Vermoeidheid

'De eerste maanden met een baby zijn zwaar, het eerste jaar met een baby zijn zwaar voor je relatie.'
Relatie? Welke relatie? We doen ons best om in de drukte met onze peuter en onze baby van vijf weken niet te veel langs elkaar heen te leven, elkaar af en toe in de ogen te kijken, een kus te geven. We zijn ons er bewust van, maar het zijt zo. Komt wel weer.
De vermoeidheid is zwaar. Onze baby slaapt goed, maar twee nachtvoedingen. Rond half elf/elf uur kan ik meestal naar bed dan duurt het nog in ieder geval een half uur tot het rustig genoeg word in mijn hoofd om in slaap te kunnen vallen. Rond één uur/ half twee wordt de baby wakker voor zijn eerste nachtvoeding. Drie kwartier later slaapt hij meestal weer. Dan weer een half uur nodig om in slaap te kunnen vallen. Tussen vier en vijf komt hij voor zijn tweede nachtvoeding. Dan begint mijn dag ook. Zodat mijn man nog even ongestoord kan slapen voor om zes uur zijn wekker gaat. Ik slaap nogal licht en word van elk geluidje wakker wanneer ik mijn oordoppen niet in heb. En die doe ik natuurlijk niet in wanneer de baby bij me slaapt.
Dan zijn er nog de nachten dat onze peuter wakker wordt en hulp nodig heeft bij het in slaap vallen.
We zijn allebei moe.
Ik ben overdag alleen thuis met de kinderen, intensief zat.
Mijn man werkt. Klinkt voor mij als vakantie. Alleen naar de wc kunnen wanneer je dat wilt, rustig koffie kunnen drinken, rustig een praatje kunnen maken met collega's etc. Natuurlijk is het geen vakantie, natuurlijk is het hard werken en onderschat ik de vermoeidheid van zijn dagen.
Afgelopen dag was voor mij extra intensief. Zaterdag hebben we de tweede verjaardag van mijn zoontje met familie gevierd. Hij had het erg naar zijn zin, mooi om te zien. Maar twee dagen erna moet hij nog bijkomen van de drukte, zit hij niet lekker in zijn vel. Hij wilde zelfs niet op stap samen, wat hij normaal erg leuk vindt, ook wanneer hij moe is. Dus poogde ik er thuis een rustig dagje van te maken. Vandaag had hij moeite met zijn emoties. Vanavond moest ik bijna overgeven. Wanneer ik echt heel moe ben dan geef ik wel eens over. Een goede nachtrust helpt, wat een grap.
Na een kwartier valt de baby met de eerste nachtvoeding weer in slaap. Wat een geluk. De baby slaapt samen met mijn man, dus ik geef de baby weer aan hem. Momenteel slapen we in andere kamers zodat we beiden nog wat echte slaap krijgen wanneer de baby bij de ander is. Voor mij een keer een meevaller, vaak zat ben ik ook anderhalf uur bezig. Want ik geef de baby pas terug wanneer hij slaapt. Wat voor mij een meevaller is, is voor mijn man een tegenvaller, dat was ik even vergeten in mijn misselijke vermoeidheid.
Mijn man reageerde helaas niet zo sportief. Erg gefrustreerd want blijkbaar bewoog de baby nogal veel vannacht. Hij werd luid. Ik maan hem tot stilte, want we willen onze peuter niet wakker hebben. En vraag hem, met lood in mijn schoenen, of ik langer wakker zal blijven met de baby. Blijkbaar was mijn vraagstelling niet naar wens en begon hij weer te luid te reageren. Maar ik 'mocht' naar bed. Ondertussen was ik verdrietig, zo uitgekafferd worden. Ik lig net in bed of ik hoor een gefrustreerde kreet. Gauw weer naar mijn man voor hij het hele huis wakker heeft. De baby bewoog en ik krijg hem aangereikt met veel boosheid. Zonder wat te zeggen loop ik met de baby weg, ga gefrustreerd en verdrietig in bed liggen. Moe en misselijk, wetend dat ik nog amper slaap ga krijgen. Zo zacht mogelijk huil ik, het is mij even te veel. De vermoeidheid en gemeen behandeld worden valt mij even te zwaar. Boos komt mijn man er aan lopen: ik mag niet huilen, dan kan hij niet slapen. Vervolgens loopt hij weer terug om te gaan slapen. Dit is niet bepaald troostend maar ik mag blijkbaar niet huilen. Mijn emoties moeten er toch uit, dus bijt ik maar op mijn hand, hopend zo het huilen tegen te kunnen houden of het in ieder geval voldoende te dempen. Heel gezond gedrag, wat kun je je eenzaam voelen. Na een kwartier komt mijn man weer terug, ik hoorde hem al woelen. Hij zegt kort sorry en komt de baby weer ophalen. Hij denkt dat ik ook wat zeg maar verstond mij niet goed. Dus ik zeg dat ik niets zei. 'O ik dacht dat je mij bedankte.' Dus voor de lieve vrede bedankt ik hem maar. Maar ik kon hem wel wat. Bedanken voor het uitgekafferd worden?
Ik lig weer alleen in bed, klaarwakker door alle commotie, een poging te doen tot slapen. En dan hoor ik de peuter roepen, wanneer het in slaap vallen niet zelf lukt roept hij om zijn papa. De peuter valt momenteel 's nachts het beste in slaap met mijn man. Ondertussen is het alweer vier uur, alleen de baby slaapt. Vannacht heb ik twee uur kunnen slapen. Ik ben moe. Mijn man is nog bezig met onze peuter. Wanneer die slaapt zal mijn man ook gaan slapen. Vandaag gaan we naar de kinderboerderij met oma, mijn zoontje wordt vandaag twee. Een hele onderneming met peuter en baby. Mijn man zal met zijn weinige slaap 'lekker vakantie kunnen houden op het werk'. Ik mag er weer een gezellige dag van proberen te maken, extra gezellig want het is een bijzondere dag.
Wens me succes ;)

