Het is definitief geen tweede meer...

De door slag is gegeven, geen tweede meer...
Ik heb gisteren mijn stoute schoenen aan getrokken en voorzichtig het gesprek aangevoerd ivm met een tweede kindje. Ik leefde weer vol met onzekerheid en hoopte er steeds op dat zijn gedacht ging veranderen meer jammer en helaas is dat niet zo.. Ik heb dus oprecht gezegd dat ik een tweede wil dat mocht nu zijn maar ook over een jaar of twee. Over twee jaar komt het beter uit dan nu!
Maar me vriend is vastberaden. Voor hem hoeft het niet meer en dat voor verschillende reden.
1) Hij kan het niet aan met twee kindjes.
2) Financieel wil hij over hebben bijvoorbeeld kleren, hobby's, studies voor Jayden. Hij denkt dit niet te kunnen geven als er daar een tweede bij komt.
3) Ook voor ons zelf een extraatje gunnen omdat we nog graag gaan eten en iets doen met ons drietjes + heeft me vriend ook een hobby, motor rijden en binnenkort rij ik ook mee.
Ik weet dat je als ouder soms dingen moet laten vallen maar als ik dan luister naar hem is hij dus bang om zijn vrijheid lijkt me? Hij zit vooral veel met angsten blijkbaar. Maar het blijft dus neen..
Voor mij is dit wel een klap maar in mijn achter hoofd wist ik het wel maar ik bleef maar hopen op een verandering. Ik heb hem ook gezegd dat ik bang ben als ik bijvoorbeeld 34 jaar bent dat ik spijt ga hebben als ik geen tweede heb.. Ik ben wel bang wat er ga komen. Ga ik het me zelf ooit kunnen vergeven dat ik me wens heb opgeborgen voor me vriend.
Het is maar een vies gedacht nooit meer moeder worden... 😢
Ik heb niet eens afscheid kunnen nemen van die fijne zwangerschap dat ik heb meegemaakt, de bevalling, geboorte en dan al die baby dingen en dat kleine wezentje dat maar groter word tot een pracht van een mensje net zoals mijn zoontje nu!
Maar ik ga me moeten bij neerleggen dat we met ons drietjes ga blijven. Ik heb geen keus... daarvoor zie ik hem te graag.

2723 x gelezen, 7

reacties (0)


  • GJAF

    Leef mee met je. Geef het niet helemaal op. Tenminste dat is wat ik heb gedaan. Moed houden hielt mij nog enigszins vrolijk en daardoor keerde de rust terug en bleek ik uiteindelijk toch een tweede gegund te zijn. Sterkte. Je weet nooit wanneer je het echt goed doet. Het voelt als een keus tussen hart en hoofd, tussen man en kind. Of dat echt zo is weet alleen jij. Succes.

  • paperdoll

    Mijn schoonzus wou ook altijd een 2de kindje, maar had zich bij de wens van haar vriend neergelegd. Die wou absoluut maar 1 kind. Nu is hun zoontje 5 jaar en heeft hij zich bedacht. Ze zijn nu aan het proberen voor nog eentje. Dus geef het tijd. Mss veranderd hij nog van gedacht.

  • MamavanD-D

    Heel lastig ik had er al 2 en vriend wou maar 1 van zich zelf toch heb ik meteen gezegt of geen er bij of 2 ik weet dat zodra er nog 1 komt mijn wens voor die 2e nog sterker gaat zijn en ik wil niet het daar met een kindje van ons op stukloopt. Ik zou het je ergens altijd kwalijk nemen omdat ik heel duidelijk was. Toch heeft hij gezegt 1 van me zelf wil ik zoizo een 2e denk ik niet.. we hebben een zoon gekregen en net als mijn wens meteen voor een 2e er weer was bleek hij in ene ook dit nog een x mee te willen maken. En hem kennende en hoe hij mijn kids accepteerde ging ik daar ook wel van uit. Had niet zo snel een ja verwacht maar wel ooit. Maar eerlijk denk ik met de tijd er niet mee had kunnen leven want het is je gevoel een diepe wens die je niet even weg kan zetten. En nee je kan iemand niet dwingen een kindje te nemen maar je ken ook niet van iemand verwachten die een diepe gevoelswens weg stopt.. heel dubbel dus. Ik ben dan pas 24 dus janik weet ik 4 genoeg vind maar weet ook als hij nu nee zou zeggen en met zijn 32 jaar niet nog over 10 jaar een kindje wil het voor mij op een geve moment nog wel kan en wens blijft en de nee 100% defentief zou zijn voor hem ik die wens niet los zou kunnen laten

  • Love.Life.Faith

    De wens is er en ook het gevoel. Gelukkig niet zo intens zoals bij de eerste!

