Papa`s kindje

Lana is stukken beter. De antibiotica sloeg direct aan en zo snel ze doodziek was, zo snel was ze ook weer genezen. Nu hoest ze nog een beetje maar et is quasi over. Nu ben ik zelf snipverkouden en da's toch echt wel vermoeiend. Gelukkig kan ik uitrusten in het weekend want mijn dichter is een eersteklas papa's kindje. Tijdens de week hebben we het heel gezellig samen, ze knuffelt veel, we doen spelletjes, samen eten ed. Maar in het weekend mag ik.werkelijk niks. Alles is 'papa doen' en ik mag helemaal niks meer. Ik vind het niet zo erg, ik heb haar tenslotte meer voor mezelf dan hij. Maar hij is na het weekend gesloopt, ze laat em geen twee minuten met rust. Al.geniet hij er zeker ook van, tegen zondagavond is het genoeg geweest. Ik wil wel overnemen maar dan volgt er een gigantisch drama. En qua klusjes krijgt hij helaas ook niks gedaan want als papa uit het zicht is, hoor je na nog geen twee minuten 'Nana papa zoeke!' Dus hij zou dit weekend de babykamer de tweede verflaag geven maar dat ging dus niet. En ik was zo uitgeteld van het verkouden zijn dat ik ook niet echt de puf had om haar actief bezig te houden (lang leve Bumba, Uki, Hopla en Musti). Volgend weekend beter hopelijk.