Blue Monday...

Gister was echt een blue monday hoor. Sofia slaapt nu al bijna twee weekjes 's nachts door. Tussen half 10 en 10 uur krijgt ze nog een fles en dan slaapt ze door tot half 6 ongeveer. Dan neem ik haar vaak nog mee bij mij op bed. We hebben dan lekker het hele bed, ja de hele 1.80 meter, voor ons tweetjes. Papa is dan al uit bed.
Ik hoor de babyfoon. Dus uit bed, fles genaakt en naar boven. Fles ging zo goed als leeg. Schone luier om en weltrusten! Ik ga weer naar beneden en kijk voor het eerst op de klok. 3 uur!! 3 UUR!!! Wat is dit??? Ik stap mijn bed weer in en val weer in slaap. Ik wprdt wakker als mijn vriend uit bed stapt. En ja hoor, de babyfoon. Ik weer uit bed, Sofia maar weer meegenomen op bed. Nou, denk je dat ze weer ging slapen? Of dat ik weer kon gaan slapen? Nou, nee. Mevrouw dacht dat het wel leuk was om de hele tijd haar vingers in gaatjes te stoppen (lees: mijn neus, mond, oren en jawel, mijn ogen) en aan mijn haren te trekken. Hierna begon ze ook nog te schoppen. Oké, mama is er klaar mee. Uit bed!
Ik zit net met haar in de kamer als mijn vriend terug komt met de hond. Hij schrikt zich kapot. Na wat geknuffel met Sofia gaat hij naar zijn werk.
En ik? Ik heb de hele dag, tot een uurtje of 2, in constante gehuil en gepiep/gebrom gezeten. Pff, ze wou helemaal niks! De fles? Spuugde ze steeds weer uit. De speen? Blegh nee! Spelen? Ook al niet. Vieze luier had ze ook niet. Zat er rond 2 uur ook echt even doorheen. Ik nog een keer de fles geprobeerd en ja hoor, die ging helemaal leeg. Ook niet zo gek, ze heeft daarvoor amper gegeten. En ik bleef maar aanbieden.
En na die fles? Alsof ik mijn eigen kindje weer terug had. Ze was weer aan het lachen, wou weer spelen. En ze begon zelfs weer te brabbelen. Ze begon kiekeboe te spelen en een half uur later was ook ik weer een beetje gesmolten. Toen mijn vriend thuis kwam was alles weer goed en was ze weer haar vrolijke zelf. Ik vind dat soort dagen echt helemaal niks!
Vanmorgen ging ik Sofia omkleden. Ze heeft met kerst wat kleertjes gekregen in maat 74/80. Een romper, shirt en een rokje gepakt die mij het kleinst leken. Nou, deze mama mag alle 62/68 wel uit de kast gaan halen. Ze zit verdorie al in maatje 74! En dat met 6 en half maand.
Ik ben al vanaf het begin dat ik met mijn uitzet bezig ben, gek op koeienprint. Mijn hele keuken staat vol met koetjes. Zelfs mijn handdoeken en theedoeken zijn met koeien. En wat zat er in de laatste tas met kleding wat we kregen? Juist! Een boxpakje met koeienprint. Nou snappen jullie zeker wel wat ze vorige week aan heeft gehad? Hahaha!
Sofia is net (ingeveer een uur terug) in slaap gevallen tijdens de wandeling met de hond. Ze slaapt nu nog, in de kinderwagen. Oh wacht eens, ik hoor gepiep uit de kinderwagen.
De plicht roept weer. Fijne Feel Good Tuesday!