Verschillen en overeenkomsten

Vandaag werd me weer eens duidelijk hoezeer onze meiden écht zussen zijn. Qua uiterlijk én  qua karakter. Heel erg verschillend, maar ook héél erg "gelijk"...

Neem hun uiterlijk. Daar waar Mirte al van meet af aan blond was, werd Lotte met een "waasje" donker haar geboren, dat ze ook nu, 5 maanden later nog steeds heeft. Ook had Mirte een wat "langer", "hoger" hoofd dan Lotte, die wat ronder is en ook een wat bollere toet heeft. Mirte was erg slank, Lotte is weer wat molliger. Maar als je babyfoto's van de eerste weken vergelijky, lijken ze qua tóch op elkaar. Al is Mirte met 42 weken geboren (en was daardoor helemaal "af"), en Lotte met 38 (en had een beetje verfomfaaid, fronsend gezichtje).

Ook wat hun karakters betreft is er gelijkheid en verschil: hoewel het nog erg vroeg is, durf ik te stellen dat Lotte even "gedreven" is als haar grote zus. Misschien zelfs nog méér. Als ze op mijn been zit, wil ze héél graag staan, als ze ligt wil ze zich het liefst meteen optrekken tot zit. En ofschoon ze het écht nog niet kan, wil ze héél graag zelfstandig zitten. Lukt dat niet, wordt ze boos. En je zíét gewoon dat ze het blíjft proberen, bijna scheldend omdat het gewoonweg nog te vroeg is. Mirte oefende als baby óók wel, maar minder gedreven. Ze vond het wel leuk, maar wilde het niet zo erg. Daarvoor lag ze te pas en te onpas met een bijna fanatieke blik wild om zich heen te slaan en te trappelen. Iets dat Lotte dus nagenoeg niet doet. Ja, incidenteel, maar duidelijk minder dan Mirte.

Daarvoor wil Lotte meer aandacht. In de box is ze het alleen spelen snel beu, en begint ze "huilgeluidjes" te maken. Tot je dan gaat kijken, en ze je aanwezigheid met een brede smile en stralende ogen beloont. Loop je dan echter weer weg, begint het hele spelletje van voren af aan, en nog een tikje erger. Het liefst zit ze de hele dag op je schoot te "gymmen"... Terwijl Mirte al erg snel haar eigen plan trok, zich al gauw zelf vermaakte, en ook niet "knuffelig" was.

Het lijkt alsof ze elkaar aanvullen. En ik hoop van ganser harte dat dat zo blijft. Dat ze nagenoeg onafscheidelijk worden (op een positieve manier), elkaar (onder)steunen en met elkaar delen. Maar als ik naar mijn meisjes kijk, zit dat wel goed. Mirte wil héél graag helpen in de verzorging van Lotte, en heeft het ook vaak spontaan over haar zusje. En Lotte "zoekt" Mirte vaak als ze haar hoort, en kan ontzettend "verliefd" naar haar kijken...

Mijn meisjes...ik ben trots op ze allebei!