Ik ben gefrustreerd... maar ik heb het niet laten merken hoor... ik was zo cool als coole piet!
Vandaag heb ik om half 12 een hema rookworst opgezet. Tobias zag het direct en had het over de worst die hij direct wilde eten, natuurlijk was hij nog niet gaar.
Een half uur later was de worst klaar. Tobias zat op de bank. Ik zeg 'liefje we gaan eten, kom aan tafel'
Ik ga aan tafel zitten met de worst en 4 sneedjes brood. Ondertussen begint er een sirene te loeien... Tobias
Neee neee nee op de bank eten... tranen met tuiten... dragen dragen tillen tillen (of ik meneer even naar de grote tafel wilde tillen) Het drama werd compleet door een hard gegil.
Ik heb rustig uitgelegd dat we niet op de bank gaan eten en dat hij maar aan tafel moest komen zitten.
Dit deed hij niet.
Ik heb onder zijn aanstelleritus mijn broodje heel rustig opgegeten. Hem ondertussen op de gang gezet omdat hij niet op de bank mag klimmen en daarna weer terug naar de bank waar hij verder ging met zijn tirade.
Ik heb alles afgeruimd en zijn boterhammen in de koelkast gezet. Daarna uitgelegd dat hij nu geen eten meer kreeg als hij niet aan tafel kwam zitten...nou toen gingen de sluizen helemaal open... oh mama geen worst?
HIj is gekalmeerd en net nu ik deze blog zit te typen komt ie naar mij toe 'Mama worst' Ik zeg 'ga je dan aan tafel eten' 'ja mama' We ze zijn samen naar de tafel gelopen, heb zijn worst opgewarmd en hij heeft zomaar alles opgegeten, helpen opruimen, stoel aangeschoven, handjes gewassen... Hij is nu weer dora aan het kijken :) whaa! En ennuh
MAMA heeft gewonnen!!
whahahaha! you terror peuter! in your face! whahahaa
reacties (0)