Nieuwe wegen
Zoals sommigen van jullie weten, zijn we al een poosje bezorgd om het gedrag van onze oudste. In meer of mindere mate, manlief zag/ziet het allemaal niet zo, ikzelf zie simpelweg voor mee "contacturen" meer dan hij.
Begin juli zijn we dan ook an uitgebreid overleg met PSZ, JGZ, CJG en een hoop andere afkortingen, gestart met de Integrale Vroeghulp. Er kwam een intakegesprek, een psycholoog die Mirte observeerde op de speelzaal en bij ons thuis. Gisteren dan moesten we "bij hen komen" voor hun advies. En dán hoop je natuurlijk te horen dat het gewoon bij haar leeftijd hoort, en alles prima in orde is....
Dat is dus niet zo. Ze vermoeden dat ze een autisme spectrum stoornis (ASS) heeft, en willen haar nu naar een Medisch Kinderdagverblijf laten overplaatsen, waar ze verder onderzocht en behandeld kan worden... Zoiets wil je als moeder niet horen, en ofschoon mijn verstand zegt dat het helemaal niet zó vreselijk erg is, ze nog steeds dezelfde meid als gisteren is, lief en spontaan en eigenwijs, voelt het als een klap in m'n gezicht. Alsof ik als ouder gefaald heb. Vanalles spookt door mijn hoofd: waarom zij, hoe nu verder, wat als ze niet vooruitgaat...
Ik weet best dat het niet door mij, noch door mijn man komt. Dat haar hersentjes alle prikkels gewoon anders, trager, moeizamer verwerken, en ze daardoor zelf van slag raakt. Wat weer overkomt als eigenwijs zijn, koppigheid, boosheid, maar dus eigenlijk angst is...
Het is nog allemaal vers, en tussen de huilbuien door houd ik me voor dat haar levensweg nu gewoon even anders loopt dan we hadden gehoopt. Toch voelt het soms als een soort afscheid, en kost het me moeite Mirte niet anders te bekijken dan voorheen. Ons meisje...
Vanochtend heb ik het aan de leidster op de PSZ verteld. En wéér kwamen de waterlanders... Gelukkig weet zij precies hoe ik me voel, zo blijkt: haar oudste zoon (nu 18) heeft hetzelfde meegemaakt. En hij gaat nu een HBO-studie volgen! Ik houd me vast aan die gedachte. We slaan gewoon een nieuwe weg in, en wie weet leidt die wel naar een hele mooie toekomst...
reacties (0)