Hoofdligging of toch stuitligging?

Vandaag was het weer tijd voor de controle bij de verloskundige. We hadden een extra lange afspraak omdat ze ook gelijk de bevalling wilden bespreken. Om 9:30 hadden we de afspraak staan (ben vandaag 34 weken en 3 dagen). 

Allereerst werden de gewone controle gedaan. Een praatje hoe het gaat, de bloeddruk meting (130/70), wegen (*schrik!*) en vervolgens buik meten (32 cm), hartje luisteren (heerlijk geluid!) en vervolgens voelen hoe ze ligt. De afgelopen twee keer lag onze kleine meid mooi met het hoofdje naar beneden. Nu kon de verloskundige het niet goed voelen. Meer pogingen gedaan, maar de verloskundige was er niet zeker van. Om nu te bepalen hoe onze kleine meid ligt, mag ik aanstaande vrijdag een liggingsecho doen. Leuk natuurlijk om onze kleine meid nog even te zien, maar hoop zo dat ze wel gewoon goed ligt!

Zodra ik vrijdag de liggingsecho heb gehad, moet ik direct even contact opnemen met de verloskundige. Op vrijdag hebben ze geen telefonisch spreekuur, maar moet dan gewoon op het spoednummer bellen. Hopelijk kan ik ze dan goed nieuws brengen. Wanneer de kleine toch in stuit ligt, neemt de verloskundige vrijdag direct contact op met de polikliniek van het ziekenhuis en zal ik daar maandag of dinsdag langs moeten bij de gynaecoloog om een draaipoging te bespreken en eventueel uit te laten voeren. De draaipoging moet op korte termijn plaatsvinden als we die willen laten doen, omdat de kleine nu al iets is ingedaald. Als ze te lang wachten ligt de kleine vast in m'n bekken en kan er niet meer gedraaid worden.

Al met al blijft het dus even spannend of de kleine goed ligt. We zijn dus ontzettend aan het duimen!

Na de bespreking over de ligging hebben we nog deels de bevalling besproken. Besproken alsof de kleine gewoon goed ligt en ik gewoon thuis ga bevallen. Ik gaf aan dat ik best bang ben voor de pijn in m'n bekken tijdens de bevalling omdat ik nu door m'n bekkenpijn niet op m'n rug kan liggen. De verloskundige gaf echter aan, dat je lichaam maar één pijnprikkel kan verwerken en de pijn van weëen de pijn van m'n bekken zal overstemmen. Wel moest ik rekening houden met het feit dat wanneer men te hard om m'n bekken drukt, aan m'n benen trekt of welke belasting dan ook voor m'n bekken tijdens de bevalling, dat dit na de bevalling wel behoorlijk pijn kan doen. Dit moet ik dan gewoon tijdig aangeven, zodat de dienstdoende verloskundige hier ook rekening mee kan houden. Uiteraard staat het ook in m'n status, maar er extra op wijzen is nooit erg. Verder hebben ze altijd een baarkruk bij zich, voor als ik toch op die manier wil bevallen.

Om m'n weëen voor de bevalling op te vangen, mag ik alles doen. Lopen, warm bad of douche nemen, kruik tegen de buik of wat me dan ook prettig lijkt. Wat wel prettig werkt zei ze, is om dan te gaan strijken. Huh, dacht ik...! Strijken leidt je enigzins af van de pijn. Verder kan je bij een wee over je strijkplank heen leunen, die door het strijken warm is geworden, wat weer extra verlichting geeft. Ik denk niet dat dit iets is, wat ik ga proberen, maar vond het wel leuk dat ze het aan brengt.

Verder valt er nog weinig over de bevalling te zeggen en is het nu afwachten hoe de kleine ligt. Dan weten we ook of ik thuis mag bevallen of dat het toch misschien ziekenhuis wordt. Afwachten voor nu dus!