(Normaal is mijn man lief, doet een hoop en klaagt bijna niet. Maar och wat kan hij ineens gemeen zijn wanneer hij moe en gefrustreerd is.)

2566 x gelezen, 3

reacties (36)

1 2



  • Gertjuh

    Heel herkenbaar, hier moeder van een tweeling, ze zijn nu 16 maanden en slapen nog niet door. Het gaat wel langzaamaan beter, mits ze in hun ritme zijn en zich goed voelen/niet ziek zijn.

    De nachtelijke ruzie/frustratie en onbegrip zijn zeer herkenbaar hoor! Hier ook een man die heel lief en zorgzaam is maar 's nachts meestal echt geen geduld heeft en slecht tegen slaapgebrek kan. Ik ga er meestal uit omdat ik vaker vrij ben en ook omdat ik er wat beter tegenkan.

    Meestal zijn we 's nachts bij een botsing tussen ons ook echt beide onredelijk en bieden we dan 's morgens excuses aan aan elkaar en is er wederzijds begrip.

    Ook dat 'hij gaat lekker werken' is begrijpelijk dat je zo denkt. Ik werk nu 16 uur en mn man 40 uur dus hij kookt bijna altijd maar al het andere doe ik inclusief de nachten. Eerlijk, een dag werken vind ik minder vermoeiend dan een dag thuis🙈

    Maar we houden heel veel van elkaar en over het algemeen werkt dit goed. Hij werkt soms na een heftige nacht even beneden 's morgens zodat ik nog een uurtje in bed kan slapen na een halve nacht met een kind op de bank. Zo proberen we elkaar te helpen waar kan en om te gaan met elkaars sterke en zwakkere kanten.

    Maar het zijn en blijven gewoon pittige jaren qua slaapgebrek. En toch zullen ook jij en ik er doorkomen, hou vol het wordt beter qua nachten als ze ouder worden. Ook jij kan dit💪🏻

  • Gertjuh

    Heel herkenbaar, hier moeder van een tweeling, ze zijn nu 16 maanden en slapen nog niet door. Het gaat wel langzaamaan beter, mits ze in hun ritme zijn en zich goed voelen/niet ziek zijn.

