Ontspannen door 11 maanden sprong (?)

Luuk zit in zijn 11-maanden sprong. Die begint iets voor de 11 maanden, en uit zich vaak al een paar weken eerder in moeilijk gedrag.
Vannacht begon het: om 02:00 begon hij te huilen. Ik gaf wat water, stopte hem in, schone luier, niets hielp.
Ik legde hem op de vloer: en hij begon vrolijk te kletsen en te tijgeren. Meneertje wilde midden in de nacht lekker spelen!
Nou, niet echt een ideale tijd voor mama, maar ik vond het wel grappig: zo makkelijk was hij vroeger niet zoet te krijgen als hij huilde.
Na een kwartiertje (denk ik) spelen werd hij moe, dus ik legde hem in bed en hij ging lekker slapen... tot 6:15.
Niets mis mee, maar ik had gehoopt dat hij lekker tot 8:00 ofzo zou slapen.
Nee, om 6:30 wilde hij er echt uit. Nou ja, een paar maanden geleden moest ik er een tijdje elke dag om 6:00 uit. Ik klaag niet.
Hij is heel de morgen al zeurderig, wil zoetgehouden worden, speelt even zelf maar jammert daar regelmatig bij.
En toch stoor ik me er nu niet aan, zoals ik voorheen wel eens deed. Ik ben er nu van overtuigd dat het door de sprong komt. En dan heb je een reden:
Zijn wereld is weer aan het veranderen. Hij was net gewend aan alles; hij begreep alles op zijn manier...en nu....
Nu zijn er ineens weer nieuwe dingen die hij moet begrijpen. Ineens wil hij zelf kunnen gaan zitten, maar hij tuimelt voorover als hij halverwege is.
En dat is me toch frustrerend.

En dan toch: ik zat op de bank en had Luuk erbij gelegd. Ik gooide een sierkussentje op zijn hoofd en hij begint me toch te schaterlachen!
Echt enorm hard, snurkend ademhalen, fantastisch. Ik kon bezig blijven, hij bleef schaterlachen.

Tot nu toe duren de sprongetjes nooit zo lang, dus ik heb me voorgenomen veel begrip te tonen en me niet gek te laten maken.
Nu ik dit type ligt hij te kreunen in bed. Ik heb hem net opnieuwingestopt en zijn ogen vielen gelijk dicht... maar hij valt moeilijker in slaap dan normaal.

Dus ik eet snel mijn eten op en dan dan wijd ik mijn middag aan Luuk-zoet-houden.
Groetjes weer!