Ik kan even niet meer...

Nou lieve meiden, als je geen gezeur wilt horen, moet je deze blog maar even overslaan...

Zoals de titel al zegt: Ik kan even niet meer! Pfff, ben kapot gewoon!

Het is 3 uur 's nachts en heb pas een half uurtje geslapen en zulke nachten zijn meer regel dan uitzondering de laatste weken...

Het lijkt wel of geen enkel 'kwaaltje' me bespaard blijft...

- De eerste 16 weken ben ik elke dag beroerd en misselijk geweest. Ik heb niet 1x over hoeven geven, maar of ik hier nou zo gelukkig mee ben... Ik denk dat het soms flink had kunnen opluchten. Maar goed, er moet bij mij ook wel héél wat gebeuren, wil ik over kunnen geven!

- Dan voel je je iets beter, maar beginnen met 20 weken de bekkenklachten. Alles aanpassen en bij iedere activiteit nadenken hoe ik 't het beste aan kan pakken om het vol te houden...

- Dan heb je de bekknklachten redelijk onder controle, dan gaat je blaas opspelen... Eerst een blaasontsteking en na de AB is de ontsteking dan wel weg, maar de klachten blijven. Elke dag dus minstens 20x plassen, waarvan een keer of 5 's nachts...

- Dan denk je dat de nachten niet korter en slaapverwekkender kunnen zijn... Jawel, dan komt de VRE-SE-LIJKE maagzuur! Heb er nu al een week of 2 onwijs last van en natuurlijk.... Vooral 's nachts! Zelfs zittend slapen heeft geen nut, zo hardnekkig is het. Inmiddels een medicijn ervoor gekrgen, maar dat doet helemaal niks, behalve dat ik er van ga kokhalzen, zo smerig!

- Dan krijg ik ineens pijn in m'n hand. Bij 't minste of geringste gaat alles tintelen en voelen me vingers doof aan (dit blogje typen op mijn mobiel is dan ook echt vreselijk!)... Carpaal tunnel syndroom wordt vastgesteld, maar veel valt er niet aan te doen... En je raadt het al: 's nachts heb ik de meeste last ervan!

- Dan heb ik eindelijk de stap gezet om naar een psycholoog te gaan, omdat m'n hoofd overloopt door alles... Alles wat er de afgelopen jaren speelt. Binnen twee gesprekken en diverse vragenlijsten komt eruit dat ik een ernstige burnout heb met heel veel klachten!

- Manlief zit ook al een aantal weken ziek thuis doordat een voorval op het werk na 't overlijden van m'n moeder hem teveel werd en dat voor hem dé druppel was die de emmer deed overlopen en hij er helemaal doorheen zat... Ook naar de psycholoog en diagnose is: burnout!

- En als klap op de vuurpijl moet ik in alls mijn allerliefste mama missen! Pff, wat valt het me zwaar om zonder haar verder te moeten! Ik mis haar zo en het gevoel en de gedachte van 'Kon ik nog maar 1x even bij je zijn...' is zo vreselijk heftig! Ze komt gewoon NOOIT meer terug! Degene die mij het áller-, áller-, állerbest kent en snapt, is weg! Niet meer mama die belt na ieder bezoekje aan de vk en niet meer zelf haar even bellen als ik wat gekocht heb voor de baby of omdat er iets is gebeurd. Niet meer in de auto stappen om 2 daagjes bij haar te zijn en eindeloos te kletsen en koffie te drinken met z'n tweetjes. Niets meer... Het doet zo'n pijn!

Nou meiden, het spijt me dat het zo'n blog is geworden, ik hou daar helemaal niet van, maar ik weet van gekkigheid even niet meer wat ik moet doen en ik hoop dat ik weer even wat rustiger word door het van me af te schrijven...

Ik heb ruim 20 minuten gedaan over het typen van dit blogje met m'n telefoon, dus het wordt tijd om te stoppen... M'n hand is inmiddels al minstens 10x gevoelloos geweest, dus moet maar even wat rust geven nu!

Degenen die tot hier zijn gekomen met lezen: Hopelijk hebben jullie 't overleefd! Thanks in ieder geval voor het aanhoren!

