Kriebels in mijn buik

Lieve meiden,

Er is iets geks gebeurd. Eigenlijk had ik dit totaal niet zien aankomen, maar ik ben er heel blij mee. Ik heb namelijk kriebels in mijn buik! Van die verliefde gevoelens, fladderende vlindertjes. Zo nu en dan als ik eraan denk, dan voel ik zo gloed door mijn lichaam trekken. Het gevoel lijkt zelfs een beetje zenuwen, die je ook kan ervaren als je je eerste afspraakje hebt met de persoon waar je zo verliefd op bent.

En eigenlijk is het begonnen toen ik afgelopen menstruatie besloot dat ik vanaf toen vrolijk, opgewekt en positief zou zijn. Dat ik zou gaan genieten van de dingen in mijn leven die ik nu wel heb en dat ik dankbaar zou zijn voor alles wat ik heb meegemaakt en wat mij heeft gevormd tot de persoon die ik nu ben. Het klinkt misschien allemaal heel zweverig, en misschien ben ik dat ook wel, maar het werkt voor mij!

Elke dag zijn er een paar momenten waarop ik ga fantaseren. Dan fantaseer ik over een positieve zwangerschapstest, over hoe een zwanger-buikje bij mij zou staan. Hoe zal mijn familie reageren? Hoe blij zal ik staan gillen met die test in handen en hoe zal het zijn om met vrienlief ein-de-lijk te kunnen gaan babyshopppen, iets waarop we ons al zolang verheugen. Maar nog het meest denk ik aan dat lieve wondertje dat dan in mijn buik zal zitten. Wordt het een jongen of een meisje? Hoe zal hij of zij eruit zien? Mijn vriend is Surinaams, ik ben Nederlands. Ik fantaseer dus regelmatig over een toekomst mét een zwangerschap en daarna een lief, mooi, maar vooral gezond kindje. En wat maakt die gedachten alleen al dat ik me gelukkig voel!

De afgelopen maanden dacht ik veel meer aan het negatieve. Ik dacht: 'Ik word vast wel weer ongesteld'. Ik zag dan ook al helemaal de meelevende blikken van vrienden en familie en het gevoel van medelijden van de mensen om ons heen. Ik zag mijzelf weer huilend op de bank met een kruik tegen me buik voor de krampen. Maar nu? Nee, die gedachten komen er even niet meer in! Ik wil daar niet aan denken, ik wil me richten op het positieve en de gedachten aan een zwangerschap en een baby geven mij een veel gelukkiger gevoel dan al die nare slechte gedachten!

Af en toe word ik wel een beetje van mijn stuk gebracht, hoor. Afgelopen weekend had ik een feestje van mijn zus. Mijn broer was er ook en hij wil dolgraag oom worden. Hij en zijn vriend zullen hoogst waarschijnlijk geen kinderen krijgen, ze willen het nu niet (maar ik zeg nooit nooit :P). Hij is wel altijd gek geweest op kinderen en vindt het wel erg dat hij geen vader zal worden. We hadden een gesprek over onze kinderwens en mijn broer had wel een verklaring waarom wij nog niet zwanger waren. Hij dacht dat het eraan lag dat ik 10 jaar aan de pil ben geweest, dat ik in 1 jaar tijd 12 kilo ben afgevallen (opzettelijk hoor, goed eten en regelmatig sporten), dat ik ben gaan minderen met alcohol. Oftewel: ik leef totaal anders en mijn lichaam is dus nu heel druk met verwerken wat ik mijn lichaam 'aandoe' dat er geen ruimte is voor een zwangerschap. Ik weet dat hij het lief bedoelde, maar daardoor kreeg ik weer dat nare, negatieve gevoel. Alsof ik dus zelf een zwangerschap tegen gehouden zou hebben. En toen ik vervolgens mijn voorzichtige gedachten uitte over een mogelijke vroege miskraam een tijdje geleden (die ene rare ronde), toen zei hij: Ja, maar mama had toch ook vroeger miskramen enz? Dus misschien zit het wel in de familie.... Nou, ik werd er niet bepaald vrolijk of positief van. Ik heb wel even dat gevoel toegelaten, er over nagedacht, tegen mijzelf gezegd: oke, dit soort gevoelens mag je ook hebben. Maar nu is het weer tijd voor positiviteit!

En nu zit ik dus hier met kriebels in mijn buik. Kriebels voor ons lieve kindje. Het beeld in mijn hoofd van een kindje van ons samen, hoe we de zwangerschap zullen beleven, hoe intens en geweldig het gevoel moet zijn om zwanger te zijn... Ook al heb ik het nog niet eerder mogen ervaren, alleen de voorstelling ervan is al zo mooi! Hoe mooi zal het dan straks zijn...

------------------------------

Time is moving slowly,
The day is almost here.

The anxiety and joy is building up,
For our baby will soon appear.