Laatste weekje werken tot m`n verlof

19 januari ben ik uitgerekend en ben vandaag dus 34 weken en 2 dagen. Ik wilde eigenlijk altijd wel door werken tot 4 weken voor de uitgerekende datum, dus tot 22 december 2012. Echter in juli heb ik gehoord dat mijn contract voor bepaalde tijd niet wordt verlengd. Mijn contract loopt af op 31 december en dus zowieso in m'n verlof.

Het verhaal omtrent mijn contract verlenging is erg dubbel. Ik werk in de accountancy en kreeg te horen dat ze zich als organisatie meer willen richten op de controlepraktijk. Ik ben echter binnen gehaald voor de samenstelpraktijk en de controlepraktijk ligt mij absoluut niet. Ik vind het niet leuk en ben er niet goed in. Zo heb ik me immers ook nooit verkocht toen ik hier solliciteerde. De reden waarom mijn contract niet verlengd wordt is dus naar mijn idee acceptabel, wil het niet dat ik mijn contract beëindiging te horen kreeg een week nadat ik bekend maakte dat ik zwanger ben.

M'n contractbeëindiging kreeg ik te horen één dag voor ik op vakantie ging. Boos en verdrietig dat ik was! Maar vanwege de reden die ik mee kreeg kon ik het al snel een plaatsje geven. Na m'n vakantie ging al snel door de wandelgangen dat ik niet voldoende zou doorgroeien. Vreselijk balen, want roddels zijn vaak wel ergens op gebaseerd. Helaas weet ik van de afgelopen (bijna) drie jaren (ja ik zit in m'n derde jaarcontract en had nu dus vast moeten krijgen!) dat wanneer iemand niet voldoende door groeit dit tijdig met diegene wordt besproken. Ik heb geheel geen tussentijds gesprek gehad en m'n beoordeling omtrent de samenstelpraktijk in mei was gewoon positief. Roddels waar ik dus geheel niets mee kan. Ik laat het er maar bij, want er is toch niets dat ik er tegen kan doen. Sommige collega's raden nog aan om een gesprek aan te gaan met de directie. Zo'n gesprek kan me helaas alleen maar kwetsen. Er zijn maar twee opties: het is waar of niet. Zo niet, dan kan ik niets tegen de roddels doen en zo ja, waarom heb ik dan geen tussentijdse gesprekken gehad.

Want het verhaal nog verwarrender maakt is het feit dat het bedrijf nu op zoek ik naar een nieuwe assistent voor de samenstelpraktijk. Maar dat ben ik toch?! Helaas krijg ik daardoor steeds meer het gevoel dat ik gewoon aan de kant wordt gezet omdat ik zwanger ben. Ik kan het niet hard maken, dus kan er niets mee, anders zou ik er zeker werk van maken. Nu laat ik het voor wat het is.

Sinds dat ik te horen heb gekregen ben ik wel bezig geweest om iets anders te vinden, maar helaas. De meeste bedrijven willen de functie op korte termijn vervullen en helaas kan ik dat niet waarmaken. Ik zal dus actiever gaan zoeken zodra ik bevallen ben. Niet geheel een relaxte zwangerschapsverlof zoals ik voor ogen had, maar het is niet anders. Mijn man en ik hebben ons huis pas in 2008 gekocht en op één salaris kunnen we dus niet rond komen. Ik blijf er positief onder, al heb ik er sommige dagen wel wat minder vertrouwen in.

De afgelopen maanden ben ik op het werk alleen maar bezig met ons CRM pakket. Gegevens invoeren en checken. Niet het leukste werk, maar wel belangrijk voor de organisatie. Ik voel me dus niet geheel nutteloos. desondanks ben ik er na al die weken wel klaar mee en kan ik niet wachten tot m'n verlof in gaat.

In eerste instantie zou 24 december m'n eerste verlofdag zijn, maar gezien m'n contract niet is verlengd en ik een startdatum van een volgende baan (als ik die spoedig vind) kan laten in gaan op 1 mei 2013, heb ik besloten om lekker een weekje eerder met verlof te gaan. Maandag 17 december is daarom m'n eerste verlofdag en deze week dus lekker m'n laatste weekje. In verband met het nachtelijk spoken (regelmatig er uit om te plassen, bekkenpijn en verstopte neus als ik wil slapen) kan ik niet wachten tot deze week voorbij is.

Een dubbel gevoel heb ik wel bij m'n vertrek. De manier van behandelen ga ik niet missen, maar m'n collega's daarentegen weer wel. Mijn verlof kondigt tevens een einde van de zwangerschap aan en daarmee de komst van ons kleine meisje. Helaas kondigt het ook weer aan dat ik vanaf januari werkeloos ben. Gevoelens die ik nu even een plekje moet geven, maar dat komt wel goed. Ik houd nu het belangrijkste voor ogen...de komst van ons kleine meisje en dat ze maar een vredig en gezond grietje mag zijn!