Stress om oudste loslaten

Ik kan elk moment bevallen en ben er wel klaar voor. Alles staat klaar voor de nieuwe beeb en ik ben ook flink op.
Ik heb heel veel last van bekken en stekende vagina pijn bij wandelen of staan.

Ik ben vooral 1 brok zenuwen. Ik mijn oudste nooit langer dan 8u niet gezien, ben er zowat altijd voor haar en ben de hoofdzorggever. Ik heb het er erg moeilijk mee dat ik de zorg 3 a 4 dagen uit handen moet geven wegens ziekenhuisbevalling Belgie. De grootouders gaan afwisselend op dr passen maar ze doen dit eigenlijk bijna nooit, omdat ik er toch altijd ben.
Ik zie er zo tegenop, ook voor mn oudste heel gek en dan nog een beeb erbij achteraf en ik die wars minder kan eens thuis.

Deze gedachten houden me de hele dag bezig en vooral ook de nachten

Laat de bevalling en de dagen erna maar snel achter de rug zijn zodat deze stress ook weer weg kan

1709 x gelezen, 4

reacties (15)


  • Bosco

    Herkenbaar, mijn oudste moest met mijn moeder mee. Hij was 2 jaar en 8 maanden. Hij wilde ook nog eens niet bij mij weg. Mijn bevalling duurde 4 uur, daarna kwam hij weet thuis. Ik stond in de avond zelf alweer te koken, ik voelde mij fantastisch. Ook in het ziekenhuis kan je kindje gewoon langskomen. Straks samen een baby om voor te zorgen. Je kindje de leuke dingen, jij de verantwoordelijkheid. Nr2 vond ik nog leuker. Na een paar dagen is zij het weer vergeten.

  • Mooiebloem

    Ik begrijp dat de situatie niet ideaal is, en dat dit buiten je controle valt..maar waar je wel controle over hebt is...jijzelf, dooe jezelf goed te verzorgen. Jij verdient ook verzorging en liefde, geef jezelf dat maar. Niemand heeft toch de toekomst in de hand. En het loopt vaak nooit toch zoals je het je inbeeld.

  • Snitchy

    Wat is de rol van je partner in dit verhaal?

  • Lady-Whistledown

    Ik herken het totaal niet. Mijn oudste was bij de geboorte van de jongste in goede handen. Ik moest ook een paar dagen in het ziekenhuis blijven. Mijn man nam mijn zoon dagelijks mee en zorgde thuis voor hem zoals altijd. Ik mis een partner in jouw verhaal. Ontzettend mosterd na de maaltijd maar je had je oudste kunnen voorbereiden door haar wat meer tijd met opa en oma door te laten brengen zonder jou. Probeer dit verder los te laten meis. Je wilt toch een goede herinnering aan je bevalling lijkt mij. Stress over dit soort randzaken vind ik niet nodig. Je weet eigenlijk ook wel dat je dochter in goede handen is.

  • mamavananouk

    Zijn allemaal hormonale gedachten. Komt allemaal goed hoor

  • Mooiebloem

    Ja dit!!!!

  • Pandabeertjes

    Ik mis een partner in het verhaal, klopt dat? Ik heb ook enorme mama-kindjes en ben echt altijd bij ze. Mijn derde bevalling lag ik 4 dagen in het ziekenhuis en mijn partner was de ochtend- late avond en nacht bij de kinderen en overdag afwisselend grootouders/tantes. Heel moeilijk, maar het ging goed. Veel videobellen en overdag kwamen ze op bezoek, de dagen dan nadat de baby er was. De kinderen hebben het er wel nog lang over gehad dat mama weg was. En de jongste is wekenlang angstig geweest of mama wegging. Uitleggen en nabijheid bieden, dan komt het echt wel goed!

  • Annelijn

    Moet je standaard 4 dagen blijven? Is daar een medische reden voor? Ik snap dat je dat lastig vind. Zou ik ook hebben. Hebben jullie vooraf niet af en toe proef gedraaid om te wennen hieraan? Daar kan je nu weinig meer mee natuurlijk maar dat zou wellicht geholpen hebben. Heel veel succes! Loslaten is altijd lastig 💛

  • Assiral

    Oh dit lijkt mij ook echt heel moeilijk!