    Het schrijven van deze blog helpt me ook om het te verwerken en het helpt! Ik heb het al een plaatsje kunnen geven, raar maar waar.

  • MamavanD-D

    Ik hoop voor jullie het nooit tussen jullie komt te staan en wens jullie alle geluk met jullie kleine best al grote mannetje. Het is mooi als de liefde sterk genoeg is om een wens een plek te kunnen geven

  • Barbamammie79

    Ik heb bijna alles eens doorgelezen en jouw reacties.... Ik vraag me af: weet jouw vriend wel dat kinderen groot worden?

    Ze blijven niet klein.... ze gaan ooit de deur uit. Jullie kind misschien al wel over 15 jaar....? Dan zijn jullie weer met z'n tweeën. ... genoeg tijd en geld voor de motor en weet ik veel wat.

    Hoe leuk is het dan om 2 volwassen kinderen te hebben?

    Wat ik van je vriend lees is dar hij bang is voor bepaalde dingen. Maar niks is zeker in het leven.

  • Love.Life.Faith

    Bedankt voor je reactie. Natuurlijk weet hij dat, het net die reden die ook de oorzaak is. Hij wil ons zoontje alles gunnen net voor zijn toekomst als hij groter is. Wat dat ik nu heb geleerd is je kan niet iemand pushen of dwingen! Het zou inderdaad fijn om 2 volwassen kinderen te hebben maar zoals ik al zei je kan niet iemand dwingen. Wij hebben alles besproken zowel nu als later en voor hem zie hij alleen maar nadelen en angsten voor een tweede. Ik heb ook wel angsten en zie hier en daar ook kleine nadeel puntjes, meer positieve weliswaar. 😉 Maarja, we zijn jong en willen ook echt wel genieten van ons leven samen met ons drietjes, wij zijn meer het type nu moeten we leven en ons alles gunnen ipv altijd werken, werken. Want dat gaan we nog lang moeten doen tot we erbij dood vallen, zo zien wij het. 😊

  • Barbamammie79

  • Dessa

    Ach, wat een rotsituatie voor je. Ik hoop dat jullie er een weg in vinden!

  • Kez

    Wat lastig he!

    Ik heb zelf drie zoons met mijn man. Ik heb een grote wens voor een vierde, maar mijn man is duidelijk: drie is genoeg.

    Deze gedachtegang houdt mij op de been: Voor mij staat altijd het belang van het kind voorop en een kind dat door zijn vader niet gewenst is, dat zou ik hem/haar niet aan willen doen.

    Ook weggaan uit een goede relatie, waar bovendien al kinderen bij betrokken zijn, is voor mij geen optie.

    Ik heb de (volstrekt kansloze) hoop dat hij ooit nog uit zichzelf overstag gaat. Tot die tijd houd ik van hem en onze kinderen. Het zal altijd wel een gevoeligheid blijven.

    Succes!

  • Love.Life.Faith

    Inderdaad zo denk ik er ook over.

    Het moet verschrikkelijk zijn om een kind op te voeden die totaal niet gewenst is, ik wil dit hem niet aan doen en het kind eigenlijk ook niet!

    Geloof het of niet wij hebben ook al gesprek gehad moest ik eens onverwachts zwanger geraken. Hij weet dat ik dit niet ga weg doen en hij wil dat ook niet, we gaan het sowieso houden. Hij heeft wek eerlijk toe gegeven moest dit gebeuren hij wel even van slag ga zijn. Is volgens in mijn ogen normaal, wie zou dan niet schrikken. 😉 Maar hij gaat er wel voor mij zijn zoals altijd trouwens! Ik zeg dit omdat we met condoom vrijen. Er is altijd een kans, net zoals andere voorbehoedsmiddelen is er nog altijd een paar procentjes kans.

