Ik weet dat ik er erg vaak over blog maar weet het even niet meer op dit moment, rotnacht gehad en ben doodop maar vooral zo verdrietig.. Ik mis me oma zo erg... ik dacht dat het wel ging...maar ik denk elke dag aan der, kan haar foto niet zien want dan moet gewoon gelijk huilen.. Ik begrijp het gewoon niet... ik voel me versufd erdoor...Bang voor de dood ben ik nu helemaal.. wat moet ik nou... ik wil geen therapie meer maar heb geen idee of ik recht op rouwverwerking ofzo... ik vind het gewoon zo moeilijk om het te accepteren...en kan er niet echt over praten hier.. me moeder heeft zelfs zoveel verdriet..en ze houdt zich zo groot voor me... Vooral omdat wij dezelfde band hebben als zij had met haar moeder... en dan denk ik..ik wil me moeder niet kwijt..me oma ook niet.. Waarom moeten we geboren worden om toch weer dood te gaan.. En dan die vreselijke ziektes.. ik kan niet veel meer hebben nu.. Lichamelijk en geestelijk ben ik zo moe... Pfff ik wou dat ik weer eens wat leuks kon doen...inplaats mezelf gek maken hier tussen die 4 muren... ik ga nu maar weer even verder met alles... moest het ff kwijt..
Het verwerken is per mens verschillend ik moet bijvoorbeeld er over praten, praten en nog eens praten...zo zit ik in elkaar...je moet er achter zien te komen wat voor jouw prettig is...ook al is dat natuurlijk heel moeilijk....zet bijvb. de muziek heel hard aan met lekker mee huil nummers..ik hoop dat je een manier vind om het kunnen te verwerken....sterkte...
reacties (0)