    Is het standaard in België dat je 4 dagen moet blijven? Is dat verplicht? Kun je niet gewoon naar huis na de bevalling?

    Lijkt mij ook heel vervelend.

    Als er niets anders op zit, dan moet je het toch proberen los te laten, hoe moeilijk ook😞.

    Het komt sowieso goed! Maar ik snap je gevoel❤️.

    Succes met de laatste loodjes.

  • Scheirischa

    Als het je tweede kindje is, kan je normaal gezien een dag vroeger vertrekken uit het ziekenhuis dan wat bij de eerste is. Je hebt altijd die keuze hoor, ze vertellen het gewoon niet spontaan. Es goed informeren. Vroedvrouw moet dan wel aan huis komen die dag dat je normaal in het ziekenhuis lag.

    Ik ben zelf aan het informeren of ik poliklinisch kan bevallen. Dat is 24u blijven. Morgen gesprek met de gynaecoloog erover, hij had de vraag nog niet gehad, haha. Hopelijk heeft ie morgen al een antwoord! Ik heb sowieso nog even.

    Maar het kan dus korter hoor. Belangrijkste is dat je je goed voelt, en als je je echt veel slechter zou voelen door die lange tijd in het ziekenhuis, dan valt daar wel een mouw aan te passen.

  • Lady-Whistledown

    Poliklinisch bevallen heeft in Nederland een totaal andere betekenis, namelijk bevallen in het ziekenhuis onder begeleiding van eigen verloskundige. Je 'huurt' als het ware de verloskamer. Je betaalt hiervoor ook een eigen bijdrage. Hoe lang je blijft hangt af van de conditie van moeder en kind na de geboorte.

  • Scheirischa

    Ja dat is echt heel verschillend hier in België, poliklinisch is een verblijf van 24u, en bevallen onder de gynaecoloog waar je bij loopt. Opvolging gebeurt dan thuis door de huisarts en de vroedkundige die aan huis komt. Heel bijzonder he! Ik vind het ook zo apart, in NL bevallen de meesten thuis, en in BE de meesten in het ziekenhuis. Thuisbevallingen worden hier amper tot niet gedaan (ik ken niemand in mijn omgeving, ook nog nooit iemand tegengekomen die dit heeft gedaan).

    Bij mijn eerste bevalling moest ik dus 3 nachten blijven in het ziekenhuis, 4 dagen. Maar daar is echt niks aan. Je bent toch gemakkelijker in je eigen huis en met je eigen spullen. Ik snap dat gemedicaliseer ook niet van België 🙈

  • Lispeltuut

    Scheirischa, dat is niet waar. Percentage ligt rond de 20% wat thuis bevalt. Merendeel dus juist niet😉. Ik ken maar weinig die thuis bevallen.

  • Nog-even!

    Probeer wat meer vertrouwen in je kind te hebben en jezelf wat minder centraal te stellen. Ik neem aan dat papa na de bevalling ook geregeld thuis zal zijn? Jouw kindje kan echt welveven zonder jou. Sterker nog: misschien is het voor jullie beide wel heel bevrijdend om te merkend dat zij dit prima aankan! Geef haar de kans. Daar wordt ze echt niet minder van. En jij ook niet. Dat je de bevalling spannend vindt, is normaal. Probeer je nu ook op je nieuwe baby te focussen. En laat los.... de wereld draait ook door zonder jou

    Sterkte met de laatste loodjes!

  • Jvb

    Herkenbaar hoor, ik had aan het einde van de zwangerschap allerlei schuldgevoelens en zorgen, naar de oudste dat die straks aandacht moest gaan delen, naar de baby die nooit de aandacht zou ervaren die de oudste had gehad, dat er een vreemd gezicht (kraamzorg) in huis zou rondlopen en dat de oudste dat misschien wel spannend zou vinden, dat ik hem niet in bed kon leggen, etc. Dat zijn echt de hormonen, maar dat komt helemaal goed.