Reacties

De reactie die me het meest verbaasd is die van mijn ex zelf. Ik had toch iets van drama verwacht maar hij schikt zich makkelijk in zn lot.
Gelukkig of een beetje raar?
Hij zegt jij wilt het niet meer proberen en als je wat geduld zou hebben gehad zouden we in de zomer weer tot elkaar gekomen zijn. Hij houdt er ook rekening mee naar eigen woorden dat de klap nog komt.
Ondertussen toont hij nauwelijks emoties. Hij wil graag vriendschap met me onderhouden, ook leuk voor de kinderen.
Het lukt dus aardig, ik heb steeds minder boze gedachtes of irritaties.
Denk dat hij niet zo van me heeft gehouden. Maar geen zin in sentimenteel gedoe. Ik had wel eerder kunnen stoppen.

Dan reacties om me heen, die van de grapjes.. de grappenmakers weten vast dat ik niet het type ben om in janken uit te barsten.
Reacties dat ik een beetje zielig ben, zo alleen met drie kinderen. Ik was eigenlijk eerder vooral zielig maar daar kunnen mensen niet bij.
En een enkele denigrerende opmerking, zoals hoe vind je dat nou dat je twee mannen hebt versleten. Het zal dan wel erg lastig zijn om met jou te leven.
Ik krijg ook heel vaak de vraag waarom ik nog een kind heb 'genomen'. Die hele opmerking vind ik zo niet 2018 verantwoord.
Onze baby hoort er precies bij, ik heb best lang op hem gewacht.

Alleen die wens voor mn 4e kindje gaat niet in vervulling maar zo blij dat ik mm derde heb mogen krijgen.

Meestal zeg ik er niet zoveel over, ik voel weinig behoefte om me te verantwoorden.

En ik lach nu om een reden die me zo sterk weerhield (wat zouden mensen wel niet denken)
Geen fuck belangrijk dus.
Alles gaat gewoon door