Of toch niet?

Na het gesprek van afgelopen zaterdag met ML, kon ik aan niks anders denken. We zouden binnenkort voor een tweede gaan!! Diep van binnen had ik zo mijn twijfels bij ML zijn woorden, en mijn gevoel zit er blijkbaar nooit naast.....

Gister zat ik helemaal te berekenen wanneer ik zou stoppen met de pil, ML had echter zijn toestemming gegeven. Waarom niet gelijk stoppen?? Dat gevoel wat van binnen aan het knagen was. Ik wilde nog 1x met ML overleggen hoe hij het voor zich zag. Dus toen ik aan het koken was, vroeg ik hem of hij nog iets er over kwijt wilde en wanneer hij het een goede tijd vond om te stoppen. "Als Roas 1 is", was zijn antwoord. Verder natuurlijk niet vragen wat ik wilde. Dus nadat hij BL weer uit bed had gehaald, vroeg ik of hij mijn plan misschien wilde horen. Nou, daar kon hij niet onderuit natuurlijk. Dus ik verteld dat ik deze twee strippen nog wilde slikken, dan een maand veilig doen om mijn cyclus af te wachten en dan er voor gaan. Roas is dan 11 maanden en 3 weken, vond hij dat een probleem? Reactie: "Ik heb er toch niks over in te brengen, je bent er al zolang over aan het zeuren, dus doe wat jij wil." Dat kwam hard aan. Ik heb hem gevraagd of hij het wel echt wilde, enkele weken geleden wilde hij eerst nog verhuizen en zaterdag zei hij opeens dat ik mocht stoppen wanneer ik wilde. Zelfde reactie, hij had er niks over in te brengen. Hij wilde liever wachten want hij had geen idee hoe we het allemaal moesten gaan betalen. Dus toch weer geld! Ik snap ook niet hoe die 3500 euro die er per maand binnen komt aan het eind van de maand allemaal op is. Ik heb gezegd (met verheven stem) dat ik al weken aan heb gegeven dat we onze financiën anders moeten regelen. Bijv. een gezamenlijke rekening waar we alles van het huis en boodschappen van betalen. Zodat we allebei niet de boodschappen met onze eigen pas betalen en we dus eigenlijk niet weten wat er uit gaat. "Nou, dan moeten we dat maar gaan regelen", was zijn antwoord. Ja, dat zei hij enkele weken geleden ook...

Wat me nu weer te binnen schiet: Ik kreeg ook een opmerking over dat ik een nieuwe baan wilde, met opleiding, hoe ik dat dan wilde doen. Verder geeft hij aan dat hij echt wel heel erg graag zou willen, maar hij denkt met zijn verstand en ik met mijn gevoel. Op de vraag waarom ik nu dan zo graag een tweede wilde, zei ik dat ik dat gewoon heel erg leuk zou vinden, dat ik emotioneel gezien gelukkig zou zijn (geld maakt niet gelukkig) en dat ik het voor Roas leuk zou vinden omdat ik zie hoeveel plezier hij beleeft aan de andere kinderen bij de gastouder. Reactie: Ik word gelukkig als ik een porsche rijd, maar dat kan toch ook niet? Had eigenlijk moeten zeggen: Nou, dan gaan we toch een porsche kopen? En dan vandaag zeggen: nou, laten we nog even wachten... Maar het belangrijkste is dat hij wel heel graag wil, dus ik ga vandaag weer eens naar de fnancien kijken, andere billendoekjes, andere luiers enz kopen.....

Ik ben dus weer blij gemaakt met een dooie mus, en ik zou bijna manisch depressief worden van al dat heen en weer geslinger met mijn gevoelens. Hoe kan je dat nou maken???
En dan later zeggen: "Maar doe maar jou plan dan". Wat moet ik daar in godsnaam weer mee?? Wat wil hij nou?? Ik heb hem gisteravond meerdere malen door een putje geprakt, met een vork en met een hark, zelfs met een riek!! Ik heb niet meer zo veel tegen m gezegd gisteravond. Maar beeb2 zal er voorlopig nog niet in zitten.....