Vraag 2 `geef je borstvoeding??`

Ik zou gewoon een vraag terugstellen: "heb je aambeien??"

Ik denk dat het meerendeel wat deze vraag stelt -er zullen vast moeder tussen zitten die wél vinden dat je je kind koste wat het kost bv zou moeten geven - deze vraag niet stellen om je te veroordelen als blijkt dat je geen bv geeft. Het is gewoon nieuwsgierigheid denk ik, kan het zijn dat je het je zo aantrekt omdat het een gevoelig punt is? Ik ben zelf ook altijd benieuwd als iemand zwanger is of ze bv gaat geven, en niet omdat ik vind dát iedere moeder bv zou moeten geven maar gewoon UT interesse. Het zou alleen niet in mij opkomen om het te gaan vragen aan iemand op het schoolplein.

Herkenbaar met soortgelijke brutale vragen. Je bent blij en gelukkig met je kind en dan komen er vragen dat je denkt "doet dat er toe? Is dat nu echt een van de eerste dingen die je wilt weten?". En met iemand met wie je een langer gesprek al hebt en diegene het dan vraagt kan ik ook wel begrijpen, maar sommige mensen weten gewoon niet zo goed wat voor vragen ze kunnen stellen heb ik het idee. Zo heb ik enorm gebaald ook van de vraag nadat ze 1 blijk op mijn zoontje hadden geworpen (hij heeft een tintje en ik niet) Of ik nog wel samen ben met zijn vader. Die heb ik echt zo vaak als een van de eerste vragen voorbij horen komen zowel in zijn eerste jaar als nu nog steeds (6 jaar oud). Het kost mij dan ook veel moeite niet sarcastisch te worden. Wat je een volgende keer kan doen is met de tegenvraag te komen of dat nu echt een van de eerste dingen isdie diegene graag zou willen weten nog voor gezondheid dingen of hoe het met jou gaat. Dat zet ze meestal wel een beetje aan het nadenken. Indien niet kan je het uitleggen dat je het een vreemde vraag vind om zomaar te krijgen. Succes ermee

Jij hoeft je tegenover niemand te verantwoorden! Of je het nu wel of niet eerder geprobeerd hebt, het gaat niemand wat aan. En idd, bizar dat dat de eerste vraag is die je krijgt. je kunt voor jezelf bepalen hoe je wilt reageren; geef je antwoord met de hele uitleg? Geef je antwoord en als ze doorvragen zeg je 'dat is prive'? Of vraag je 'goh, is dat nu het eerste wat in je opkomt om te vragen aan een moeder van een pasgeboren baby? Het zal wel met mijn hormonen te maken hebben, maar ik ben deze zwangerschap toch wat assertiever en ik heb ontdekt dat een stilte laten vallen en mensen vragend met een blik vol ongeloof aankijken best wel werkt. Laat ze even nadenken over wat ze vragen. Maar goed., zoals de andere dames hier ook laten weten; jij hebt niet gefaald, wees trots op jezelf dat je drie kinderen groot brengt en nogmaals; jij hoeft je aan niemand te verantwoorden.

Sorry ik bnno vergeen om tegen je te zeggen,voel je niet schuldig,maar wees juist trots op over je beslissing.Je weet gewoon wat het beste besluit voor is . petje af.

Helemaal identiek mijn verhaal. En ja nu ik zwanger ben van de 3e ga ik ook weer twijfelen, maar ik weet wie ik er allemaal tekort mee doe als ik toch weer probeer te modderen met borstvoeding....... Zet het van je af en laat ze maar kritisch naar je kijken. Je weet zelf dat je de juiste keuze hebt gemaakt. Chapeau!