Heel veel liefs,
Nimawish

373 x gelezen, 0

reacties (0)


  • snor

    Oh lieverd, het is ook nogal een heftige periode nu. Zou vreemder zijn als je daar fluitend doorheen fietst. Maar heel tegenstrijdig als je voor je gevoel enorm op zou knappen van een goeie nachtrust en die juist niet te vinden is. Nog even en dan lig je wakker van een lief, prachtig, fantastisch en geweldig klein jongetje. En das de allermooiste reden om wakker van te liggen :-)
    xxx

  • becky80

    Het valt ook allemaal niet mee, met het heftige jaar dat je achter de rug hebt!! 1 Troost: je gaat straks een hele leuke periode tegemoet. Die zal ook wel een moeilijke kant hebben omdat je het niet met je moeder kan delen, maar het krijgen van een kindje is het grootste kado dat je kunt krijgen, en dat heb je wel verdiend!!

  • koela

    Och meissie, het valt ook allemaal niet mee. Klaag maar hoor, lucht enorm op om even je hart leeg te storten. Daar zijn we hier toch voor?!

    Als je bevallen bent, verdwijnen al die klachten als sneeuw voor de zon, geloof me. Ik kon niets meer de laatste weken. Nou, hij is eruit en ik loop weer als een kieviet. Kop op hoor!!! Nog eventjes...

  • xCiinndy

    Sterkte meid!!
    Je mag gewoon vertellen wat je wilt!!
    Vind een ander het niet leuk, jammer voor de ander..!
    Hoop dat deze blog je een beetje opgelucht heeft xx

  • LoveOurLife.

    Tja meis, het is allemaal niet niks wat jij en jullie hebben meegemaakt. En het is niet gek dat je het niet 123 kan verwerken en een plaatsje kan geven. En het gemis van je lieve mama zal nooit overgaan,dat zal moeten slijten en ook een plaatjes krijgen en dat zal heel lang duren.
    Gelukkig kan je al aftellen naar het moment dat jullie je mooie wonder in de armen kunnen sluiten. Ookal vergeet je dat wrs omdat je zo veel klachten hebt,das heel jammer helaas. Kop op meis en denk aan die paar weken dat jullie sebiet met z'n 3kes zijn. En jullie mams bekijkt het allemaal vanaf haar wolkje en zal bij jullie zijn Liefs

  • linda19091979

    Hey meis,

    Wat kl*te dat je je zo voelt! Ik kon op het eind ook echt niet meer hoor en dan had ik 'alleen' maar last van de lichamelijke kwaaltjes, niet eens van het psychologische stuk erbij! Hopelijk kun je je herpakken en kun je toch een beetje genieten van je zwangerschap! Ben jij trouwens ook al bij de psych geweest?

    xxx

  • Mama van Deacon en Faith

    dikke knuffel!!

  • mama~wendy

    Dikke knuffel meis......

  • Miss-angellisch-mommy

    Lieverd toch, ik geef je van afstand een dikke knuffel. Schrijf het maar van je af. Hopelijk lucht dat op. Het einde is bijna in zicht meid, deze gevoelens (de meeste) zijn zo herkenbaar. Ik voelde mij ook vanaf week 30 slecht.

    Je moeder waakt over jullie......

  • eefje789

  • -Yojo-

    Nou meis.... jij hebt alle recht om flink te klagen hoor!! Zon zwangerschap is ook gewoon niet altijd rozengeur en manenschijn... en ook al zegt iedereen 'ik heb het er wel voor over' JA allicht heb je het er voor over maar dat wil niet zeggen dat het gewoon ook heel zwaar kan zijn en dat je er ook een keer klaar mee bent. Ik vond het ook niks en ik had dan niet eens de helft van jou klachten! En de pijn om iemand die je zo dierbaar is te moeten missen is helemaal vreselijk.... niet te omschrijven ook, geen pijn is zoals die en het is niet met een pilletje weg te nemen. Ik weet hoe het voelt en dat gun je zelfs je ergste vijand niet. Ik kan alleen maar hopen, hopen met heel mijn hart dat de klachten toch minder worden zodat je nog kunt uitrusten voor de grote dag. Heeeel veel sterkte meis, voor jou en ook voor je familie dikke knuffel!

  • misslovejoy82

    O meis.....goed dat je het van je afschrijft! Wat een pech met al die kwaaltjes tegelijk! Ik denk aan je meid! Dikke knuffel!! X

  • HollyHobbie

    dikke knuffffffff van mij en Tijn....
    heb je voor je pols al een spalk??voor de nachten?? dat scheelt al zo veel rust

  • thee31

    Kop op meid, nog even en dan zijn de eerste aantal klachten weg en mag je lekker gaan genieten! Het gemis van je moeder zal helaas niet zo snel weggaan..... Hopelijk kunnen jullie alles een plekje geven en breken er betere en leukere tijden voor je aan!