    De nachtelijke ruzie/frustratie en onbegrip zijn zeer herkenbaar hoor! Hier ook een man die heel lief en zorgzaam is maar 's nachts meestal echt geen geduld heeft en slecht tegen slaapgebrek kan. Ik ga er meestal uit omdat ik vaker vrij ben en ook omdat ik er wat beter tegenkan.

    Meestal zijn we 's nachts bij een botsing tussen ons ook echt beide onredelijk en bieden we dan 's morgens excuses aan aan elkaar en is er wederzijds begrip.

    Ook dat 'hij gaat lekker werken' is begrijpelijk dat je zo denkt. Ik werk nu 16 uur en mn man 40 uur dus hij kookt bijna altijd maar al het andere doe ik inclusief de nachten. Eerlijk, een dag werken vind ik minder vermoeiend dan een dag thuis🙈

    Maar we houden heel veel van elkaar en over het algemeen werkt dit goed. Hij werkt soms na een heftige nacht soms even beneden 's morgens zodat ik nog een uurtje in bed kan slapen na een halve nacht met een kind op de bank. Zo proberen we elkaar te helpen waar kan en om te gaan met elkaars sterke en zwakkere kanten.

    Maar het zijn en blijven gewoon pittige jaren qua slaapgebrek. En toch zullen ook jij en ik er doorkomen, hou vol het wordt beter qua nachten als ze ouder worden. Ook jij kan dit💪🏻

  • 3Blessings

    Wat ik hier lees is veel onbegrip vanuit beide kanten. Dit is trouwens ook erg herkenbaar. Ik kan zeggen dat het gelukkig voorbij gaat als de kinderen wat ouder zijn. Het is een moeilijke tijd waarin het voor jullie beiden moeilijk kan zijn om begrip te hebben voor elkaar. Jij denkt dat hij het makkelijk heeft op werk en hij denkt dat je toch thuis zit en af en toe lekker met de beentjes omhoog kan gaan zitten. De realiteit is dat jullie allebei met weinig slaap te kampen hebben en de hele nacht in de weer zijn met de kinderen. Vergelijken wie het makkelijker heeft dan de ander heeft geen nut. Het is voor jou moeilijk, want je bent continu bezig met een peuter en een baby (om het huishouden niet te vergeten). En je man moet ook genoeg energie hebben om goed te kunnen presteren op werk. Dit zijn de tropenjaren en ja, het wordt echt wel beter!

  • Lama94

    Het huishouden wordt momenteel wel vergeten overdag 😂

    Overdag verzorg ik de kinderen en ik kook/warm eten op. Dat vind ik momenteel al zat. In de avond doet één van ons het huishouden.

    Maar we zijn inderdaad allebei gewoon heel moe.

  • Mykha

    Oef, en ik had er zoveel zin in haha! Dit laat me wel weer beseffen hoe vermoeiend de eerste weken kunnen zijn…

    ik ben ook een hele moeilijke inslaper, bij m’n eerste zoontje lag ik ook snachts wakker van voeding tot voeding. Heb veel overgegeven van vermoeidheid de eerste maand. Ik hoop dat het deze keer beter zal gaan! We gaan het zien😅

    Maar als ik het goed begrijp duurt jouw nachts van 23u tot 4u en dan ook nog eens doorbroken? Dat is toch niet vol te houden lieve mama?! Ik heb altijd veel respect voor hoeveel je opoffert voor je kindjes, maar waarom kan je niet eerder naar bed? Met 6 weken krijgen baby’s het dag/nacht ritme door, hopelijk gaat het vanaf dan beter! ♥️

  • Lama94

    Gewoon er zin in blijven houden! Bij iedereen loopt het weer anders.

    Van voeding tot voeding wakker liggen lijkt mij zo frustrerend! Hopelijk heb je dat deze keer niet.

    Niet elke nacht loopt gelukkig hetzelfde maar mijn nachten zijn wel kort. Vannacht vijf a zes uur slaap gehad 🥳

    Dat vind ik prima te doen, mits er niet te veel slechte nachten tussen zitten.

