Lana is sinds zondagavond ziek. Het begon met een vervelende hoest toen ze moest gaan slapen. Maandag nog ok, op die hoest na. Maar tegen 's avonds had ze 38,5° koorts. Dus afspraak gemaakt bij de dokter gisteren. Ondertussen hoestte ze echt non stop overdag en nog heeee veel 's nachts, je kon zien dat ze het heel moeilijk vond om in te slapen (babyfoon met camera) en dat was echt heel erg zielig. Gisteren opgestaan met 38,5° koorts en na haar moddagdutje was het al 39,5°. Er zat geen leven meer in mijn arme meisje, ze at ook haast niks. Water kreeg ik er wel nog met mondjesmaat in. Koortswerend middel gegeven waar ze wel goed op reageerde gelukkig. Dus toen we naar de dokter gingen, had ze wel terug praatjes. Dokter dacht aan een luchtweginfectie met mycoplasla pneumonia omdat ze echt letterlijk geen 10 seconden niet hoestte. Dus het advies gekregen om met haar in een warm badje te gaan zodat alles goed vrijstoomt, hoestsiroop, neusspray en antibiotica. Thuisgekomen en ineens in bad gegaan. Dat hielp inderdaad, ze hoestte een stuk minder zolang we in de badkamer wzren. Eens eruit, begon het gewoon terug opnieuw. 'S avonds heel de rim ram aan medicatie en in haar bedje. Weer fel hoesten en moeilijk slapen, echt hoesten tot ze ervan moest kokhalzen.
Toen ik zelf gign slapen, begonnen mijn gedachten te malen. Ik maak me dan pas zorgen maar dan ineens wel veel. Zo zag ik het al voor me.dat ze bloed ging ophoesten, we op spoed zouden belanden etc. Deze morgen is ze gelukkig al een stuk beter. Ze had 37,5°C wat voor haar doen nog wel verhoging is maar geen koorts meer. En ze hoest stukken minder. Dat zal nog wel wat erger worden als ze moet gaan liggen om te slapen maar de evolutie is positief. En het belangrijkste, ze heeft haar praatjes en eigenwijze gedrag terug :-). Hopelijk blijft ze zo snel genezen, dan kunnen we dit snel weer vergeten.
reacties (0)