Op zoek naar een nieuwe baan, een nieuwe uitdaging.

Crisis

Als je het internet op gaat of de kranten openslaat, staan er dagelijks berichten over de ‘crisis’ en de daarbij behorende ontslagen. Gisteren heb ik te horen gekregen ook opgenomen te worden in deze statistieken. Mijn werkgever heeft mij (en een collega) te kennen gegeven mijn contract te willen beëindigen vanwege financiële problemen. En daarmee komt voor mij helaas een eind aan een baan waar ik mij de afgelopen 11 jaar volledig voor heb ingezet. Samen zullen we er alles aan doen om op een vriendelijke manier de wegen te laten scheiden zonder dat dit ten koste moet gaan aan een mooie herinnering. 11 Jaar geleden begon ik bij mijn huidige werkgever. Eerst voor administratief werk, maar al heel snel door naar functie als inkoper, en 4 jaar later als Sales support medewerker, de functie die ik nu nog beoefen. Mijn meeste werkervaring heb ik hier opgedaan. Ik heb hier mijn huidige vrouw leren kennen. Ik heb me ontwikkeld tot een sociale, doortastende, flexibele en trouwe medewerker met technische know-how (je hebt gelijk, ik ben mijzelf nu aan het verkopen).
En nu is het over. Gisteren kon ik naar huis en mijn vrouw vertellen dat ik mijn ontslag aangeboden heb gekregen om bedrijfseconomische redenen.
Een ontslag doet wat met je. Waarom jij? Waarom niet een ander? Ik realiseer me dat mijn functie, en die van mijn collega Alex, commerciële functies zijn. Het eerste waarin gesneden wordt zijn overhead kosten. En helaas zijn wij die overhead kosten.

Persoonlijk

Jarenlang werk je met dezelfde collega’s en zo bouw je een band op. Uiteraard ga ik mijn werk en mijn klanten waar ik al jarenlang contact mee had missen, maar meer nog mijn collega’s. Na zo’n lange tijd weet je zo ontzettend veel van elkaar. Je brengt meer tijd met ze door dan met je familie, dag in, dag uit. En dan is het ineens weg. Is het dan uit het oog, uit het hart? Ik hoop het in ieder geval niet. Mijn vertrouwde werkplek zal ik met pijn in mijn hart, maar toch zeker veel goede herinneringen adieu zeggen. Op mijn bureau staat een foto van mijn vrouw en dochter, mijn toekomst. Voor hun werk ik. Zij zijn mijn prioriteit, dus ik moet aan de slag en hard werken voor onze goede toekomst.

Wat nu?

En nu, is het tijd voor een nieuwe uitdaging. Wat gaat de toekomst mij brengen? Waar moet ik allemaal rekening mee houden? Een ontslag komt veel bij kijken en je moet er rekening mee houden dat je je persoonlijke gevoelens even buiten beschouwing laat want wat volgt is een zakelijke afwikkeling, waarbij je aan het einde van je werkverband, je niet zonder eventuele uitkering komt te zitten. Al zal ik alles doen om te voorkomen dat het zo ver komt. Ik heb 11 jaar voor mijn huidige werkgever gewerkt en dat betekend dat ik in ieder geval 3 maanden opzegtermijn zal moeten handhaven om überhaupt in aanmerking te komen voor een eventuele uitkering.
Het wachten is op officiële papieren die ik zal laten nakijken door een expert om daarna te beslissen of ik akkoord zal gaan met een ontslag met wederzijds goedvinden. Het is even de vraag of ik deze papieren nog deze week op tijd ontvang om na te laten kijken, want volgens het UWV gelden de regels steeds per einde van de maand. Krijg ik het deze week nog afgerond, dan zal mijn contract per 1 juli beëindigd zijn, als het volgende week wordt, duurt het een maand langer en wordt het 1 augustus.

Doelen stellen

Mijn doel is om in ieder geval binnen die 3 maanden een nieuwe baan te vinden, waarbij ik een minimaal hetzelfde, maar liever hoger salaris zal krijgen, maar nog belangrijker, waar ik mijn kwaliteiten kan benutten en waar ik mij weer minimaal 11 jaar (liever langer natuurlijk) kan inzetten. Het liefst een sales functie in de omgeving (omtrek van +/- 25 km) van Arnhem, hoewel ik als het een buitendienst functie betreft ook geen problemen zou hebben met een redelijke reistijd. Momenteel werk ik als sales support medewerker in de ICT. Ik ben niet gebonden aan dit vakgebied en ben uiteraard bereid om mij te verdiepen in andere vakgebieden.

Wie ben ik?

Ik ben Raymond Obbes, 32 jaar, woon in Arnhem samen met mijn vrouw Bianca die part-time werkt (28 uur) als politie-agente. Samen hebben wij een prachtige dochter, Naomi. In mijn vrije tijd ben ik graag bezig met video en fotobewerking en websites maken voor privédoeleinden. Deze autodidacte kennis heb ik daardoor ook in kunnen zetten als ondersteuning voor onze klanten wanneer zij issues haddenn met hun website. Daarnaast ga ik graag ’s weekends op uitstapjes. Een andere hobby is het lezen van boeken. En tegenwoordig heb ik een nieuwe hobby: mijn dochter. Een geweldige vrolijke meid die ik zo ontzettend veel wil leren. Voorheen ben ik naast mijn werk ook druk geweest met vrijwilligerswerk o.a. als bestuurslid voor Multiculturele Belangen Zevenaar. Hiermee ben ik gestopt toen het werk meer tijd vereiste. Ik heb een brede maatschappelijke kennis en ben betrokken bij de maatschappij. Ik heb het altijd naar mijn zin gehad bij mijn huidige werkgever. Het meest plezier beleef ik aan alle ondersteunende functies waarbij een klant zijn probleem omgezet wordt in een uitdaging die ik mag oplossen. Helaas heeft de crisis ook ons bedrijf geraakt. Bij mijn huidige werkgever worden de commerciële functies beëindigd en dat betekend voor mij dat ik op zoek mag naar een nieuwe uitdaging. Ik heb nu ruim 11 jaar bij een kleiner automatiseringsbedrijf gewerkt en inmiddels ben ik hier praktisch in alle aspecten van de automatiseringsbranche werkzaam geweest. Naast veel ervaring in purchase, sales en relatiebeheer heb ik ook veel technische kennis en weet waar ik over praat. Zelfstandigheid bij het bedrijf waar ik nu werk is een must. Ik hoop snel een nieuwe werkgever blij te kunnen maken met een geweldige werkkracht!

Mijn CV: http://www.paparaymond.nl/mijn-cv/