    Ik ga direct naar bed wanneer de oudste en de baby slaapt. De oudste slaapt lastig in, maar doet erg zijn best. Hier wordt hij weer verdrietig van dus zit er iemand bij. Af en toe valt hij aan de borst in slaap, dat scheelt weer aanzienlijk qua in slaap val tijd.

    Momenteel heeft de baby elke avond zo'n anderhalf uur dat hij niet lekker in zijn vel zit. Ik denk dat hij wilt clusteren, maar de keren dat ik hier aan toe gaf moest hij steeds spugen. Dus loopt mijn man met hem na het voeden terwijl ik bij de oudste zit/lig. Daarna help ik de baby in slaap wanneer het mijn man niet gelukt is, vaak heeft hij weer honger en daarna zelf nog klaarmaken voor het slapen.

    We zijn gewoon wat lang bezig in de avond. En wanneer we de oudste eerder naar bed brengen, zijn we gewoon langer bezig met in slaap helpen.

    Wanneer de peuter de nacht door slaapt zijn de nachten prima te doen. Maar wanneer hij wakker wordt en niet meer zelf in slaap kan vallen, kost dat weer een tijdje. Dat breekt echt op.

    Het zal vanzelf vast weer makkelijker worden.

  • Eline579

    Zelf ben ik ook ontzettend moeilijke inslaper. Ik ben hiervoor naar de huisarts geweest en er zijn echt wel dingen die je zouden kunnen helpen. Misschien is dat een idee. Jullie zijn volgens mij allebei ontzettend moe. Geen tips, behalve bovenstaande, er komt echte betere tijden! Sterkte❣

  • Mint123

    Is er misschien nog wat winst te behalen bij het inslapen? Ik ben zelf ook een moeilijke slaper en heb een baby en een kleuter. De baby komt hier ook nog twee keer maar ik val snel in slaap door bijvoorbeeld in mijn hoofd iets heel saais op te noemen (zoals karakters van een televisie serie)

    Dan slaap ik meestal binnen 5 minuten zodra ik bedenk hoe kort de nacht gaat worden wordt ik alleen maar wakkerder.

  • Lama94

    Fijn dat je iets hebt gevonden wat helpt om sneller in slaap te vallen!

    Bij mij werkt kort lezen vaak om mijn hoofd rustiger te krijgen en daarna aan zo min mogelijk proberen te denken.

    Aan iets saais denken ga ik ook eens proberen, bedankt voor de tip!

  • Rozenstruik

    Zo herkenbaar.. slaap te kort kan mensen echt in monsters veranderen. Hoop dat jullie gauw lekker door kunnen slapen. Eerste maanden met een baby is echt pittig.

    Voor jou extra lastig omdat je niet gelijk in slaap komt.. misschien even langs de huisarts? Niet te lang hiermee lopen. Bij dit soort situaties liggen ziektes zoals een burn-out of depressie op de loer. Niet alleen voor jou maar ook voor je man.. sterkte!

  • Lama94

    Een beetje slaap en mijn man is weer een stuk vriendelijker. Hij is elke woensdag tot het einde van het jaar vrij. Dan hoeft hij niet om zes uur zijn bed al uit, dat scheelt.

    Het is inderdaad even die eerste maanden door komen, al duurde het bij de oudste bijna twee jaar tot hij voor het eerst een keer door sliep 😉

    In slaap vallen heb ik altijd al moeite mee gehad. Het duurt gewoon een tijdje tot mijn hoofd en lijf voldoende tot rust gekomen zijn om in slaap te kunnen vallen. Normaal geen probleem, maar nu elk beetje slaap helpt wel balen natuurlijk.

  • Oummii

    Wat rauw & eerlijk meid. Ik voel met jou mee.

    Ik ga je geen tips geven. Of proberen jullie relatie te ontcijferen. Wel herkenbaarheid en eigen ervaringen. Wat je zegt voel ik zo diep. Dat stukje over niet in slaap kunnen vallen, daar heb ik heel lang mee geworsteld. Niet kunnen slapen wanneer ze eindelijk slapen, wel kunnen slapen eens ze wakker werden. Geen tip in de wereld die me daarbij heeft geholpen. Ik geloof dat jij weet wat je doet. Je hebt je ingelezen, kent de truukjes, maar onze baby's (noch wijzelf) zijn te programmeren helaas. En dat niet-zo-schattig monstertje genaamd "slaaptekort" maakt het allemaal wat moeilijker om gedachten op een rij te zetten.