  • WensjeAS

    Wat vreselijk allemaal meid. Het lijkt ook wel alsof alles tegelijk komt. Dan ben je eindelijk weer opgekrabbeld van het ene voorval gebeurt er weer wat. Ik snap dat je er op een gegeven moment helemaal klaar mee bent en dan is soms een klaagblogje wel even lekker om alles van je af te schrijven. Bij mij helpt het vaak wel. Gisteren had ik namelijk ook zo'n dagje en dan zijn die lieve reacties van iedereen echt hartstikke fijn. Dus voel je vooral niet bezwaard om je hart te luchten. Dat heb je nu gewoon nodig en als het jou helpt waarom zou je het dan niet doen. Ik heb zelf ook enorm last van die vreselijke maagzuur. Lijkt wel of je hele lijf in vuur en vlam staat en niks helpt ertegen. Ik heb in een paar dagen een hele fles graviscon naar binnen gewerkt, maar zonder resultaat. En die slapeloze nachten ken ik ondertussen ook wel. Ben vanaf 3 uur standaard wakker en kan niet meer slapen van de pijn in m'n rug. Hopelijk komt het gauw goed meid en ben je van al die kwaaltjes af. Sterkte! XXX

  • Mamavanaiden

    meissie toch...... je mag ook weleens een keertje klagen hoor, je hebt al zat meegemaakt.
    wij begrijpen je wel hoor. Nog fftjes volhouden en dan komt alles goed. Ik zal aan je denken XX

  • Blenntmama

    schatteke, het is goed om het van je af te schrijven.............en het is ook heel begrijpelijk dat jeje zo voelt!!
    het is ook zo vreselijk dubbel allemaal.....
    en al die kwaaltjes tsjaa ze horen erbij maar ergens denk ik ook dat het wordt versterkt omdat je mentaal niet lekker gaat nu....
    het is ook gewoon allemaal kl*te......
    sterkte lief dapper meisje!!

  • S.ilvana

    Ook jij mag wel es een 'zeur' blog schrijven hoor ;) soms moet je t allemaal gewoon ff van je afschrijven! Al die rotkwaaltjes ook! Ik weet zeker dat je mama super trots op je is ! Mijn vk had t de laatste week over een slaappil,omdat ik ook van die k*tkwaaltjes had,misschien is dat wat?

  • miracle-mommy

    oh wat verdrietig om te lezen, wat rot dat je dit allemaal moet doormaken. niet alleen het verdriet, maar daar bovenop ook alle kwalen... goed dat je het zo van je afschrijft en alles goed laat onderzoeken, maar goed daar gaat het natuurlijk niet mee weg... hopelijk gaan deze weken snel en kun je je snel klaarmaken voor je kanjer, voor je het weet heb je hem in je armen.... sterkte meid!

  • ~MommyLovesYou~

    Sorry, ik drukte te vroeg op toevoegen. Heel veel sterkte hoor meis!

  • ~MommyLovesYou~

    Hee lieverd, je mag ook weleens klagen hoor! Het zit jullie ook allemaal niet mee...

  • M.Lover.S

    oohhh meid, wat verschrikkelijk!! Het genieten is nu onmogelijk met al die ellende :(. Ik wilde je even heel veel succes en sterkte wensen en probeer toch positief te blijven!

  • bnn

    Inderdaad, dat kan juist hier op BB, lekker van je afschrijven. We hoeven niet altijd sterke blogs van je te lezen hoor!! Hoe knap ik die ook altijd vindt, hier heb je misschien wel even meer aan! Xx

  • Mama2kanjers

    Gewoon van je af schrijven meis, dat is erg goed om alles een beetje te kunnen verwerken... Ik huil hier weer even keihard met je mee!!! Als ik kon zou ik je een dikke knuffel komen geven, maar hoop dat je er ook wat aan hebt als ik zeg dat ik aan je denk!!! Het is ook allemaal zo klote, de kwaaltjes die opeen stapelen, je mannetje die het ook niet trekt en vooral het missen van je moeder, en dat ook nog eens in deze tijd.... Ik hoop dat je blijft schrijven over deze dingen, want ik vind het helemaal niet erg om naar je te luisteren! Dikke knuffel meis, hoop dat de zon snel weer voor je gaat schijnen XXX

  • Kristy.

