Wanneer weer werken? Hoe luister je naar je lichaam?

Wat is tijd? En hoe luister je naar je lichaam?

Er zijn vast Eén hoop topics erover, sterker nog, ik Google me suf op dit onderwerp.
Vind dit een lastig onderwerp.

15 juni (2,5week) geleden ben ik bevallen van een veel te vroeg geboren zoontje van bijna 16 weken jong. Mijn lichaam hersteld redelijk snel. Het vloeien is nu gestopt, ondanks veel bloedverlies kan ik best veel. Ik heb alleen een opgejaagd gevoel soms dat komt en gaat. Volgens mijn huisarts is een psycholoog erg fijn voor de begeleiding. Ik ga dat dus ook wel doen.

Ik heb afgelopen dinsdag contact gehad en aanwezig geweest met een bepaalde sessie met mijn werk en het team waarin ik zit.
Vond dat een prettige manier om weer voor het eerste contact te hebben. Ik heb gezegd dat ik as maandag langzaam weer begin.
Ik voel ook best veel verantwoordijkheden (ben leidinggevende) en tel de dagen af dat ik 'al' thuis zit.
Aan de andere kant tel is de dagen dat het 'pas' geleden is gebeurd allemaal.
Maand geleden was ik gewoon nog zwanger en hadden we goede echo's.
Leven is soms gek.

Het leven met drie meiden (einde schooljaar, overstap VO, zijn ook allemaal jarig volg week) geeft weinig rust en geeft ook afleiding.
Het voelt daarom ook wel gewoon 'fair' om te gaan werken. Ik kan dat ook allemaal regelen (incl het huishouden wat ook gewoon door gaat)

Ik merk hoe dichter het weekend komt hoe minder lekker ik in mijn vel zit. Ik kijk erg tegenop om te gaan werken.
Word er emotioneel van.
Soms denk ik dat ik er gewoon ff doorheen moet, of ik nou 2 of 4 weken thuis zit. Het moment is altijd moeilijk.
Heb gewoon het gevoel thuis ook nog niet 'klaar' te zijn geeft ook onrust. (en wanneer is het wel 'klaar' :D)
Wilde nog wat dingen doen zoals fotoalbums maken, geboorte kaartje, kledingkasten opnieuw indelen etc. En ook een boek lezen, film kijken, en dagboek bijhouden etc. Allemaal goede voornemens. Wat je natuurlijk ook gewoon kan doen na het werk..

Ik heb 12 juli de nacontrole en kijk ook daar heel erg na uit.
We gaan ook begin augustus op vakantie en wellicht daarna beginnen opnieuw voor een vierde.
Dan denk ik op sommige momenten: Ga nou maar gewoon werken! Hoe eerder je het leven oppakt, hoe normaler alles weer is en het moment komt om voor een vierde te gaan.

Terwijl ik nog in fase zit van plekje geven van deze zwangerschap.

Lang warrig verhaal.
Wanneer zijn jullie gaan werken na miskraam of vroeggeboorte?
En wat was jullie motivatie/doorslag?

Velen om mij heen zeggen het kost tijd. Maar wat is tijd en hoe luister je naar je lichaam?
Het is niet mijn sterkste kant.

1144 x gelezen, 2

In Zwangerschap

reacties (0)


  • Jeyz

    Ik ben met 20 weken op 18 november bevallen. Voordat dit gebeurde had ik al vakantie aangevraagd om mijn babyshouwer in het buitenland te gaan vieren (waar me familie woonde) dat was15 januari tot 30 januari. Maar toen dit gebeurde had ik het moeilijk om weer te gaan werken, het confrontatie met collega's wat zouden ze zeggen, al die vragen dat ze zouden stellen en dan op werk moeten huilen ect. Ik heb toen tot 14 januari me ziekgemeld en gelijk mijn vakantie achteraan geplakt. Ik ben weer 1 februari begonnen met werken, ook gelijk 8 uren per dag. De eerste week was nog moeilijk op werk, maar niet meer thuis gebleven. Mijn gyn zei ook zwz om 8 weken te nemen want ook ben ik ook snel lichamelijk hersteld moet je nog wel rouwen en een plekje geven. Want als je zo snel naar je werk weer gaat denk ik niet dat je goed kan functioneren en zeker ook niet met de stress dat een leidinggevende hebt. Doe maar rustig aan en ik zou ook gelijk je vakantie er achter plakken en na je vakantie weer full time te gaan werken. Gewoon maandag bellen en zeggen dat het toch niet gaat. Succes en sterke!