    We hebben allemaal zulke nachten gehad, ze zijn veel normaler dan we willen geloven. Het kost ons allemaal tijd om onze relatie de ruimte te geven een ander ritme te vinden. We verwachten vaak onterecht dat onze relaties hetzelfde blijven doorheen de gebeurtenissen genaamd het leven. Maar wij veranderen elke dag een beetje meer, van wie we zijn naar een rijpere versie van onszelf. Vergeet de verwachtingen of het "normaal" van anderen. Kijk wat past binnen jullie nieuw geconstrueerd gezinnetje.

    Wij slapen al een tijd niet meer samen en wij vinden dat niet erg, als je slaaptekort hebt denk je enkel aan... tja, slapen. Slaap pakken wanneer en op welke manier dan ook. Hele zwangerschap had ik HG dus sliepen we apart. En dan komt er een baby dat, net zoals al mijn baby's, gewoon niet geweldig slapen. Voor onze rust en humeur is apart slapen het gezondste. Mijn man slaapt diep, het doorheen-een-aardbeving soort diep. Ik word wakker van een sneeuwvlokje dat de grond raakt.

    Maar het voelde wel onwennig, want tja wat zegt dat over een relatie? Dacht ik vaak. Niks. Het zegt niks over een relatie. Een relatie dat gezond is, past zich aan waar nodig, zonder geforceerd blijven proberen om de norm "normaal" tegemoet te komen. Dit is mijn normaal. Ik heb geleerd om me vaak te excuseren. Want waar ik heel mondig wordt tijdens frustraties, is mijn man net stil. Té stil. Maar zijn houding spreekt boekdelen.

    Het is zwaar (wellicht het zwaarste ooit voor mij persoonlijk) & soms vraag ik me af hoe het komt dan vrouwen dit opnieuw en opnieuw en opnieuw doen. De wijsheid daar achter ligt zeker bij God.

    Als moslim zijnde halen we veel kracht uit het gezegde: "ummuka, ummuka, ummuka". Wat zich vertaalt als: "jouw moeder, jouw moeder, jouw moeder." Dit houdt in dat de moeder de belangrijkste persoon is in ieders leven, tot 3 keer voor de vader. De pijn, verantwoordelijkheid, eindeloze zorgen, eindeloos zorgen voor, het honger lijden, slaaptekort etc. valt met niets te vergelijken.

    Jij kan dit. En dat weet je! Niets wordt jou gegeven wat je niet aankan. Alle antwoorden die je nodig hebt, heb je al. Laat die tranen vloeien, dat heb ik ook vaak gedaan. Zolang er tranen zijn om te vloeien, denk ik dat het allemaal goed zit, een verhard hart laat er geen één. Elke zware dag die voorbij is, hoef je niet meer over te doen. Elke zware dag afgevinkt, is een dag dichter bij de verlichting & de gemakkelijke(re) tijden.

    Ik hoop dat je tijdens deze niet-zo-fijne dagen veel steun & liefde vindt bij geliefden. Ik hoop dat je alsnog een fijne dag hebt. Buiten gaan heeft mij geholpen om mijn verstand niet te verliezen.

  • Lama94

    Wat een mooie en lieve reactie, dankje!

    Onze relatie is sterk en dat is met de soort nachten erbij maar goed ook. Want op dat moment kan ik hem wel wat. En op dat moment is terugdenken naar de lieve dingen die hij veel vaker doet lastig.

    Fijn dat jullie het apart slapen ook als prettig ervaren. Je kunt het er niet echt over hebben, want het wordt vaak als raar gezien. En alsof je relatie bijna kapot is. Voor ons is dat op dit moment echt beter.

    Mooi gezegde!

  • Florien84

    Ik denk niet dat het apart slapen als raar wordt gezien maar wel het feit dat jullie het zo ingewikkeld maken, of nouja zo klinkt het. Je geeft de baby aan je man als die slaapt, terwijl je man moet werken en jij thuis bent. Dus je man kan ook niet goed slapen en jij ook niet. Jullie zijn dan beide bezig met een kind om te laten slapen. Dat is toch zonde van jullie nachtrust.

