Irritaties
Weer een blogje van mij. Wat is het toch eigenlijk heerlijk dat je dingen van je af kan schrijven.
Zoals velen van jullie weten heeft Roas het KISS syndroom gehad. Nu is hij sinds een week weer flink aan het huilen, overstrekken, spugen, moeilijk slapen enz. Allemaal typisch voor KISS. Maandag heb ik een afspraak bij de manueel therapeut dus het is nog even uitzingen.
Maar nu komt het. Gister is Roas weer eens naar mijn schoonouders geweest. Gewoon overdag, zodat ik mijn zus kon helpen om de laatste spullen in te pakken en dingen uit elkaar te halen zodat ze vandaag alles kon verhuizen en de scheiding van haar ex definitief werd. Kom ik Roas later weer ophalen, begint mijn schoonmoeder een heel verhaal dat zij denkt dat ie te veel voeding krijgt en dat hij daar zo'n last van heeft omdat hij constant loopt te boeren en te huilen, behalve als ze hem rechtop hield (ja, ook typisch KISS) En te veel eten.... eh nee. Hij kreeg tot een week geleden in totaal 960 ml verdeeld over 5 voedingen en nu 840 ml over 4 flessen, dus eigenlijk krijgt hij minder, ik ben zelfs de forte aan het afbouwen!! Waar ik me dus aan irriteer is dat ze zich overal mee bemoeien, en dan vooral mijn schoonmoeder. Altijd heeft hij krampjes, of te veel voeding of hij is moe. IK weet toch zeker zelf wel waar MIJN kind last van heeft?? Toch ga ik weer aan mezelf twijfelen.... Is het wel zijn nekje, zie ik niet dingen die er niet zijn en erger: zie ik de dingen niet die er wel zijn?
Nu weet wel ik dat ik op mezelf kan vertrouwen. In het hele begin wist ik ook dat hij heel veel pijn had en dat het geen krampjes of huiluurtjes waren, maar dat er echt iets mis was. En ik had gelijk. Dus waarom zal ik het nu dan fout hebben?
Wat ik ook zo irritant vind, is dat als we weg gaan, ze helemaal meeloopt naar de auto, erbij gaat staan als we m in de gordel doen en als wijzelf al in de auto zitten nog steeds (met het portier nog open) dag Roas, dag grote vent roept. Aarghh, wat IRRITANT!!
Dan zijn er ook nog irritaties naar ML. Gister ging hij met vrienden naar de bioscoop, film van 19:00 dus ik dacht, die zal wel niet heel laat thuis zijn. Een vriendin van mij kwam een film kijken en dat was heel gezellig. Om 12 uur ML gebeld waar hij was en hoelaat ie dacht dat ie thuis zou zijn. 'Half uurtje, maar ik weet het nog niet zeker', was het antwoord. Oke, ik verteld dat de hond uit moest en of hij dat dan wilde doen als ie thuis kwam, dat was goed. Maar het arme beestje was steeds maar aan het draaien, dus ik dacht, dan loop ik zelf maar weer. Roas alleen gelaten en ff een rondje met de hond, die heel erg nodig moest poepen. Toen heb ik ML gebeld met de mededeling dat de hond uit was geweest en dat ie daarvoor niet thuis hoefde te komen. Om kwart voor 1 ben ik naar bed gegaan en om 1.30 kwam ML thuis. Gezellig, weekend! Hij moest er vandaag weer vroeg uit om te helpen mijn zus te verhuizen, veel spullen worden in zijn werkplaats opgeslagen. Dus ik loop om half 12 vanochtend naar het huis van mijn zus (2 min. hiervandaan) en ze waren allemaal al klaar. Toen vroeg ML in het bijzijn van iedereen: 'Kan ik nog even met W mee om te playstationen?' Ja, natuurlijk, kan moeilijk nee zeggen in bijzijn van iedereen, maar de manier waarop was duidelijk genoeg voor iedereen dat ik het er eigenlijk niet mee eens was. Dus ik weer naar huis, hond uitgelaten, Roas eten gegeven, de was gedaan en nu zit ik hier weer op de bank. Ik had wel even alleen naar de stad gewild, of het tuincentrum, of gewoon even weg van huis. Maar ML ziet mij blijkbaar als au pair of iets, want hij denkt niet eens na of ik misschien ook wat zou willen doen. En ja, ik weet dat mannen in het algemeen niet nadenken en dat je ze alles voor moet kauwen, maar dat ben ik zo zat! Morgen moet ik voor het eerst weer werken. Lekker gezellig weekend zo. Ik alleen op de bank met een slapende baby, ML lekker lol maken en ik morgen werken. Wat handig dat ik gister al boodschappen heb gedaan!
Ik vraag me af hoe dat zal gaan. Hij heeft 1x een hele dag alleen gezeten met Roas. Belachelijk eigenlijk, Roas is al 5 maanden. Ik denk dat hij naar zijn ouders gaat. Maar ja, dat moet ie zelf maar weten. Ik ga vanavond wel even zeggen wat ik er allemaal van vind en voor het eerst sinds lange tijd ben ik blij dat ik morgen moet werken.... Even wat anders, weg van huis.
Ik zie mijn werk nu als even tijd voor mezelf..... hoe erg is dat?
reacties (0)