Wat een schrik!

Zondagavond was het weer flink mis met Sofia. Ze was weer aan het huilen. En niemand die haar stil kreeg. Om 6 uur is mijn vriend met haar naar boven gegaan. Lekker de slaapzak aan, fles erin en verzachtende gel op haar tandvlees. Je kon direct horen dat het hielp, ze was ineens stil. 

Mijn vriend heeft in het weekend 'nachtdienst', hoe wij dat noemen. Hij werkt doordeweeks, dus kan ik dan niet verwachten dat hij er 's nachts uit gaat. Zijn wekker gaat dan ook echt heel vroeg, kwart voor 6. Dus van zondag op maandag was het weer mijn buurt. Toen we op bed gingen de kabel van de babyfoon weer mijn kant op. Sofia had zaterdag op zondag de hele nacht doorgeslapen, dus daar had ik mijn hoop een beetje op gezet. 

Ik wordt wakker rond een uurtje of 3. Waarvan weet ik zo niet meer. Babyfoon was nog stil, dus van Sofia was ik niet wakker geworden. Ik lig in een pikdonkere kamer richting het plafond te kijken. Ineens hoor ik een brandweersirene. De sirene gaat maar 2 keer, maar is keihard. Alsof de brandweerauto voor ons huis staat. Ik zit direct rechtop. Mijn vriend snurkt nog naast me en ik ben klaarwakker. Op dat moment hoor ik Sofia door de babyfoon piepen. Ik pak mijn joggingbroek, trui en slofjes en ga de kamer uit. Ik neem de babyfoon ook mee, waarom weet ik niet. Zet het op een voorgevoel. Ik had echt de kriebels door die brandweersirene. Ik loop de kamer in en zie blauw licht door het raam. De ramen aan de voorkant en linkerkant zijn dicht, door middel van rolluiken. Maar aan de rechterkant zie ik blauw licht en rook. Ik loop naar boven en geef Sofia haar speen weer. Haar armpje gaat weer over haar hoofd en ze slaapt weer. Ze zal wel wakker geworden zijn door de sirenes. Ik loop weer naar beneden en ga op zoek naar mijn vriend zijn sleutels. Ik heb zelf geen voordeursleutel en wij slapen vlakbij de achterdeur. Dus als ik daar door ga, ben ik bang dat ik hem wek. 

Ineens komt de geur van verbrand rubber en plastic in mijn neus. Jakkes, wat is dat toch smerig! Ik loop richting het raam waar ik door kan kijken en zie de rook bij de buren over het dak komen. Ik sta direct stijf van de adrenaline. Het zal toch niet bij de buren in huis zijn? Oh, laat het niet bij de buren zijn! Ik pak mijn vriend zijn sleutels, pak mijn telefoon en de babyfoon gaat ook mee. Ik loop naar buiten en het enige wat ik zie zijn de blauwe zwaailichten. Ze staan 2 deuren verder. Er staat een auto in brand! Oke, misschien heel cru, maar ik was ergens wel blij dat het niet bij de buren was. Er kwam een soort van rust terug in mijn lijf. Tuurlijk, zonde voor die vw polo, maar mensen wat was ik opgelucht. Het stonk echt verschrikkelijk. Er stonden 3 brandweerauto's en 2 politieauto's. Die politieauto's stonden zo'n beetje bij ons voor de deur. Ik zie ineens een dikke rookpluim uit de auto komen. Ik durf niet van de oprit af, maar ik zie alles gebeuren. Brandweermannen met slangen lopen, brandweerman is de brand aan het blussen met schuim. 

En dan komen er ineens 2 politieagenten mijn kant op. Of ik ook weet van wie die auto is. Ik weet van wie de auto is en zeg het tegen de politie. Ik wordt vriendelijk bedankt en ze gaan naar het huis. Net op het moment dat ik besluit naar binnen te gaan, komt de politieagent er weer aan. Ze wilde me toch nog een keer bedanken. Ik had mijn burgerplicht goed gedaan. Nou, hoe groot de veer in mijn reet was weet ik niet, maar oh wat was ik trots. Om zoiets stoms. Nou ja, genoeg schrik voor deze nacht. Ik ga weer naar binnen. De hele tijd is de babyfoon stil gebleven dus ik ga rond 4 uur weer op bed. En denk je dat ik nog kan slapen? Ik heb nog wel een uur wakker gelegen, en net op het moment dat ik wat wegdoezel, begint Sofia te piepen. Nou ja, komt ze maar lekker nog even bij mij liggen. In het raam zie ik nog steeds de blauwe lichten, dus ze zijn nog steeds bezig met die auto. 

De volgende morgen vertel ik mijn vriend wat er gebeurd is, hij heeft gewoon niks meegekregen! Hij is overal doorheen geslapen! Hoe dan??? Hij heeft de keiharde sirenes niet gehoord maar heeft de hond wel horen piepen. 

Tussen de middag met de hond lopen. Toch wel nieuwsgierig hoe die auto er nu uitziet. Ik loop langs de auto en bekijk de voorkant, niks van over! Bij thuiskomst heb ik een berichtje van mijn vriend. Een link naar internet, de plaatselijke krant. Een nieuwsbericht over de brand. Staat dus ook in dat dit de 8ste keer is in een jaar dat er een auto afbrand. De hele dag heeft de schrik er gewoon, onbewust, nog vreselijk blijven hangen. En echt, ik heb afgelopen nacht beroerd geslapen! Gisteravond hoorde ik dus weer 2 brandweerauto's voor het huis langs racen. En ik was bang dat ze ineens weer zouden gaan stoppen. De angst zit er dus goed in, maar ergens ben ik wel opgelucht dat het maar materiaal is wat nu verwoest is. Als het een huis was geweest, was er waarschijnlijk een gewonde gevallen. Of nog erger. Ik moet er niet aan denken. 

Oke, nu ander nieuws, haha! 

Nou ja, Sofia heeft afgelopen nacht doorgeslapen. Om 10 uur een fles erin en zelf ook op bed. En het was vanmorgen 5 uur dat ze wakker werd. Nou, nog maar even met mama mee op bed, ik had nog geen zin. Om kwart over 6 toch maar uit bed gegaan. 

Mijn vriend en ik hadden het er gister over dat we weer wat met z'n tweetjes willen doen. We zouden alleen niet weten wat. Handig! Hij wil wel samen uit eten, maar noet naar de bioscoop. En dat zegt een filmliefhebber. Nu dus aan het bedenken wat we kunnen gaan doen. En dat in de buurt van Groningen/Assen. Dus als jullie een idee hebben, alle tips zijn welkom! 

Nou dames, ik ga mijn dochtertje weer even bezighouden. Zo even omkleden en lekker met de hond aan de wandel.