Vol van Aymé maar...

Voor mijn zwangerschap deden we tal van leuke, spannende en spontane dingen.
Uit eten, stappen of zomaar een weekendje weg.
In klein beetje in de veronderstelling dat een baby hier niet zo'n verandering in teweeg zou brengen, want.....dan gaat ze toch gewoon lekker mee.
Tuurlijk zou er IETSin onze relatie veranderen, maar dat zo heftig zou zijn, dat had ik niet zien aankomen.

Tja en dan gebeurt het.
ONZE baby wordt geboren, de mooiste en liefste baby van heel de wereld ;-) en omstreken.
Hormoontjes gieren door mijn lijf, de gebroken nachten, poepluiers en huilbuien neem ik voor lief.
Al mijn tijd en energie zit in ons meisje.
Dus mijn "vorige 1e liefde" ( lees Wilco ) komt een beetje op de 2e plek.
Overigens geheel onterecht.
Overdag is hij aan het werk, dus merkt van het hele gebeuren vrij weinig, tot hij belt om te vragen hoe het zijn meiden vergaat zonder papa.
Ik geef dan, of net de fles, verschoon haar luier of probeer haar te troosten, dus in staat om een gesprekje te voeren met de eens zo belangrijke man in mijn leven zit er even niet in.
Bij het ophangen an ik wel huilen, arme lieverd, hij heeft het ook niet makkelijk, want mijn humeur is na nachten niet tot weinig slaap erg slecht.
En wie is er de pineut als et erop aan komt als ik me even wil afreageren, juist, HIJ.

Bij thuiskomst staat al wel het eten op het vuur, en krijgt hij een dikke kus.
Na het eten krijgt Aymé de fles, ruim ik de boel op, en Wilco, die valt als een blok in slaap, om rond half 12 weer wakker te worden.
Naar bed, waar ik blijf spoken, omdat Aymé zo huilt.

Emotionele achtbaan, het krijgen van een kind.
Gelukkig gaan we een weekje voor kerst heerlijk naar Duitsland ( althans dat is de bedoeling ), om even bij te komen et z'n 3en.
En volgend jaar gaan we heerlijk een weekend met z'n 2tjes.

SAMEN
het toverwoord om weer een passievolle romantische en harmonieuze relatie te krijgen zoals we voorheen hadden.
Nog steeds wel, maar wel beduidend minder.
wat uiteraard niet wegneemt dat ik nog steeds onwijs veel van hem hou, hij nog steeds mijn nummer 1 is, maar nu dat plekje moet delen, en hem een superpapa vindt.