Hoi Allemaal! Ik ben erg aan het twijfelen om mijn kind te laten erkennen door zijn vader,
Het ding is dat ik natuurlijk kinderallimentatie zou krijgen en gezien mijn situatie zou het heel fijn zijn om het kind wat meer te bieden. En dat de eerste levensfase van een kind het toch bij de moeder zal blijven ivm hechting en er dus alleen een omgangsregeling is. Dus dan denk ik weer van waarom niet erkennen aangezien het toch geld is wat het kind hard nodig zal hebben.
Aan de andere kant wil ik niet afhankelijk van hem zijn, en is er veel gedoe over en weer tussen onze communicatie. Hij wil alles alleen met zijn ouders doen en volwassen is hij nog zeker niet, hij heeft mij ook verlaten omdat die niks met het kind te maken wilde hebben en wilde het mijn hele zwangerschap lang niet erkennen en sinds vorige week ineens wel. Ik heb zo sterk het vermoeden dat zijn ouders dit dus weer willen. (Staat in vorige blog verdere achtergrond van hoe dat gaat) wil ik gewoon niet dat het zo dalijk gaat dat hij dus zogenaamd het kind wil terwijl grootouders er eigenlijk voor zorgen.
Al met al krijg ik hier zoveel stress van het is zon onzekere situatie, en wil gewoon het juiste doen voor mijn kind. Maargoed de vraag is dus wat is dus het juiste om te doen wel of geen erkenning ???!
Bij vaderschapsactie vindt geen erkenning plaats, maar kun je wel (en alleen) kinderalimentatie vragen. De kans is wel aanwezig dat vader dan via de rechtbank, in dezelfde procedure de erkenning wil regelen.
Je krijgt als alleen staande moeder ook kindgebonden budget, dit is inkomensafhankelijk. Toen ik alleenstaand was had ik het beter qua toeslagen /inkomen dan dat ik nu heb met samenwonen vriend(niet de vader). Ik heb zelf mijn ex in het begin al alimentatie laten betalen op gegeven moment (bijna een jaar oud) wel een heel klein bedrag hoor welke nog steeds niet omhoog is door hem.. en hem ervoor laten “werken” (bewijzen) om hem het te laten erkennen. Hij wou ook eerst een abortus en er niks mee te maken hebben en een maand voor mn bevalling toch ineens wel. En omdat ik het best goed kon begrijpen dat hij hem wou erkennen, hij op zijn manier zijn best ervoor deed. Gezag ga ik niet geven, omdat hij heel erg moeilijk zal gaan doen. (mn vriend mag nergens bij betrokken zijn van hem met schoolactiviteiten, sporten etc later, maar wel voor hem betalen😑) Zijn afspraken niet nakomt en hij zn alimentatie niet hoger wilt geven (Hij betaald nu bijna 3 jaar lang €50 in de maand, welke hij nog niet eens nakomt en gewoon minimaal een half jaar achterloopt!) omdat ik 2 inkomens heb en hij alleen is. En inprincipe is jouw ex al alimentatie plichtig omdat hij de biologische vader is, ongeacht erkenning/gezag! alleen kan je hem geen hoog bedrag vragen en hem verplichten, omdat je het niet via de rechter kan aanvragen welk bedrag hij zou moeten betalen.
Als de vader van mijn zoontje ooit een rechtzaak zal aanspannen tegen mij voor het gezag, heb ik genoeg “bewijs” waarom hij het niet zou kunnen/mogen hebben. Bewaar daarom hiervoor alsjeblieft alles!! gesprekken, appjes alles!
Ik zou zelf pas ver na de bevalling de erkenning doen, laat hem bewijzen dat hij een goede vader zal zijn voor het kind en niet dat zijn ouders het ouderschap voor hem doen! Ik vind zelf wel dat ieder kind recht erop heeft om zijn vader te zien en te kennen, ongeacht de relatie tussen beide ouders of deze soepel of stroef loopt. Je kan je kind altijd later als die oud genoeg is zelf laten beslissen of die zijn vader wel of niet zou willen zien. en een kind gaat zich later echt wel beseffen wat een ouder voor hem/haar heeft gedaan zijn hele kinder/jeugd tijd😉
Hoi, het lijkt mijn verhaal wel. Geef je een advies als je erkend hou er rekening mee dat stapje naar gezag dichterbij is want ik ben bij advocaat geweest ervoor en met erkenning heb je al gelijk plichten ook naar hem. Ik heb er voor gekozen dit niet te doen!
