhaupt op Facebook ga plaatsen. Man zegt, wachten tot zeker na 20 weken echo, of zelfs geboorte. Of gewoon helemaal niet. Na de 12 weken echo, dacht ik even dat het de goede kant op zou gaan. Ik wilde vertrouwen hebben in mijn eigen lichaam. Dit zou goed komen. Maar nu.... Kruipt de angst weer voorop. Wat als, het weer fout gaat? 


Volgens mijn gynaecoloog is het veilig om nu te starten met emdr. Maar ik durf niet. Dit kindje heeft toch geen extra stress nodig, omdat ik het moeilijk vind? 


Volgende week donderdag weer controle. Dan ben ik 15 weken en 1 dag zwanger. Iedere keer heb ik angst, voor een afspraak. Klopt het hartje nog wel? Zit alles nog wel goed? Ik krijg een baarmoederhalsmeting. Geen extra echo. Vind ik wel eng eigelijk. Vooral omdat Storm* geboren is na 18 weken. Nu pas weer een echo met 19 weken en een paar dagen. 


Aangezien ik een inwendige echo krijg bij de gynaecoloog zelf. Kan ik dan ook vragen of ze even kan spieken naar het hartje? Voor mijn eigen gemoedsrust? Of vragen voor een echo tussendoor? Controle hierna weer rond 18 weken. Dan scheelt de tijd tussen controle en echo niet zo gelukkig.


Denk dat ik de angst ook maar even bespreekbaar ga maken volgende week. De vorige afspraak heeft ze mij wel een folder meegegeven betreft psychische klachten tijdens de zwangerschap of ervoor. Denk dat ik hen ook maar eens een mailtje ga sturen...... 


 


Zucht, hihih 

714 x gelezen, 3

In Zwangerschap

reacties (0)


  • Linde-1

    Ik kan me voorstellen dat je het heel spannend vind allemaal.

    Toen ik baarmoederhalsmeting kreeg met 14.5 weken kon je de beentjes van de baby zien bewegen. Weet niet of je altijd iets ziet, maar erna kreeg ik ook even snel een gewone echo voor het hartje want die kon ze met de inwendige echo niet vinden.. logisch als de beentjes onder lagen op dat moment, dus niet schrikken als jij niet gelijk iets ziet.

    Zou er gewoon om vragen als je met de inwendige meting niets van de baby kan zien. Ze weten van je verleden af dus ik kan me niet voorstellen dat ze moeilijk doen om even het hartje te laten horen.

    Succes de komende weken, hopelijk os het voor jou zo 20 weken en krijg je een goede echo. 😘😘

  • Slear91

    Ik begrijp je angsten heel erg goed... Zelf ben ik mijn kindje op 24 weken verloren en ik herken je gevoelens. Misschien dat een zware therapie niet handig is tijdens de zwangerschap, maar zo nu en dan een gesprek met een psycholoog kan ook al helpen om je angsten bespreekbaar te maken en je begrepen te voelen (uit eigen ervaring merk ik namelijk dat de omgeving de angsten veel te snel wegwuift en wilt dat je maar moet genieten 😔)...

    Ik weet dat het moeilijk is, maar probeer elke dag dat je nog zwanger bent te koesteren. Elke dag is er weer eentje en leven van dag tot dag helpt mij in ieder geval een beetje om het draaglijk te houden. Ik heb ook heel hard getwijfeld om de zwangerschap op facebook te delen, maar wij hebben het nu met 12 weken toch gedaan (ook al is dit termijn niet meer magisch voor ons)... Maar ik vond het belangrijk dat wanneer het toch weer fout gaat, ik toch weer steun uit de omgeving kan krijgen. Het is al zo’n eenzaam gebeuren omdat mensen die niet hetzelfde hebben meegemaakt het niet volledig begrijpen, en zonder een beetje steun wordt het helemaal een eenzaam gebeuren... Maar het belangrijkste is dat je je gevoel volgt. Je kunt hierin niks fout doen! Zo zou ik ook die extra echo vragen..

    Nog een tip dat misschien ook kan helpen. Zelf put ik veel erkenning uit het boek “Altijd een kind tekort” die de verschillende emoties die je tijdens de zwangerschap na een stilgeboorte beschrijft.

    Ik wens je in ieder geval heel veel geluk met de zwangerschap van je regenboogje! ❤️

  • ons-mupke

    je angst is zo begrijpelijk...hopelijk groeit het vertrouwen snel!ik werk zelf als verloskundige in een ziekenhuis.. bij ons kijken ze bij een baarmoederhals meting ook altijd even naar de gehele baby...en in jouw geval is het helemaal niet gek om hier om te vragen!