Morgen is onze vent alweer 8 maanden oud, de tijd blijft maar vliegen. Ik verbaas me er telkens weer over hoeveel hij de afgelopen maanden veranderd is en wat hij allemaal al heeft geleerd. Sinds afgelopen weekend zijn we overgestapt op maat 80 (bovenstuk) en maat 74 (onderstuk). En dan te bedenken dat hij bij zn geboorte maat 56 nog niet eens paste, ongelooflijk! N is een lekker gemiddelde baby wat betreft zijn cognitieve ontwikkeling, maar hij is fysiek ontzettend sterk. Hij heeft ontzettend veel kracht in zn armen, benen en romp. Al die tijd had ik verwacht dat hij heel snel zou zijn met kruipen, maar gelukkig is hij ook daarin heel gemiddeld. Hij draait en rolt al wat af, maar met het echte kruipen is hij nog niet begonnen. Het is een heerlijk goedlachse knul die van sociale activiteiten houdt. Hij observeert iedereen en kletst wat af. Dat laatste dan wel weer vooral tegen bekenden, je kunt goed merken dat hij nu een beetje in de eenkennigheidsfase komt. Hij heeft de afgelopen weken ook wat meer moeite gehad met slapen, al lijkt dat nu weer wat minder te worden.
Wat zijn we toch trots op en gelukkig met onze N! Ik roep regelmatig dat ik wel 10 van die kinderen wil! Maar we zijn ons er ook erg van bewust dat fysieke en psychische gezondheid niet vanzelfsprekend zijn. Daardoor genieten we waarschijnlijk des te meer van ons mannetje.
En wij, wij beraden ons ondertussen op de vraag wanneer het tijd is om voor een brusje te gaan. We zijn al wat minder voorzichtig, maar het echte startsein is nog niet gegeven. Bij mij kriebelt het volop, ik wil zo graag weer zwanger worden. Hormonaal ben ik steeds meer hersteld van de bevalling van N, dus nog eventjes en ik ben er helemaal weer aan toe. En tot die tijd (en daarna natuurlijk ook) genieten, genieten, genieten!
reacties (0)