EHBO en snipverkouden

De titel zegt het al….EHBO….

Ruben heeft de laatste tijd rare slaapjes, ik denk dat hij overgaat van 2 naar 1!! En dus was meneer ’s middags om half 5 nog even naar bed gegaan voor een kort tweede slaapje. Althans dat was de bedoeling, want hij werd pas om 8 uur pas weer wakker!! Nog geen avondeten gehad dus en meneer had vooral dorst.

Voordat ik dus aan zijn hapje begon eerst maar even zijn beker (met zo’n groot rietje, van Nuby) gegeven zodat hij kon drinken. De laatste tijd doet hij dat regelmatig staand, gewoon omdat hij dat kan, en zo ook deze keer. Deze keer echter verloor hij vanuit het niets zijn evenwicht en viel, voorover, waardoor hij met zijn mond op het rietje van de beker terecht kwam. Meteen gillen, krijsen en vréééselijk bloeden! Ik in zijn mond proberen te kijken en ik dacht te zien dat, het stukje vel (of hoe dat dan ook heten mag) tussen zijn tandvlees en binnenkant bovenlip, ingescheurd was. Het bleef namelijk maar bloeden en het kwam niet van zijn lip zelf.

Wij dus naar de EHBO…..

Nog voordat we in de auto zaten was zijn bovenlip al 4x zo groot als normaal. Dat zag er echt heel zielig uit. Ik had wel een washandje met ijs geprobeerd, maar die weigerde hij pertinent.

Eenmaal aangekomen op de plaats van bestemming mochten we, na bij de receptie gemeld te hebben waarvoor we kwamen, plaatsnemen in de wachtkamer.

Ik zag ons daar al uuuuuren zitten met zo’n klein ventje, maar gelukkig viel het allemaal erg mee. Na ruim 20 minuten wachten waren we al aan de beurt. Eerst even uitgelegd wat er was gebeurd en de verpleegkundige wilde er liever meteen een arts naar laten kijken, omdat ze het zielig vond als er meer dan één keer in z’n mond gekeken zou worden. Dus zij de gang op, maar helaas iedereen was druk bezig. Ze vroeg ons of we nog even plaats zouden willen nemen in de wachtkamer, omdat er op dat moment geen arts beschikbaar was. Terwijl wij hier even over nadachten, zei ze al dat ze nog wel een keer ging kijken. Ze vond het blijkbaar ook sneu voor zo’n klein ventje dat hij nog langer zou moeten wachten. En ja hoor, de tweede keer was met resultaat! Er kwam meteen een arts mee. Ruben wilde natuurlijk niet dat er in z’n mond gekeken ging worden, dus ik hem helemaal in de houdgreep houden, terwijl de arts snel keek. Helaas zoals ik al dacht zat er inderdaad een scheur in dat stukje vel. Maar gelukkig hoefden ze er niets aan te doen. Het moet gewoon vanzelf genezen. Als het niet goed geneest of het gaat er raar uitzien dan moeten we naar de huisarts.

Vandaag gaat het wel. Zijn lip is alweer zo goed als naar de normale grootte geslonken. Eten en drinken is gelukkig ook geen probleem.

Verder is hij, nog steeds, vreselijk verkouden. En daarbij heeft hij zijn moeder aangestoken!

Daar ben ik natuurlijk niet erg blij mee. Ik heb echt het gevoel alleen maar watten in mijn hoofd te hebben en kan momenteel alleen maar door mijn mond ademen. Neusspray werkt niet en snuiten kan soms ook bijna niet. En maar niezen, soms wel 10x achter elkaar...ik word er gek van. Ik was zo’n drie weken terug ook al verkouden, maar dat was niet zo erg en was ook al zo goed als over. Maar nu beginnen we dus weer vrolijk van voor af aan, alleen dan een tikkie erger…..*zucht*….hopelijk wordt én blijft het weer wat beter, zodat ik wat sneller herstel.

Vanmorgen moest ik naar de tandarts en ik stond even op het punt om het af te zeggen, ware het niet dat het dan de derde keer zou zijn. En dat vond ik toch niet zo’n goed idee. De eerste keer, drie weken geleden, was omdat ik me toen net als nu voelde. De tweede keer, vorige week, omdat Ruben ziekjes was en hij de dag erna jarig zou zijn. Dus ik kon het nu echt niet maken om weer af te bellen. De assistente vond me erg moedig en tandarts zelf dacht dat ik zelfs verhoging had, dus vond me ook een bikkel, haha. Ik heb best wel een aardige tandarts.

Nu zit ik dus lekker op de bank, Ruben slaapt, een middagje te BB-en. Heerlijk!! Dat doe ik echt nooit zo lang, dus ik geniet er lekker van. Ik heb mezelf ook bevolen om zo min mogelijk te doen vandaag. De afwas loopt toch niet weg en de was vouwt zichzelf ook niet….deden ze dat maar….dus dat kan morgen ook nog wel!