Over mn liefdesleven

Ik ken deze man al zes jaar. We zijn collega's. Alleen kwamen en komen we elkaar niet vaak tegen op het werk. We werken op andere dagen.
Als we elkaar zagen dan vond ik het leuk een praatje te maken want tijdens de opleiding hadden we wel een leuke vriendschappelijke klik.

Zo gek dat iemand onder je neus is. Je constateerd ik mag je graag en pas jaren later voel je alsnog vlinders in je buik.

Wat me opviel aan hem was zn brede lach en vele lach rimpels. Verder dacht ik niet over hem na.

Pas het laatste jaar ben ik hem beter leren kennen. Hij boodt mij vriendschap en we hadden enkele gemene delers. Zo houden we beide veel van onze kinderen en zijn actief met ze bezig. En we koken graag. We hebben veel recepten gewisseld.
Ik ontdekte zn rustige natuur en nuchtere manier van denken.
Hij was attent, hij zette wel eens wat voedzaam of lekkers voor me in de kantine voordat ik met zwangerschapsverlof ging. Ik geloof, hoe gek ook vanwege mn zwangerschap, dat hij me best al leuk vond.

Sinds april is de liefde opgebloeid. Pril, maar met serieuze bedoeling voor de toekomst. Hij is 3 jaar geleden gescheiden en ik dus veel korter geleden.

En ze zeggen in het begin is alles mooi en is iemand helemaal 100 procent leuk. Maar ik heb toch met mn verstand gekeken. Hoe gaat hij om met alcohol? Hoe is hij met zijn kinderen? Met zijn ouders? Met zijn ex?
Kan hij voor zichzelf zorgen? En dat is helemaal in orde. En hij heeft nog humor ook nog.
Ik moet soms wat tranen weg slikken om mee te maken dat iemand zo lief tegen me kan zijn. Gewoon omdat hij dat van nature heeft. Niks bijzonders voor veel maar om je gewaardeerd te voelen is wel heel fijn.

We zien elkaar wanneer het kan maar dat is niet zo praktisch. We hebben beide de kinderen de meeste dagen. Hij als vader dus ook. We wonen anderhalf uur reizen van elkaar en we hebben onze werktijden en de schooltijden van de kinderen.
Op deze manier worden we gedwongen het rustig aan te doen en wennen de kinderen ook geleidelijk aan elkaar, aan mij en aan hem.

Van mij hoefde het allemaal niet meer zo. Rust wou ik graag, maar het ziet er niet naar uit dat dat zo 1 2 3 gaat gebeuren.
Nu deze liefde van deze gezonde en gelukkige man op mn pad komt kan ik niet anders dan deze kans grijpen en met volle teugen te genieten.

Nooit gedacht dat ik ook nog kinderen die ik niet zelf heb gekregen van dichtbij kan meemaken.

Nu is het het de tijd geven en hopen dat ik me staande kan houden met al het andere stress. Dat hield me ook tegen, iets beginnen terwijl je zoveel moeilijke momenten nog moet doormaken en de stress..
Maar aan de andere kant, als ik bij mijn kids ben en het zit tegen dan pakken we de auto en gaan we iets leuks doen. Ik maak er dan ook het beste van. Met j. Voel ik dat ook zo, als we elkaar dan zien dan denk ik wat is het toch fijn om te knuffelen en wat heb ik het de afgelopen jaren gemist zonder dat ik dat wist.

Dus j.
- liefhebber van het gezinsleven en zijn familie
- verantwoordelijke baan dus staat verantwoordelijk in het leven
- kookliefhebber
- eerlijk
- heeft twee schatten van kinderen
- sport man (ik niet haha)
- onvruchtbaar door ingreep dus helemaal veilig mbt antivoortplanting
- humor
- jongensachtig ondeugend. Wat ik denk ik wel het leukste vind.
- 10 jaar meer levenservaring dan ik