Lieve meiden,
De afgelopen maanden hebben voor ons in het teken gestaan van de ziekte van mijn lieve mams. Ze kreeg op 10 maart 2011 te horen dat ze kanker had en binnen 2,5 week wisten we dat ze ongeneeslijk ziek was en zou gaan overlijden aan deze vreselijke rotziekte! We haden geen idee hoe lang ze nog in ons midden mocht zijn, dus we hebben iedere dag heel intens geleefd en we leefden ook écht met de dag!
Mijn mams is in de hele periode zó sterk en dapper geweest en weigerde om op te geven, terwijl haar lichaam eigenlijk allang 'stop' had gezegd... Wat een kanjer!
Ze heeft in de periode van haar ziek zijn constant gezegd dat als ze zou toegeven aan de vermoeidheid en dus de hele dag op bed zou gaan liggen, ze het gevoel had dat ze de strijd opgaf en dat deed ze dan ook niet!
Iedere dag ging ze naar de stad (en soms ook wel 2x op een dag) om bij de Hema een kopje koffie te gaan drinken. Dit was écht haar ding en ze kon niet zonder! En dit heeft ze écht tot het laatste moment volgehouden! Donderdagavond 22 september 2011 zat ze nog in de stad bij de Hema haar kopje koffie te drinken en diezelfde avond is ze gaan slapen en in coma geraakt om vervolgens nooit meer wakker te worden.
Op 51 jarige leeftijd heeft mijn allerliefste mama op vrijdag 23 september 2011 de strijd verloren die niet te strijden was, maar wat een strijder is ze geweest!
Mijn moeder had de wens dat ik een bedankkaartje zou maken na haar overlijden om alle mensen die zo'n grote steun zijn geweest, te bedanken. Dit heb ik gedaan en ik wil jullie via deze weg ook allemaal onwijs bedanken voor het medeleven, de steun en de vele lieve woorden! Ik heb onwijs veel steun aan jullie gehad en die steun vind ik nog steeds!
Veel liefs en een hele dikke knuffel,
Nimawish
reacties (0)