Spulletjes gevonden!

Weekje geleden waren we naar de supermarkt gegaan, Jame en ik. Lekker gezellig samen. De bovenverdieping is gevuld met speelgoed en boeken, dvds etc etc en het was fantastisch te zien. Ook kleine man was zo lief en rustig. Ik had manlief beloofd niks te kopen, vanwege wat geldproblemen. Kleine man bekeek de dingen, pakte wel wat speelgoed, maar als ik zei, leg maar terug, deed hij het zonder tegenstribbelen. Wauw, ik vond het zo lief en schattig van hem. Terug naar de benedenverdieping haalden we wat kaas, maar net voordat ik in de rij ging staan, keek ik mijn lieve jongen aan. Die keek omzich heen, praatte veeeel (en in het nederlands, haha!). 'Wil jij misschien een leuk speeltje uitzoeken?' Ik kon het gewoon niet laten! Natuurlijk wilde hij dat. Dus weer met de lift naar boven (de trap wilde hij niet op, erg he?haha) auto of boekje over de auto.. 1 van de twee.. Boekje wilde hij! Die paar centjes waren het gewoon waard...

Thuis aangekomen, nadat hij in bed lag, moest ik huilen. Een kind zo blij met iets kleins.. Hij heeft zo weinig. Heel veel spelen we samen, doen we samen etc etc. Hij heeft autootjes, boekjes, dieren en blokken.. Maar heel vaak bekijk ik op het internet speelgoed voor zijn leeftijd. En heb heel veel filmpjes gedownload hoe ze in nederland op peuterspeelzalen 'les' geven. Hij had veel meer dan nu, vader heeft een speelgoed winkel. Maar we moesten onze woning verlaten, incl het speelgoed. De winkel is er nog altijd, maar nemen ervan doen en kunnen we niet. Een kind kan heel gelukkig zijn zonder speelgoed, maar toch voel je je als moeder schuldig.

Toen gisterrrrr.... Ik sprak met een nicht. Zij woont in het huis dat mijn vader ooit gekocht had.. Eigenlijk dacht ik dat ze alles weggedaan hadden, maar toen ik vroeg of de spullen van ons (toen we nog klein waren, mijn broertjes en ik.. Alles hadden we hierheen gebracht voor de oorlog voor de kleine neefjes en nichtjes. Maar door teveel kids bij elkaar wilden ze de spullen niet aan de kids laten zien) nog hadden, zei ze ja. In een kastje boven! Vandaag erheen gegaan en met een ladder in de keuken het kastje geopend. Naar binnen gekropen met een zaklampje.. Wauuw!! Wat hadden we veel. Puzzels, domino, veeeel balletjes, sponzen (voor op het balkon om mee te spelen), boekjes van nijntje/dotje allemaal nieuwe spulletjes. Ik was zo blij en eigenlijk verbaasd over mezelf waarom ik er niet eerder over na had gedacht.. Terug gekomen om een uur of 7 savonds, en gelijk onze kamer ingericht! Speelhoekje gemaakt. Er stonden al zoveel knutsels en knuffels haha, maar nu had ik echt een hoekje gemaakt. Manlief vertelde me waarom ik dit niet eerder had gedaan.. Ik had hoop dat we snel weer in een ander huisje zouden komen. Maar ik ben het vergeten. De tijd dat we bij schoonouders zitten, hoeft niet vervelend te zijn. We hebben een eigen kamer met balkon. En nu een speelhoekje.. Met heeeeel veeeeeel speelgoed en boekjes. Nu kunnen we nog meer samen spelen! En nog meer genieten van de tijd dat hij nog jong is!

DC