Kill and Attack

Een keukenverbouwing, leuk idee, maar als je zwanger bent niet het beste idee dat je kan hebben. 


Nou hadden we de verbouwing al veel eerder gepland en omdat je een verbouwing van je keuken iets makkelijker plant als wanneer je zwanger word zit ik dus nu middenin een hel gecreeerd door Bruynzeel.


Wanneer er iets misgaat bij een verbouwing (ik ga jullie de lijst met details besparen, want ik word er alleen maar bozer van)  dan verwacht je dat je het bedrijf aan de telefoon krijgt, ze begrijpen dat het vervelend is en dat het zsm opgelost gaat worden.


NOT.


We kregen simpel te horen dat er niet genoeg monteurs zijn en dat ze de problemen niet eerder dan half november op zouden kunnen lossen.


Er heerst dan maar 1 gevoel: 'KILL AND ATTACK'


Niet dat dat iets uithaalt want bruynzeel houdt voet bij stuk dat ze er niets aan kunnen doen. Ze krijgen het zelfs voor elkaar om dingen die je al wist bij je weg te nemen zodat als je ophangt je dus minder weet als toen je belde.


Omdat je steun zoekt ga je vervolgens met vrienden praten. BIG MISTAKE!
Het maakt niet uit met wie je praat, ze hebben het allemaal ook meegemaakt en het was bij hun altijd erger, maar netjes opgelost ondertussen. 
Nu weet ik niet of deze mensen beseffen dat ze met een hormoonmonster praten of dat ik gewoon onredelijk wil zijn, maar wat ze hebben meegemaakt zal me een worst wezen. Ik wil zielig gevonden worden en op ideeen gebracht worden wat ik kan doen. Niets van dit alles.


Thuis heb ik een super vent zitten die me aangeeft dat hij het ook erg vervelend vind allemaal en dat we er iets aan zullen gaan doen, maar vervolgens moet ik aan zn jas blijven trekken dat hij de telefoon eens pakt en gaat bellen. (we zijn het erover eens dat hormoonmonster-me beter niet kan bellen als we willen dat de keuken ooit nog komt) 


En nu? 


We zijn nu een week verder en onze contactpersoon is ineens langdurig ziek, de vervanger weet alleen dat wij deze week ergens een brief krijgen, maar niet wat erin staat en dat we het maar af moeten wachten.


Nu zit ik op mn werk mezelf op te vreten over een keuken waar ik eigenlijk van had willen genieten. Je geeft duizenden euros uit en je word behandeld alsof je de 3e in de rij bent bij de Jumbo, het wachten duurt lang en je boodschappen zijn nog steeds niet gratis.


Zo, ik zal de disclaimer er nog even bijzetten:
**Bovenstaande is allemaal waar, lichtelijk overdreven en soms met een korrel zout te nemen, maar het algemene gevoel is: ik ben boos**

394 x gelezen, 1

reacties (0)


  • baby4-2020

    Arme jij!! Ik moet stiekem wel heel erg lachen om je verhaal maar ik begrijp je boosheid heel goed, dit kunnen ze gewoon niet maken en al helemaal niet bij een zwangere vrouw

  • Lovely_me

    Haha dat is ook het gevoel dat overheerst. Maar zonder humor ben je nergens.