Ruben 1 jaar!!

O, o, o, wat ben ik toch ook erg hè.

Schreef ik op Ruben zijn verjaardag nog dat ik heeeeeel snel een blog erover zou schrijven, zijn we 10 dagen verder en staat er nog niets…..hoogste tijd dus.

Ja weet je, het komt eigenlijk een beetje door de foto’s. Ik wil er graag foto’s bij zetten, maar ik ben daar niet zo’n held in. Als daar nou een makkelijkere manier voor zou zijn….

Voor mijn gevoel kost dat heel veel tijd en moeite en dan zie ik daar enorm tegenop. En voor je het weet komt er van uitstel afstel, maar……dat mag deze keer natuurlijk niet gebeuren. Daarvoor is een eerste verjaardag toch iets te belangrijk, vind ik dan.

Dus beter laat dan nooit: Het verslag van de 1^ste verjaardag van Ruben!!

We hebben echt een superleuke dag gehad. De avond ervoor hadden we de huiskamer versierd met slingers en ballonnen. Ook zijn kinderstoel had een slingertje en ballon gekregen. Deze bleef er uiteraard niet lang opzitten zodra Ruben het had ontdekt. En voor het raam had ik de online bestelde naam/jarig slinger gehangen. Deze is aan 2 kanten bedrukt, dus voor het raam is dan de leukste plek uiteraard.

Ik ben ook zo’n beetje de hele woensdag bezig geweest met de taarten. Ik wilde perse een Spongebob taart met marsepein bekleed, en omdat ik er nergens één ik de buurt kon bestellen heb ik ze maar zelf gemaakt. Ja, ‘ze’, het waren er twee. Onze families hadden we over 2 dagdelen verspreid uitgenodigd. Mijn familie zou ’s ochtends komen en de familie van mijn man ’s middags. Mijn familie woont namelijk (bijna allemaal) ook in Amersfoort en de familie van mijn man ruim een uur richting het oosten van het land, dus voor hun was de middag handiger. En zo kwam het allemaal heel praktisch uit.

Maar ja, Tirza zou Tirza niet zijn als ze niet alles helemaal perfect zou doen (hele irritante eigenschap soms) en dus moest er een taart voor de ochtend en één voor de middag zijn.

Het is uiteindelijk gelukt, en het resultaat was er ook zeker naar, maar wat was het een …(censuur)...werk. Zie hieronder het resultaat!!

(ps. Je ziet er aan de buitenkant niets van, maar de rechter is glutenvrij omdat mijn moeder gluten-intolerantie heeft. Dus ik moest ook nog eens 2 soorten beslag maken.)

En toen was het eindelijk zover, 13 mei 2010, Ruben zijn eerste verjaardag. We hadden onze wekker op half 8 gezet om een ontbijt op bed, bestaande uit een fles melk en krentenbol, voor onze meneer te maken. Ook kreeg hij er al 2 cadeautjes bij. Al zingend gingen we zijn kamer binnen. Hij stond een beetje raar te kijken, maar vond het wel heel vermakelijk. Eerst zijn ontbijtje gegeven en daarna de cadeautjes. Wat vond hij het leuk al die aandacht en cadeaus.

Daarna naar beneden. De slingers en ballonnen waren, zoals verwacht, een groot succes. Hij keek zijn ogen uit. Had dus ook totaal geen interesse in zijn derde en laatste cadeau van ons. Uiteindelijk toch zover gekregen dat hij het cadeau ging uitpakken. Of nou ja, kijken hoe papa en mama het uitpakken en zelf af en toe een stukje papier eraf trekken. Het cadeau zelf vond hij gelukkig wel heel leuk. Hij ging dan ook direct ermee spelen.

Daarna gauw aangekleed en Ruben nog even voor een uurtje op bed gelegd, want om 10 uur zou de eerste visite komen.

De rest van de dag was één groot succes. Hij heeft bijna niet geslapen, wel op bed gelegd maar wilde niet echt, en dat was op het eind wel te merken. Ondanks het slaapgebrek heeft hij zich kostelijk vermaakt. Het uitpakken van de cadeaus vond hij niet heel erg interessant en het pakpapier zelf ook niet echt. Maar de cadeaus zelf waren des te interessanter. Elke keer als er iets uitgepakt was ging hij er direct mee spelen. Het was dan ook erg lastig om hem bij het speelgoed vandaan te krijgen om het volgende cadeau uit te pakken, haha.

En natuurlijk de taart! Hij vond het prachtig! De allereerste keer taart en hij heeft heerlijk zitten smullen, lekker met z’n handjes gegeten.

’s Middags hebben we geluncht met pannekoeken, ook die kreeg hij voor het eerst. Hij moest er in het begin alleen niet zoveel van weten. Of het nou kwam van de taart waar hij nog vol van zat of dat hij moest wennen aan de structuur, ik weet het niet. Uiteindelijk heeft hij wel wat gegeten, ongeveer een halve. Eigenlijk best wel veel nog dus.

Hihi, hij wilde het zelf doen. De dop zit er gelukkig nog op.

Ruben is ongelofelijk verwend. Hij heeft zulke leuke dingen gehad. O.a. een loopwagen, een schommel, een glijbaan, zandbakspeelgoed, muziek/geluidspeelgoed met knopjes die je in moet drukken, boekjes, auto’s, een trommel en nog veel meer.

En het leuke is, hij speelt nu nog elke dag met alles. Hij kan er geen genoeg van krijgen, heerlijk is dat.

’s Avonds hebben we broodjes knakworst gegeten en daarna hebben we Ruben moe maar voldaan op bed gelegd. En toen was hij ineens geen baby meer maar een dreumes…..

Ja, dat was hij eigenlijk al wel een beetje, maar het is zo’n mijlpaal hè.

Toch geeft het wel een gek gevoel. Het eerste jaar is afgesloten. Een jaar waarin zo ontzettend veel gebeurd is. Zoveel veranderd en meegemaakt. Mooie dingen, verdrietige dingen, grappige dingen, stomme dingen….ga zo maar door.

Maar het is ook zo ontzettend mooi. Hij is al zo’n wijs mannetje. Wat gaat dat toch hard.

En nu maar op naar zijn tweede verjaardag. Ik ben benieuwd naar alles wat dit nieuwe levensjaar hem (en ons) gaat brengen.

We genieten nog elke dag van hem en dat zullen we het komende jaar ook zeker blijven doen.

En ik……ik ben een heel trotse en gelukkige mama.