Waarom ben ik in hemelsnaam zo gelukkig.. en wat is voor mij geluk. Ik moet het opschrijven ander ga ik het gewoon zelf niet geloven en er komen vast momenten in het leven dat ik het vergeet. Ik wil het met jullie delen.
Wat is geluk voor mij? Geluk is het gevoel dat uit je tenen komt. Het alles overheersende gevoel dat alles voelt zoals het in jou leven zou moeten voelen.
Zelfs als het niet altijd loopt zoals het zou moeten is het de kunst om niet in problemen maar in oplossingen te denken.
Maar het verleden dan, zo rooskleurig was dat niet?! Nee dat klopt maar ik vind het makkelijk om dit te laten voor wat het is. Niemand kan het verleden ooit veranderen en dat accepteer ik. Zonder verleden ben ik niet geworden wie ik nu ben. En daar ben ik blij mee.
Maar de toekomst dan, niemand weet wat deze brengt?! Dat klopt ook maar moet ik bezig zijn met iets wat vaak toch heel anders loopt dan dat ik me voorstel. Niemand kan de toekomst voorspellen maar ook als het voorspeld word zal het altijd anders lopen.
Maar alle externe factoren dan, zoals geld, het huis, baan... ik weet dat je meer te wensen hebt?! Natuurlijk heb ik meer te wensen. Maar er is niets in de wereld van deze dingen dat mijn geluksgevoel lager zal maken. Dit zijn voor mij bijzaken. Zelfs al zaten we met schulden. Zodra je het een hoofdzaak maakt, word het ook een hoofdzaak en zal het zich nooit oplossen. Ik geloof ik de wet van de aantrekkingskracht. Dit heeft tot nu toe altijd zijn vruchten afgeworpen.
Geluk zit voor mij in alle liefde die ik van mijn naaste ontvang. En hoe zweverig dat ook mag klinken.. geluk zit in kleine dingen. Sommige mensen zijn hier niet gevoelig voor en zien alleen het grote plaatje. Dat vind ik jammer.
Maar hoe zit dat dan met mensen en kindjes die te vroeg overleiden, dat kun je je soms zo aantrekken?! Ja het is verschrikkelijk. Ik heb alleen in mijn opvoeding en vanuit mijn gevoel meegekregen dat mensen, hoe oud of jong ook... DAT leven leiden wat ze moeten. Er bestaat geen alternatief. Niet in de zin dat iemand het verdient jong te sterven. Maar in de zin dat dit van te voren van boven bepaald is. Ik geloof dan ook in reïncarnatie. Leeft een ziel in dit leven 5 maanden, zal het in het volgende leven misschien 105 worden. Dat is best gestoord! Ja dat zal best maar ik krijg het toch niet meer uit mijn systeem en ik voel me er rustig bij. Een soort acceptatie van de dood en hoeveel mensen kunnen dat nou zeggen. Hoe verschrikkelijk het ook is om een naaste te verliezen.
Kun je dan eigenlijk wel ooit aangetast worden in je geluksgevoel? Ja, dat kan ik... Mijn zoon was afgelopen week zieker dan hij ooit was. 3 dagen niet eten en drinken. Ik voelde me miserabel. Ik was niet gelukkig en was dan direct teruggezakt naar het cijfer 1. Terwijl ik weet dat ziekte bij het leven hoort. Het tast me aan in mijn gevoel om gelukkig te zijn. Gelukkig ik ben dus ook mens en niet een uberrobot die zingend door het leven hobbelt.
Het meest van alles zie ik het leven als een spel. Ik vind het heerlijk om mensen te bestuderen in hun reacties op verschillende situaties. Ik vinden het bijzonder om de gebruiksaanwijzing van mensen te leren kennen en daarop in te spelen. Ik vind het speciaal om in 1001 verschillende situaties terecht te komen en verschillende ervaringen op te doen. Niet alleen maar als huisvrouw voor mijn zoon te zorgen. Maar ook te zorgen dat ik mijn zoon later iets te vertellen heb. Dit is ook een van de redenen waarom ik mijn bucketlist zo zorgvuldig na probeer te leven. Ik vind het geweldig! Dezelfde ervaring probeer ik over te brengen op mijn zoon! Geniet van alles wat het leven te bieden heeft en laat je niet inperken door mensen die denken dat ze het beter weten of die zeggen hoe jij je zou moeten voelen...
Leef!
reacties (0)