  • Florien84

    Dit is zo een lastig iets omdat er geen middenweg in is. Het is wel of geen kind. Iemand krijgt zijn of haar zin. Persoonlijk was 1 kind voor mij geen optie. Mijn partner heeft al kinderen en ik heb gelijk aangegeven dat ik er minimaal 2 wil maar eigenlijk 3. Ik hoop dat jullie relatie dit gaat redden.

  • Bambi84

    Mischien dat die nog een keer omslaat. En dat het nog een keer gaat kriebelen

  • china-dad

    Je hebt eigenlijk.wel.een keus, maar geen leuke. Een keus tussen 2 opties die allebei kut zijn: je relatie houden of zeggen ik ga bij je weg als je noet meewerkt want ik wil echt nog een kind...

    Het is zo lastig want er is geen middenweg tussen wel of niet gaan voor een 2e kind...

  • nog-even!

    Of de keus om je man de ruimte te geven om nog van gedachten te veranderen

  • Love.Life.Faith

    Ja heel misschien maar hij is echt vastberaden! Ik heb het hem zelf vlak af gevraagd ook niet als Jayden naar het 1ste leerjaar gaat en het antwoord bleef neen. Of denk er eens over na? Neen ik moet daar niet over na denken. Dus..

  • Ayanajamari

    Vind ik ook kloppen wat je zegt!

  • Love.Life.Faith

    Inderdaad dat vind ik ook er is geen middenweg! Ik weet ook niet wat de toekomst ga brengen. Sommige koppels komen er sterker uit, sommige gaan uit elkaar. Ik hoop natuurlijk dat ons relatie stand houd! Van hem weg gaan is zeker geen optie, daarvoor zien we mekaar te graag en ik hem en is het wel waard en ik wil alleen een kind van hem, niet van iemand anders! Maar dat wil ik totaal ook niet wel een tweede kind hebben en er dan alleen voor staan? No way! Die het wel doen vind ik er echt over.

  • nog-even!

    Jij hoeft dit nu niet op te lossen. Hij zegt nee, jij zegt ja...praat er zo nu en dan over. Vertel hem hoe jij je hierbij voelt. En vraag hem waarom hij zich door angst laat leiden... Want hij lijkt vooral angstig om het (ook financieel) niet aan te kunnen... Geef de hoop nog niet op, ook al geeft hij nu geen ruimte... Ik neem aan dat hij jou ook graag ziet en liefde kan mensen soms toch echt van gedachte doen veranderen

  • nog-even!

    Heeft je vriend er al eens over nagedacht hoe hij zijn zoons karakter gaat vormen als hij denkt zijn kind zo te moeten verwennen? Lijkt mij het recept voor een heel materialistisch, verwend karakter, zoals jij er nu over schrijft...

  • Love.Life.Faith

    Denk dat dit een beetje het probleem is. Mijn vriend is wel gelukkig geweest in zijn Kindertijd maar moest het tenslotte allemaal zelf voorzorgen en sparen, zijn ouders hadden/hebben echt pech gehad ivm met hun gezondheid. Financieel wat minder. Vergelijking met ons, werken we allebei en hij heeft nu een heel ander leven. Denk dat hij het beste wilt voor ons zoontje en dat hij hem een betere kindertijd wil geven dan dat hij gehad heeft. Maar je hebt wel een punt ik wil ook niet dat ons zoontje een verwend nest word, daar zorg ik wel voor! 😉 En voor de moment lukt dit. Ik heb hem wel zo beschreven maar eigenlijk is hij zo niet. het grootste probleem is wel omdat hij het niet aan kan als er zo twee rond lopen. Moet er wel bij zeggen dat wij een heel actief kind hebben en we hebben wel de nodige problemen gehad met zijn gezondheid sinds hij naar school gaat. Maar ik merk ook als ons zoontje zijn driftbuien krijgt dat me vriend er echt niet tegen kan. Dus ik wil hem ook wel begrijpen maar dan moet hij mij ook maar begrijpen dat hoort zo als je een koppel bent.

  • Ayanajamari

    Ja wij hebben er ook zo 1 dat nooit stil zit elk karakter is anders daar kan hij zich niet op baseren mijn dochtertje maakt mijn oren dol ze is veeleisend zuigt de energie letterlijk uit je lijf dat ik blij ben dat ik er zo maar 1 heb maar mijn zoontje daarentegen de liefste braafste rustigste jongen die er is je kan dat nooit weten hoe en tweede gaat zijn kwa karakter.

