Daar is hij dan!!

Zondag avond, na een warm douchke kruip ik in bed. Bijna in dromenland voel ik plots een 'plofje' in mijn broek. Ik denk, oei wat is dat nu weer? Even naar het toilet dan maar... een heel spoor nat richting de badkamer en ook mijn bed was nat. Manlief wakker gemaakt en toen stonden we als 2 snullekes te kijken naar elkaar. Haha. ' Ja, en nu? Vroeg mijn man' bellen naar materniteit dan maar. We moesten onmiddellijk langskomen, spulletjes meenemen voor de zekerheid! Oma gebeld die kwam voor de andere zoon die al lag te slapen. Eenmaal in het ziekenhuis werd ik aan de monitor gelegd. Alles prima, geen weeën. Wel vliezen gebroken zoals we dachten! Toen kwam het vieste, die Corona test!! Bah bah bah, wil ik nooit meer doen. Alles was goed, geen corona. Na 4uur wachten werd ik opgenomen op de materniteit. Dit omwille van de gebroken vliezen en omdat ik nog maar 36weken was. Ze gingen afwachten en de natuur zijn gang laten gaan tot aan week 37, als er dan nog geen beweging was werd ik ingeleid. Uiteindelijk gingen de dagen voorbij. Wat een hectische tijd vond ik dit. Manlief die schipperde tussen ziekenhuis en thuis. Met die Corona regels mocht die maar 1x in en 1x uit het ziekenhuis gaan. Ook mijn andere zoon mocht niet langskomen. Gelukkig kon oma goed inspringen waar nodig was. Lang leve oma's!! ... ik dacht ECHT elke dag, komaan kleine man doe je best en kom te voorschijn want ik wil niet ingeleid worden. Nare ervaring bij vorige bevalling. En jawel hoor, hij luisterde hihi. Nacht van dinsdag op woensdag begon er wat te broebelen vanbinnen. Om 2u kreeg ik wat een lastig kramp gevoel. Ging afwisselend van rug naar buik. Even aan de monitor maar nog niets zien. Tegen 4u was dit gevoel al wel heviger en dacht ik, ja dit is het begin! Terug aan de monitor, weer niks te zien van weeën activiteit??!! Ik dacht nee dit kan niet, dit zijn echt wel weeën wat ik voel hoor... tegen 5u15 heb ik mijn man gebeld, die lag thuis te slapen. Om 5u30 hebben ze mij toch maar even onderzocht en jawel!! Ik had al 5cm. Toen ging het echt in sneltempo. De weeën kwamen snel achter elkaar en ik moest me echt wel goed concentreren om ze te baas te kunnen. Eenmaal in het verloskwartier was mijn man ook aangekomen. Het enige wat ik nodig had was zijn hand! Voor de rest heb ik iedereen verzocht om zijn mond te houden haha!! 😅 mijn voorkeur ging naar een badbevalling maar eenmaal daar, zag ik dit echt niet zitten. Het enige wat ik kon was rechtstaand hangen op de zijkant van het bed. Tegen 6u30 had ik al 8cm en om 7u40 is onze kleine man geboren ❤ met zijn 2890kg en 48cm is Owen ons 2de wonder!!! Hij werd na een uurtje bij me weg gehaald en ging hij richting couveuse met de papa. Dit puur uit observatie tot aan zijn 37weken. Ik werd verzorgd, een klein scheurtje kreeg een draadje en ik mocht onder de douche. Tegen 11u was ik bij Owen en kon het genieten echt beginnen!! Want dat doen we. Onze roze wolk is zéér groot. Zalig. Vandaag mag ik naar huis en Owen mag dinsdag mee naar huis. Wat kijken we hiernaar uit. Het was echt een zéér fijne ervaring voor mij om op deze manier te kunnen bevallen. Spontaan, nergens pijn en een super brave baby die eet, pampertje voldoet en weer slaapt. Ik wens alle aanstaande mama's ook een fantastische en vlotte bevalling toe ❤😘 wij gaan hier verder genieten! Lieve groetjes