Voor de allimentatie moet je het niet doen.. vaak genoeg wordt er alsnog niet betaald en moet je er steeds achteraan.
Ik zou wel alle appjes en andere dingen bewaren waaruit blijkt hoe jullie communicatie is. Ook dat hij eerst afstand wilde doen etc. Bewaar alles, stel dat er ooit een zaak komt dan heb je alle communicatie nog.
Heb je al met hem gesproken? Ik zou eerst meer duidelijkheid willen over hoe hij alles nu voor zich ziet voordat je een beslissing maakt. Laat die keuze over erkenning tijdens het gesprek nog open.
Als hij niet wil praten, dan kan je ook geen weloverwogen keuze maken.
Sterkte nog, geen makkelijke situatie zo.
Informeer bij de belastingdienst over toeslagen, kindgebonden budget het je als alleenstaande bijna altijd recht op.
Ten eerste heeft dr vader, maar vooral het kind recht op omgang en dit kan prima zonder gezag. Als jij geen toestemming geeft doet een rechter dat wel. Het is heel zwaarwegend voor een rechter dat de relatie tussen vader en kind juridisch wordt erkend. Alimentatie staat geheel los van omgang. Ik zou je adviseren juist mee te werken, dan heb jij de regie. Als hij naar de rechter stapt, dan gaat de raad zich ermee bemoeien.
Hoi Florien, de raad gaat helemaal niks doen als er geen familieband is en zij kan aantonen dat vader er eerst niks van wilde. Bezoekregeling krijgt hij voor elkaar elke vader maar begin je al gelijk met erkennen en vader gaat verder voor ook 't gezag dan ben je verder van huis dus gewoon tot rechtzaak laten komen en zolang je verder niet dwarsboomt komt jeugdzorg ook niet!
De raad gaat zich er wel zeker mee bemoeien. En een bijzonder curator ook. Het belang van het kind staat voorop en dan maakt het de raad en de curator niet uit wat jouw belang is, die kijken enkel naar het kind.
In jou geval zou ik het waarschijnlijk wel doen. Ik heb er in mijn geval voor gekozen het niet te doen. Gezag zou ik niet aan hem geven, als hij echt zo onvolwassen is zal dat meer iets zijn wat zijn ouders willen. Misschien zijn die bang dat ze anders nooit kleinkinderen zullen krijgen ofzo.
Ja ik vraag me af of hij nog ooit aan kinderen begint 😄 en als ik mag vragen waarom heb je ervoor gekozen het niet te doen? Ben wel benieuwd naar mensen die het dus niet hebben gedaan en of dit dus fijner is of niet groetjess
Ik heb ervoor gekozen, omdat hij beweert dat hij niet de vader is. Blijkbaar weet hij met zijn bijna 40 jaar niet waar kinderen vandaan komen. Maar omdat ik zelf genoeg inkomen heb, laat ik het er maar bij. En ik heb geen zin in getouwtrek, voor misschien €50 per maand extra.
Ach, ze weten gewoon niet wat ze missen denk ik. Of wat ze met de situatie aan moeten. Sommigen zijn gewoon niet toe aan verantwoordelijkheid, en dat heeft niks met leeftijd te maken. Bij vrouwen ligt dat toch wel anders, omdat we het kindje met ons meedragen, en vanaf het begin dus al goed voor ons zelf en de baby moeten zorgen.
Erkennen houdt in dat hij dan wel plichten heeft *zoals alimentatie * maar inprincipe nog geen rechten, je kunt na de geboorte hem ouderlijk gezag geven ( door middel van papieren invullen) of je laat hem dat aanvechten zelf via een advocaat/rechter.. maar dan heeft hij ook rechten, zoals een omgangsregeling uiteindelijk.
Als je het niet toestaat om te erkennen en ouderlijk gezag aan te vragen, dan kan hij dat toch na de geboorte via de rechter ook regelen? Heb ik altijd zo begrepen.
Erkenning is geen gezag ! Dus kan makkelijk erkenning aanvragen, zelfs met jouw achternaam gewoon. Gezag vraag je na de bevalling aan normaal gesproken, zou ik niet doen als ik jou was!
Dat is wel een andere situatie. Ik denk dat het een verschil maakt of je als vader vanaf het begin betrokken wil zijn of niet (al of niet het zijn ouders zijn die de betrokkenheid wensen).
reacties (0)