Gister kwam ML lichtelijk beschonken thuis. Tja, diclofenac en alcohol, dat werkt lekker samen! Hij begon erover dat hij foto's had gezien van het babytje van vrienden van ons, die afgelopen woensdag is geboren. Ik greep mijn kans.
Ik vroeg hem of het niet weer begon te kriebelen en hij had in de gaten dat ik toch echt heel graag een tweede zou willen. Dus hij vroeg mij ook waarom ik zo graag alweer een tweede zou willen en hoe ik het zou zien in dit huis, aangezien we geen kamers over hebben. Ik vertelde hem dat ik het heel erg leuk zou vinden, ook voor Roas, dat hij met een broertje of zusje zou kunnen opgroeien. Ook gaf ik eerlijk toe dat ik zijn argumenten begreep om het niet te doen, bijv. liever eerst een ander huis. Maar dat ik aan de andere kant niet zo lang wilde wachten. We moeten namelijk nog ruim een jaar wachten voordat we een hypotheek kunnen krijgen, ivm eigen bedrijf van ML. Ik vertelde hem dat ik het geen probleem vond om 2 kinderen op 1 kamer te laten slapen, omdat het dan misschien voor een paar maanden is en we tegen die tijd op zoek kunnen gaan naar een ander huis. Tuurlijk zal het lastig zijn als 1 van de 2 ziek is, maar als ze allebei gewoon doorslapen, zie ik geen problemen. Ook heb ik gezegd dat ik zo lang mogelijk bv wil blijven geven en zolang ook BL2 bij ons op de slaapkamer wil. De financiele redenen, dat is nog lastig. Ik wist dat een kind veel geld zou kosten, maar zo veel?? Toch vind ik dat geen reden om jezelf dat geluk te misgunnen. Als ML geen werk heeft, krijgt hij natuurlijk ook geen geld, mijn tegenargument: dat kan je over 10 jaar ook overkomen. Ik gaf aan dat we alle dure dingen al hebben aangeschaft, dat we alleen een tweede ledikantje nodig zouden hebben en zolang we hier wonen alle kleertjes in 1 kast kunnen doen.
ML vertelde op zijn beurt dat hij ook heel graag een tweede zou willen en naarmate het gesprek vorderde, werd hij steeds enthousiaster. Hij eindigde met de zin: Je mag stoppen met de pil wanneer jij dat wil!!
Nu weet ik natuurlijk niet of hij dit nu nuchter nog steeds meent. Ook heb ik natuurlijk net weer gesolliciteerd en als ik word aangenomen, vind ik het niet netjes om gelijk zwanger te zijn. Dus dat word toch nog even wachten...., helaas. Maar het begin is er! Ik ben zo blij!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
reacties (0)