  • Rozenstruik

    @florien

    Haar man moet werken? Zij moet toch ook werken? denk je dat ze thuis op de bank Netflix zit te kijken? Kinderen maak je samen, dus leed deel je samen

  • Florien84

    @Rozenstruik klopt helemaal, maar wat ik bedoel te zeggen is dat het best onnodig is om alletwee wakker te zijn, laat dan in ieder geval 1 slapen. Zij kan eventueel overdag nog even slapen of rusten, haar man kan dan op zijn werk niet. Ik denk echt dat ze moeten kijken dat het wat anders gaat. Niemand heeft er wat aan dat ze alletwee niet slapen.

  • Shrimp

    Hier slecht slapende kinderen en derde spande de kroon. Toen m’n man hoestte snachts heb ik hem naar zolder gebonjourd 🤣 de kinderen noemde dat papa’s ziek bed 🙈 ja sorry met een baby die 5 u per nacht sliep , geen 2 achter elkaar , overdag niet sliep ( over zijn slaapgebrek maakte ik mij vooral zorgen, hoe kan een kleine baby ooit zo leven ??) dan moet je mij niet wakker keffen ALS ik dan slaap 😅

  • Nog-even!

    Lieve meid, je vraagt veel teveel van jezelf... Daar ga je aan onderdoor... Waarom mag je baby pas in bed wanneer hij slaapt? Waarom kun jij niet naar de wc? Die dingen zijn echt niet nodig. Je hoeft niet grenzeloos te zijn naar je kinderen. Liever niet zelfs. Als jij grenzen hebt en aangeeft, schep je duidelijkheid en dus veiligheid. Jouw kids vragen niet om een overspannen moeder... Dus probeer beter je grenzen te hanteren. Zet je 2-jarige met een speeltje in de box of kinderstoel, wanneer jij naar de wc moet. Als hij protesteert, geeft dat niks. Daar leert hij van. En je jongste hetzelfde: als hij 5 minuutjes huilt, vergaat zijn wereld echt niet. Besef dat dat gewoon bij het leven hoort. Jij hoeft niet de hele dag te pleasen. Jouw kids horen bij jou en zijn graag bij jou. Juist ook als jij keuzes maakt. Je bent echt een goede moeder. Dat hangt niet af van of je een huiltje hoort Voor jouw man, wordt het leven ook makkelijker wanneer het beter gaat met jou. Leg de lat wat lager. En verschuif die kinderboerderij lekker naar een beter moment: jouw twee-jarige hééft immers zijn verjaardag al gevierd. Dus waarom nu nog eens? Deze datum zegt hem nog niks... Kies voor wat gezond is voor jullie, niet voor wat moet...

    Gefeliciteeerd!!!

  • MarieSophie

    Niets meer toe te voegen aan de woorden van Nog-even. Je oudste is twee. Geen baby meer. Die hoeft echt niet mee als jij gaat plassen of als jij even naar boven loopt om bijvoorbeeld iets te pakken of snel de was in de kast te leggen. Begrenzen dit claim gedrag.

    En inderdaad, hup, naar opa en oma die oudste. Jij hoeft niet mee. Jij gaat op de bank met de jongste.

    En verder mijn enige tip: zoek werk. Niets zo lekker als bijkomen op je werk, praten met volwassen en daar nog voor betaald krijgen ook. Trek de taakverdeling thuis ook vaak gelijk een stuk rechter. Je oudste van twee hangt waarschijnlijk al een stuk minder aan jou na een paar weken, let op mijn woorden.

  • Maartje07

    Wat vervelend, joh! Klinkt niet fijn!

    Toch zijn er denk ik wel wat tips te geven, want 2 nachtvoedingen is op zich normaal.

    - geef de avond voeding wat eerder. Ik doe dat altijd om 22u. 23u is mij ook te laat.