    Meid, NATUURLIJK heb ik het overleefd!
    En het is alleen maar goed om dingen van je af te schrijven!!
    Blijf overdag anders lekker in je pyjama, pak een dekentje en probeer op de bank (of in bed) nog wat te slapen.. Als dat gaat tenminste..
    Het is echt allemaal niet niks wat jij mee moet maken (nou niet niks is niet echt het goede woord, het is VERSCHRIKKELIJK, KLOTE, SUPERVERVELEND, ERG, GEWOON ECHT NIET NORMAAL DIT ALLES BIJ ELKAAR!!)
    Ik zou willen dat ik wat van je klachten of verdriet over kon nemen, vind het echt zo erg voor je!
    Het is echt nog even volhouden, gewoon volhouden.. De dagen gaan voorbij, hoe vervelend ze ook zijn. En na je bevalling zullen de meeste klachten weg zijn, al zullen sommige dingen natuurlijk nooit over gaan of langzaam..
    Probeer zoveel mogelijk erover te praten, of van je af te schrijven.. Zoiets is alleen maar goed!
    En duik vanmiddag of deze ochtend nog lekker met Niels het bed in, van gewoon liggen en knuffelen rust je ook uit!
    Hou vol meis, je kan het! Je hebt al zoveel doorstaan, deze weken hou je ook vol!

    Knuffels!!

  • nija

    Hè meis, wat heb ik met je te doen! Veel van je klachten zijn herkenbaar. Voor het cts heb ik van de neuroloog een brace gekregen. Heeft me goed geholpen. Droeg hem alleen 's nachts, was even wennen, maar na een paar nachten was het.al stukken beter! Hij opperde toen ook pm er cortisone injecties on te zetten. Schijnt nog beter te helpen. Weet niet of je er.iets aan hebt, maar wie weet biedt het voor jou een oplossing.

    Heb je de kans overdag nog wat te slapen? Dan moet je dat zeker doen hoor! Die rust heb je nodig! En vraag anders desnoods een slaappil. Kan geen kwaad, maar dan heb jij wel de kans om weer wat energie op te doen.

    En het verlies van je moeder Lijkt me zeker nu nog moeilijker dan het al is. En de pest is ook nog dat niemand dat voor je kan oplossen. Niemand kan haar vervangen. Het enige wat wij je wel kunnen bieden is een luisterend oor (nou ja, een lezend oog in dit geval). Het is niet veel, maar maak er zo vaak gebruik van als je wilt.

    Sterkte meid.
    Xxx

  • Sammetje81

    Oh meissie ... mijn hart breekt als ik dit lees. Misschien aan de ene kant omdat het stukje van de klachten zo herkenbaar zijn. Ik heb ook eigenlijk helemaal niet kunnen genieten en heb ook verschillende nachten zitten janken als een klein kind omdat ik me geen raad meer wist.
    Ook krijg je dan van die leuke adviesen: slaap nog even want eens de baby er is doe je dat ook niet meer. Nou die zinnen waren meestal de druppel voor mij.
    Het is vreselijk oneerlijk dat jij je mam moet missen. Misschien kan je het even in jullie voordeel omdraaien dat je mannetje thuis is. Lekker veel knuffelen, veel praten met elkaar ... nog lekker genieten van dingen samen doen zoals gewoon een hele dag in je pyjama op de bank liggen en filmpjes kijken ....
    Ik hoop dat je er samen terug een beetje bovenop komt.
    Die kleine man zal zich wel melden als hij er klaar voor is en als jullie er klaar voor zijn. Hou nog even vol. Die weekjes duren nu heel lang, maar als je elke dag nog iets gezellig plant vliegen ze zo voorbij.

  • kim7kids

    Hoi Lieverd, Je hebt al zoveel gehad de laatste tijd en ik snap als geen ander dat je er even helemaal doorheen zit!.....Ik hoop dat je snel toch weer een nachtje mag doorslapen en alles wat minder zwaar voor je gaat worden.
    En nog een paar weekjes wachten en dan heb je je kleine wondertje in je armen waar je zolang naar hebt uitgekeken......
    Het komt allemaal goed, Komt tijd, Komt raad meis. Veel sterkte lieverd

  • mimseltjuh

    Jeetje..zo kun je ook niet van je zwangerschap genieten...Wat erg van je moeder Veel sterkte nog de komende tijd!!