TROTS!

Jaja, we zijn weer helemaal happy hier in Huize Zeldenrust. Papa heeft de komende twee weken vakantie, al vanaf donderdag is hij thuis. Laat Mirte achteraf gezien toen duidelijk een sprongetje gemaakt hebben... Dus heeft hij óók eens een keer een moeilijk meisje mogen meemaken. ('s Avonds valt het meestal mee, dus heeft hij het tot nog toe niet echt meegemaakt. ) Maar het heeft hem wél laten zien dat ik zéker geen vakantie heb, zoals hij soms denkt. Al zit ik thuis, ik heb óók mijn handen vol werk... Dus dat vooroordeel is ook weer uit de wereld geholpen, mooi zo.

Maar we hebben er ook van geleerd, want *schaam schaam* tot nog toe ontbeten we nog niet eens samen. Nu we met z'n drietjes samen aan tafel zitten, merken we duidelijk verschil in Mirte's gedrag. Niet dat ze helemaal niet meer moeilijk is, als ze haar zin niet krijgt kan ze nog steeds ontzettend krijsen, maar ze is weer wat makkerlijker in de omgang, en duidelijk vrolijker en gelukkiger. En wij ook! We zijn wat losser geworden, en spelen als Mirte in haar eetstoeltje zit zelfs kiekeboe (jaja, óók met onder tafel kruipen, níét alleen maar achter een krant of doekje)!

En het sprongetje is duidelijk geweest: opeens babbelt ze (nóg) veel meer, kan zelfstandig recht zit (nog een pietsie wiebelig, maar toch), en wil héél graag staan! Niks kruipen, het liefst slaat ze dat over en houdt ze zich aan de salontafel vast. Ze duwt zich al stevig met haar beentjes omhoog!

De sfeer is al behoorlijk beter nu, ergens is een stuk spanning weg nu we hebben gepraat, en ons gedrag allebei een beetje hebben veranderd. Af en toe lekker gek toen helpt écht!

Deze week gaat Pat de zolder isoleren samen met mijn vader. Wel fijn, want ofschoon het met Pap's gezondheid niet écht zo geweldig is (hij wordt volgende week voor de 2e keer in 1 maand gedotterd - hartpatiënt) is het fijn dat ze samen bezig zijn. En Mirte vindt het geweldig dat Opa en Oma zo vaak over de vloer komen! Haar gezichtje straalt helemaal!

Ik heb Oma/Mam gevraagd of ze 1 dag in de week wil komen helpen. Al is het maar zodat ik een dagje gezelschap heb, en m'n eoi kwijt kan, want zodra Mirte begint te krijsen als ik alleen ben weet ik het soms even niet meer. En ze hoeft niet per sé te helpen in het huishouden (al weet ik dat ze dat uit zichzelf wél zal doen, en daar heb ik zéker geen bezwaar tegen, hihi...).

Alles ziet er dus al stukken beter uit. Nu nog een parttime baan vinden, dan ben ik nog nét ietsje blijer!