    - evt inbakeren en bij onrust hand op zijn buikje liggen in de cosleeper. Werkt heel goed is mijn ervaring. Zo kun je iig al wat dommelen

    - Dat je zo laat weer in slaapt valt, komt miss omdat je na de voeding nog te actief bent, doordat je wacht tot je baby slaapt?

    - Je dag niet meer starten om 5u. Das toch geen tijd 😁? Baby bij je houden tot de vlg voeding. Lekker samen slapen. Mocht je peuter vroeg wakker worden, neem je die evt ook nog lekker bij je. Lekker samen kroelen tot een uur of 8.

    Ik bedoel t niet vervelend, maar vind jouw topics best vaak een wat zware inslag hebben. Het kan ook zwaar zijn, begrijp me niet verkeerd, ik weet er ook alles van met 4 kinderen (waaronder een baby), maar probeer ook te denken in oplossingen. Dat maakt t vast allemaal wat lichter :)

  • Oummii

    Ik weet niet wat voor baby's jij hebt (gehad) maar een baby met karakter gaat echt niet 3 uur blijven liggen gewoon omdat, en een peuter daarbij? Kom op... Geen kat die om 5u opstaat als er andere mogelijkheden waren.

    Vind jouw reactie, hoe lief ook bedoelt, beetje neerbuigend. Alsof moeders in dezelfde situatie als Lama dit zichzelf aandoen en oplossingen saboteren.

  • Maartje07

    Ik denk dat jij mijn reactie niet goed begrepen hebt. Uiteraard bedoel ik niet dat een baby gewoon blijft liggen, maar in principe valt een baby in de nacht gewoon weer in slaap. Ik bedoel daarmee dat Lama dan dus nog niet hoeft op te staan en juist beter nog kan blijven liggen met de baby tot een iets fijner tijdstip.

    Jammer, dat je mijn reactie zo interpreteert, want zo is die absoluut niet bedoeld. Ik denk oprecht dat ze het misschien allemaal wat makkelijker zou kunnen maken, door wat minder van haar zelf te vragen.

    Daarnaast weet ik héél goed waar ik het over heb. Ik heb 3 huilbaby’s gehad met allerlei ellende van kma, reflux, groeiachterstand en overprikkeldheid. Ik vind het vervelend dat je zulke aannames doet. Juist hierdoor heb ik gezocht naar mogelijkheden wat er wél lukt. Bijv eens in het weekend s middags naar bed, s avonds vroeger gaan voeden of zelf eerst even op de bank gaan slapen.

    Van onze 4e kan ik pas echt oprecht genieten, omdat zij makkelijk is (met vaak ook gewoon nog 2 nachtvoedingen).

  • Vlindermoeder

    Ze bedoelt natuurlijk ook gewoon als de baby slaapt. Je gaat niet voor je lol 3 uur met een baby in bed liggen, MAAR als je het verhaal goed leest staat er dan TO de dag vroeg start zodat partner nog even kan blijven liggen. Dat zou niet hoeven. Als baby gewoon in slaapt valt, kun je gewoon blijven liggen.

  • Nog-even!

    Ik vind jouw eigen reactie nogal neerbuigend

  • Florien84

    Ik snap jullie beide wel. Wat mij wel opvalt is dat jullie beide wakker blijven tot de baby in jullie armen in slaap is gevallen en dat jullie apart slapen. Waarom leg je de baby niet naast je in een wiegje, desnoods je hand op zijn buikje, maar dan kan je ook eerder slapen. En begin je dag niet zo vroeg, na die laatste nachtvoeding kan je toch gewoon verder slapen, dan pak je toch nog een paar uur.

  • Charliecharlie

    Jeetje, ik word al moe van dit lezen. Is je man ook zo’n lichte slaper? Ik denk op zich dat onze nachten niet heel anders waren qua voedingen en zo, maar wij slapen beide meestal wel makkelijk en mijn man ook erg diep. Dat scheelt dus echt een heleboel als ik het zo zie.

    Verder een tip; je zegt dat je ‘s avonds om elf uur naar bed kan. Kan je niet wat eerder? Gewoon al lekker een uurtje slaap/rust pakken vóór de laatste voeding, of de laatste voeding al eerder doen (in mijn ervaring gaat dat prima en verschuift het nachtelijke voedingstijdstip daarmee niet of nauwelijks).