Ik heb bij beide kinderen een korte tijd borstvoeding gegeven. ik vond het doodvermoeiend en werd er erg nerveus van. Mijn dochter bleef maar huilen,ik was de hele dag aan het voeden.Ik voelde me net een koe.. Bij mijn tweede kind heb ik het ook weer gedaan,of beter gezegd overgehaald. Mijn zoontje was met een spoedkeizersnede gehaald.En de verpleegsters zeiden dat dit het beste is wat je nu kunt geven{ een beetje een schuld gevoel aanpraten als je het niet doet} En je voelt je natuurlijk schuldig omdat je zoon helemaal alleen in een couveuse ligt en dan denk je dat je dit moet doen voor hem. Maar ik had een zwangerschapsvergiftiging gehad,waar ik ernstig ziek van was.Ik had al mijn energie nodig om te herstellen.Ik ben ermee gestopt,omdat ik voelde dat ik depressief begon te worden. Dit was de beste beslissing ooit!!!.Ik heb hem extra geknuffeld en veel tegen hem gepraat,dat is veel belangrijkeren het schept ook een band met je kind.Wat heeft je kind eraan als jij nerveus bent of op instorten staat.Nee dan ben je een ""goede "" moeder.. Ik vind dat iedere moeder die geen borstvoeding geeft ,meer begrip moet krijgen van hun omgeving..Want iedere moeder heeft zo haar redenen om geen borstvoeding te geven.Als je goed voor jezelf zorgt dan pas kun je een goede moeder zijn. Want geloogf me borstvoeding is echt niet gezonder dan flesvoeding,kijk maar naar wat er allemaal in onze voeding zit;kleurstoffen,smaakstoffen,bespoten groente,E nummers etc. Dus het is allemaal onzin,denk voor jezelf.

Je moet doen waar je jezelf goed bij voelt. Een gelukkige mama is een gelukkige baby. Maar hou ook in je achterhoofd dat niet iedereen die je die vraag stelt, je daarom met een beschuldigende vinger wil wijzen. Meestal zal het gewoon interesse zijn, of om te weten dat alles wel vlot verloopt met de borstvoeding als je die geeft, want zo vanzelfsprekend is borstvoeding geven niet. Zelf ging het bij mij redelijk vlot, maar als ik in mijn familie en vriendenomgeving kijk, is er maar 1 iemand bij wie het vlot lukte en al de rest heeft gesukkeld, sommige zijn zoals jij van miserie gestopt ook al wilden ze graag borstvoeding geven. Denk ook dat het dat is waarom je je zo ergert aan die vraag omdat jij het wel wilde, maar het niet lukte en door die vraag word je er steeds weer mee geconfronteerd. Kan me ook wel voorstellen dat het afhangt van wie de vraag komt. Als een vriendin of dicht familielid het vraagt is het alweer helemaal iets anders dan een kennis of een andere moeder aan de schoolpoort. Onthou: je hoeft je niet schuldig te voelen als je flesvoeding geeft.

Ik heb het bij mijn zoontje gehad! Ik heb geprobeerd borstvoeding te geven maar hij was niet sterk genoeg om uit de borst te drinken..frustratie op frustratie...en dan ook nog adviezen van kraamhulp moeder en schoonmoeder als ik het weer probeerde werd er gek van..hij was vrij licht en klein bij de geboorte en ik zag mijn mannetje steeds meer afvallen en toen zei ik ok nu is het genoeg. Wil je ook niet kolven? NEE ik ben er klaar mee!! Achteraf juiste keuze want mn ventje groeide lekker en met mijn reuma kreeg ik even een tegenvaller. Gebroken nachten..stress vh niet drinken..dus kon ik rustig mijn medicijnen weer nemen en voelde ik mij na een tijdje ook weer beter. Maar je had mensen om me heen moeten horen...hoe kan dat nou dat het niet wou..en ik zou op zn minst kolven en joh je moet ff door je reuma heenbijten.. pffft...nou ik zeg bij voorbaat al...lang leve de flesvoeding..ook bij dit kleine wondertje die onderweg is..en nee niet eens een poging tot borstvoeding!

Doen wat je zelf 't beste lijkt :) - iedereen heeft zo zijn mening over wat "juist" is, en waarom iets wel zo moet en zoiets niet. Volg je mama intuïtie, die heeft 't nooit mis. Als je kind 't lekker doet op kunstvoeding, ga er dan vooral mee door :)!