Nu dat hele bird nesting niet door gaat omdat mijn ex de kids alleen heeft gelaten en is gaan drinken zit ik wel met een opvang probleem.
Ik heb net als andere parttime werkende moeders opvang nodig. Savonds. En de laatst e weken is het of ik het ene gat met het andere moet vullen qua oppas.
En ik zelf heb ook al zoveel baat bij structuur en de kids al helemaal.
Soms heb ik een gek idee. Een au pair. Dat gaat me geld kosten, het beetje extra geld dat ik te besteden heb. Maar wat zal het me terug geven?
Rust, stabiliteit, leerervaring voor de kinderen (taal/cultuur).
Dus doe eens gek ik heb me ingeschreven. Geen gesjouw meer. Opvang in huis.
Ben wel benieuwd hoe dat zou zijn. Neem ik zo'n meisje overal mee naartoe? Stel de kinderen zijn bij hun vader en daardoor heeft ze vrij neem ik haar dan mee?
Mijn vriend woont in een veel leukere stad. Ik zou haar best mee willen nemen.
En zou ze dan ook eens stofzuigen, of een keer koken uit haar thuisland? Of zou ze veel heimwee hebben en weinig zin.
Zou ze die drie van mij aan kunnen. TEGELIJK (terror geluid)
Ik heb best wel wat verwachtingen merk ik. Over een mogelijke tippi wan (Gooische vrouwen) maar het belangrijkste is dat mijn kinderen veilig in hun bed slapen terwijl ik onze broodjes verdien.
Natuurlijk zou ik van dit soort problemen af zijn als ik en j zouden samenwonen. En ik denk als er echt een noodsituatie ontstaat hij ons onderdak zou geven. We hebben het zelfs al eens over samenwonen gehad hoe we dat zouden willen op onze manier in de toekomst...
Ik ben heel blij dat ik emotioneel gebonden ben maar ik koester ook nog de uitdaging om op eigen benen te staan. Het voelt bevrijdend om zelfstandig daarin te zijn maar kan me goed voorstellen dat ik over tijd om de juiste redenen een gezin wil vormen met j en zijn kinderen en mijn kinderen. En mn totemdier natuurlijk.
In de tussentijd hopelijk een au pair...
Iemand ervaring?
reacties (0)