  • Lama94

    Mijn man slaapt minder licht maar de baby heeft momenteel last van krampjes. Dan ligt hij steeds op hem te wurmen, dat houd wel wakker.

    Onze peuter heeft moeite met slapen en slaapt vaak niet voor tienen. Terwijl hij zo zijn best doet om in slaap te vallen. Dan moet ik mij nog omkleden etc. De baby voeden, want die heeft dan weer honger gekregen. Ik ga altijd meteen naar bed wanneer het kan. Maar bedankt voor de tip!

  • Tweede83

    Je geeft aan dat je man niet zo sportief had gereageerd. Later is het gemeen. Daar zit wel een gat tussen.. zijn jullie allebei niet op? Ik zie het een een beetje als beide vermoeid te zijn. Hij werkt en krijgt ook niet zijn voldoende rust en probeert jou ook te helpen. En 2 nachtvoedingen zijn voor jou ook pittig. Als ik je verhaal lees, dan vind ik dit loodzwaar voor je. En dan is het moeilijk om elkaar te blijven vinden. Is het misschien ook mogelijk dat een oma of vriendin een paar uurtjes overdag kan oppassen zodat jij nog even kunt slapen? Of alleen je peuter zodat jij met de baby kunt slapen? Ik hoop dat het mag veranderen, want dit lijkt me niet volhouden zo. Voor je man niet, maar helemaal niet voor jou.

  • Vlindermoeder

    Ach meid! Dikke knuffel!

    Is een co-sleeper geen optie voor jullie? Dan kun je gewoon met je man in een bed slapen en lekker tegen elkaar kruipen. Dat is ook intimiteit.

    Doen de kinderen overdag niet ergens tegelijk een slaapje, zodat jij ook even kunt gaan slapen? Wellicht een idee om de oudste eens een dagje (en een nachtje?) naar oma te brengen? Dan heb je alleen even de baby om voor te zorgen. Verder zou ik na de tweede nachtvoeding je dag niet meer beginnen. Hou de baby dan bij je tot ook de oudste wakker wordt. De 'luxe' van thuisblijfmoeder zijn is dat je ook gewoon eens kunt blijven liggen. Ik had gisteren een vrije dag en onze dochter sliep tot 08.15 uur. Toen de wekker om 06.30 uur ging heb ik mijn man gevraagd mij nog even te laten liggen. Uiteindelijk werd ik ook pas om 08.00 uur wakker en ben ik om 08.15 uur samen met onze dochter de dag gestart

  • Lama94

    We hebben een cosleeper, maar de baby slaapt alleen 's nachts wanneer hij op/tegen iemand ligt.

    De oudste doet helaas bijna nooit meer een dutje sinds de baby is geboren. En over het algemeen red hij dat prima. Ik mis zijn dutje wel, maar niet de strijd die het op begon te leveren, zonder resultaat.

    Naar oma brengen lijkt me heerlijk. Ze heeft het alleen erg druk met werken etc. Dus dat komt er maar zelden van.

    Na de tweede nachtvoeding begint het riedeltje van spuugen, omkleden en veel rechtop houden weer. Wanneer het kan gaan we samen nog even liggen, maar vaak zat geen optie voordat de peuter weer wakker wordt.

    Niet alle nachten gaan zo belabberd gelukkig maar wat kun je op een gegeven moment moe zijn!

  • Hopefull1990

    Zo herkenbaar. Dikke knuffel. Het gaat ooit over, maar als je er midden in zit is het zo zwaar ❤

  • Lama94

    Dankje!

  • MM-mom

    Aaah ❤️ Dikke knuffel...Je doet het super!

    En alles wat je typt is heel herkenbaar hoor.

    Hier vraag ik mijn man wel eens om de laatste voeding over te nemen, maar die valt gewoon in slaap (wat ik begrijp hoor) en kan het dan alsnog zelf doen.

    Dus bedenk dat je niet alleen bent.

    Hou nog even vol, want voor je het weet slaapt je kindje wel door en ga je het misschien nog missen. (Yeaaah, right 🤣)

  • Lama94

    Dankje!


1 2