Daar liggen we dan. Op een hard ziekenhuisbed wachtend tot ze morgenochtend de ctg aansluiten als start voor de inleiding. Helaas bleek gisteravond dat er toch eerst een ballonnetje nodig was. Dat is uiteraard geen probleem, zou het niet zo zijn dat ik met ballon niet meer naar huis mocht.
2 kinderen van slag want mama is er niet om ze in bed te leggen. Peuter wilde graag videobellen en bleef maar herhalen dat ik bij hem moest slapen en niet in het ziekenhuis.
We hebben hem zo goed als het kon geprobeerd voor te bereiden. 'Mama gaat vanavond naar het ziekenhuis want dan gaan ze luisteren naar het hartje. En daarna komt mama weer naar huis'. De gynaecoloog had tijdens het maken van deze afspraak gezegd dat ik met of zonder ballon naar huis had gemogen en de volgende ochtend weer naar het ziekenhuis moest.
Ssde klinisch verloskundige zegt dat dat in veel ziekenhuizen zo gaat maar dit ziekenhuis wat achter loopt..
Wat baal ik.. Even flink gehuild. Ook de eerste keer dat ik echt op zie tegen de bevalling.. Hopelijk vandaag ons meisje in mn armen, das het enige positieve wat ik nu even kan bedenken..
Here we go...
reacties (9)