  • nog-even!

    Ik denk dat jullie het voorlopig gewoon open moeten houden. Geen definitieve beslissingen nemen... Je kunt niet weten hoe de situatie over 3 jaar is... Mijn manbwilde écht geen derde...een paar jaar heeft hij dat volgehouden...tot hij zag hoe belangrijk het voor mij was om een 'compleet' gezin te hebben (het was voor mij gewoon niet af, ook al was het dat voor hem wel). Na veel praten, zwijgen en wachten, kwam hij opeens met de mededeling: kom op, we gaan ervoor!!! Wat ik wil zeggen is dit: situaties kunnen veranderen. Dus zolang jullie geen definitieve ingrepen laten doen, is er altijd hoop

  • ProudMommy8

    Lastig.. Ik vind het soms jammer dat degene die het juist NIET wilt, uiteindelijk ook de stempel door drukt. Ik wilde eigenlijk ook geen derde kindje en ook puur om praktische redenen. Mijn man zei tegen mij dat ik moest denken in mogelijkheden ipv onmogelijkheden. En dat alles wel op zijn pootjes terechtkomt als het kindje er is. Als ons nog een kindje wordt gegund had het dus zo moeten zijn. En wat je zegt, ik zou er ook spijt van krijgen als ik over 5 jaar het niet had gedaan. Veel succes en vergeet niet het is ook jouw toekomst en leven! Dan maar een avondje minder uiteten.......

  • Love.Life.Faith

    Het is inderdaad lastig... Ik weet niet meer wat ik moet denken. Het is zo moeilijk! Het is voor ons beiden niet gemakkelijk denk ik.

  • Ayanajamari

    Ik vind het wel vrij egoïstisch van je vriend en al zeker de redenen waarom hij heeft nu eigenlijk de beslissing voor je gemaakt terwijl je daar geen 100 percent achter staat als jij zo graag en kindje wil dan ga je dat later of ooit toch wel terug naar boven brengen en zal dat altijd bij in je gedachten zitten en dat gaat dan wellicht voor problemen al dan niet ruzie zorgen jij hebt je er gwn bij neergelegd van ok omdat ik zo veel van je hou laat ik het vallen en nu denkt hij ok ze gaat me er niet meer mee lastig vallen terwijl jij klaar en duidelijk deze keuze gwn voor hem hebt gemaakt. Ik zou hem duidelijk maken ok jij wil geen kinderen meer maar ik sta daar niet achter voorlopig kan ik er nog mee leven maar als ik in de toekomst er terug over begin ben je voorbereid en kan je me niet verwijten en zeggen we hebben samen gekozen om er geen meer te hebben want als je eerlijk bent met je zelf is dat ook niet zo.

  • Love.Life.Faith

    Het is wel waar wat je zegt en daar ben ik ook zo bang voor dat er later van tijd dit tussen ons ga komen te staan! Ik hoop natuurlijk van niet maar ik vrees van wel. Nu ben ik nog jong, 29 jaar er kan nog van alles gebeuren maar ik heb al een lijn getrokken als ik 35 jaar ben wil ik geen kinderen meer! Denk niet dat ik de enige ben met dit probleem zowel als de man of vrouw zoals bij mij. Het is ingewikkeld... Dat heb ik hem ook gezegd ik weet niet hoe ik in de toekomst ga reageren sowieso ga er nog gesprekken komen of zelf ruzies...

  • china-dad

    Dat mag je egoistisch vinden, maar is het niet even 'egoistisch' om je eigen wens gewoon door te drukken.terwijl de ander niet wil?

    Dat is ook het lastige, wat je ook doet (wel of niet gaan voor n 2e), het is altijd.tegen de wil van.1 vd 2. Iemand zal moeten toegeven anders gaat je relatie stuk.

  • Ayanajamari

    Ja tuurlijk maar ik bedoel je kan niet zomaar toegeven als je dat niet wil dat kan hij ook niet van haar verwachten zijn standpunt is duidelijk en dat weet ook zei maar haar beslissing daar staat ze niet echt achter he. Het is moeilijk wnr je allebei iets anders wil wens je veel succes!