    (Ps. Ik was heel bang en onzeker omdat ik toen pas in juli was begonnen met werken en eind maart mijn contract af liep. Maar toch heb ik weer een nieuwe contract gekregen van 1 jaar).

  • Habiba39

    Hier een mama van een kindje geboren met 26 weken. Eerlijk, ik was mentaal echt niet in staat om te gaan werken. Toen mijn zwangerschapsverlof voorbij was, lag mijn dochter nog in het ziekenhuis. Heb daarna mij ziek moeten melden. Moet ook zeggen dat er toen nog de oude regelgeving gold. Dat is volgens mij nu veranderd. Ik ben 2 jaar eruit geweest. Dat was vanwege de vroeggeboorte en een jaar na haar geboorte vanwege een open hart operatie. Al met al een dikke 2 jaar dus en toen nog had ik zat het mentaal nog niet goed. Door EMDR therapie met anti depressiva en veel gesprekken met een psycholoog ben ik langzaamaan er weer bovenop gekomen. Wil je graag een tip geven dat ook al voel je je lichaamlijk goed, vaak komt de mentale klap later. Geef het dus ook de tijd

  • Mams84

    ik.ben na 2 maand weer begonnen met werken. ik dacht eerst na een maand maar collegas gaven aan dat alles geregeld was en dat ze de verwachting nog niet hadden dat ik kwam. ik voelde ook geen druk van hun kant uit. wist ook van mezelf dat als het niet zou gaan de stap veel groter was om weer in ziektewet te gaan dan om iets langer thuis te blijven. het was ook de decembermaand die beleef je toch al anders, achteraf heel blij om. zag er heel erg tegenop om weer te beginnen in januari maar dat viel achteraf erg mee. afleiding was ook wel fijn. had ook in de plannning om van alles te doen maar niet eens aan toegekomen..

    sterkte gewenst! en ik.hoop dat je wel voor jezelf weer aan het werk gaat en niet om de verwachtingen van anderen. geef jezelf wel even de tijd om het te verwerken

  • Lady-Whistledown

    Het is niet alleen je lichaam waar je naar moet luisteren. Je kan je fysiek wel goed genoeg voelen maar hoe gaat het emotioneel met je? Je wordt nu nerveus van het idee dat je maandag weer (van jezelf) aan de slag moet en als je dat al voelt, dan klinkt dat niet als 'klaar voor werken' in de oren. Ik zou lekker de tijd nemen. Wacht in ieder geval op de nacontrole. Dan zit er nu nog niet zo'n druk op. Dan kan je wellicht daarna proberen om het werken wat op te bouwen. Niet vol er in maar halve dagen. Dan is het ook zo vakantie en pak je desnoods na je vakantie de draad weer op met volledig werken.

  • Mama~2020

    Eens met Soccer-Mom, vergeet niet dat je er ook emotioneel klaar voor moet zijn. En jij bent de enige die kan zeggen of dat zo is.😘

  • Vivien

    Ik heb er helemaal geen ervaring mee, maar hoop dat je je tijd neemt. Als je twijfelt of werken je juist goed zal doen of niet, is het dan mogelijk om heel vrijblijvend een paar uur te werken en thuis te blijven als je daar behoefte aan hebt? Het leven gaat inderdaad door, maar bewust stil staan is ook echt niet raar. Sterkte ❤️

  • Vlindermoeder

    Mag ik heel eerlijk zijn? Het klinkt meer alsof je gaat werken omdat het 'moet' dan omdat je er klaar voor bent. Ik moest er echt niet aan denken. Na 2 maanden kwam bij mij ineens pas de klap. Onze zoons zijn in november geboren en mijn man is in januari weer fulltime begonnen. Weet je... voor iedereen is het anders. Iedereen gaat er anders mee om. Ik zou kijken wat lukt op je werk en anders pas lekker na je vakantie weer beginnen. Als je nu maar door blijf gaan, dan komt de klap op een gegeven moment dubbel zo hard.