Even iets positiefs

Even iets positiefs wat ik graag wil delen! Voor degenen die mijn topics wel gelezen hebben weten hoe moeilijk het slapen van mijn zoontje gaat. Nu heb ik laatst advies gevraagd en iemand kwam met de chair methode. Ik ben dit gaan proberen. Gisteren voor het eerst. Toen ging het voor geen meter. Ik heb het gekrijs een uur volgehouden en toen hij bijna moest overgeven vond ik het wel welletjes. Ik kan dat niet. Ik kan niet aanzien hoe mijn kind kapot gaat. Dus ik heb hem er weer uitgehaald. Het was toen inmiddels alweer tijd voor de volgende bv. Uiteraard viel hij aan de borst gelijk in slaap en heeft hij 2 uur lang tegen mij aan geslapen.

Gisteren was mijn man vrij en deden we het naar bed doen samen. Dan voel ik mij wat krachtiger, omdat ik het alleen verschrikkelijk vind. Vandaag moest mijn man weer aan het werk. En ik zag al enorm op tegen 10.00 uur. Na zijn fruit naar bed... ik dacht nog zal ik het gewoon niet doen? Maar dan? Dan moet hij wakker blijven tot 12.00 dat ik het dan probeer, maar dan zie ik het ook niet zitten. En dan zou hij dus wakker moeten blijven tot 14.30 en dat kan echt niet... ik heb al mijn moed bij elkaar verzameld terwijl ik me al zo klote voel vandaag en besloten dat ik hem toch naar bed ging brengen. Normaal leg ik hem overdag gewoon zonder slaapzak in bed (ook omdat het in huis nog aldoor zo warm was). Nu heb ik zijn luier verschoond, slaapzakje aan gedaan en een lampje mee gegeven. Hij heeft een dino lampje die van kleur wisselt. Vind hij enorm leuk. Die staat op zijn slaapkamer en speelt hij normaal tijdens het verschonen even mee zodat hij wat rustiger is. Ik dacht het is niet echt voor het slapen misschien, maar ik geef hem dat lampje mee.

Even knuffelen en hem verteld dat hij lekker in bed gaat en dat mama niet weggaat. Dat ik de hele tijd bij hem zal blijven en dat hij lekker moet toegeven aan zijn slaap. Het begon weer met een hoop gekrijs en boos zijn. Wel speelde hij tijdens het krijsen wat met zijn lampje en Nijntje knuffel. Als hij ging staan legde ik hem weer neer. Zong voor hem, praatte rustig tegen hem. Ik aai wat over zijn hoofd. Hield zijn handje vast. Dit meerdere keren herhaald. Tot hij bleef liggen. Wel huilen en wat kreunen. Maar niet meer krijsen. Ik bleef zingen en zachtjes praten en mijn hand op zijn rug houden. Daarna alleen nog mijn hand op zijn rug. En uiteindelijk ben ik weer op bed gaat zitten. Hij werd na ongeveer 2 minuten slapen weer wakker en alles herhaalde zich weer. Maar nu op dit moment slaapt hij! Het is me gelukt. Ik lig wel op bed naast zijn ledikantje. Omdat ik te bang was als ik naar beneden loop dat hij wakker wordt. En ik had ook beloofd bij hem te blijven.

Ik kan niet geloven dat het is gelukt. Ik zeg het nooit, maar ben ergens wel wat trots op mezelf. Maar ook heel trots op mijn zoontje! Het is voor hem ook hard werken.

Hij heeft uiteindelijk helaas maar 40 minuten geslapen.